عکس‌های نایاب و تاریخی از زنان و دختران ایران در ۱۲۰ سال پیش

آنتوان سوروگین در خانواده‌ای ارمنی−گرجی‌تبار که از دیپلمات‌های سفارت روسیه بودند، در اواخر دهه‌ی ۱۸۳۰ (حدود ۱۲۱۸ خورشیدی) در تهران به دنیا آمد و در سال ۱۹۳۳ (۱۳۱۲ خورشیدی) درگذشت. او را پرکارترین عکاس حرفه‌ای اواخر عصر قاجار و پدرعکاسی اجتماعی ایران می‌خوانند.

ناصر الدین شاه علاقه خاصی به عکس‌های آنتوان سوروگین داشت.

آنتوان سوروگین که در یک خانواده دیپلمات روس در تهران به دنیا آمده بود، در کودکی به روسیه رفت و حدود سال ۱۸۷۰ (۱۲۴۹ خورشیدی) بار دیگر وارد ایران شد. او ابتدا در تبریز اقامت گزید اما پس از چندی به تهران رفت و در خیابان علاءالدوله (خیابان فردوسی کنونی) یک استودیوی عکاسی باز کرد.

پس از چندی سوروگین به عنوان عکاس‌باشی مخصوص به دربار ناصرالدین شاه راه یافت اما به عنوان یک هنرمند آگاه تنها در دربار عکاسی نکرد بلکه به میان مردم رفت و عکس‌های بسیاری از مردم کوچه و بازار آن روزگار گرفت.

بیشتر عکس‌های آنتوان سوروگین حدود سال‌ ۱۹۰۰ میلادی گرفته شده است. او به زبان فارسی همچون زبان مادری خود تسلط داشت و به خوبی قادر بود با قشرهای مختلف مردم ایران ارتباط برقرار کند.

عکس‌‌های او از مردم، آداب و رسوم، مشاغل، اقوام، دربار سلطنتی، حرمسرا، مساجد و بناهای یادبود و... را در آن زمان نشان می‌دهد.

با وجودی که آنتوان سوروگین عاشق ایران بود، عکس‌های بیشماری که او از ایران تهیه کرد سرنوشت غم‌انگیزی پیدا کردند. در سال ۱۹۰۸ میلادی آنتوان سوروگین با مشروطه‌‌طلبان در ارتباط بود. عاملان دربار محمد علی شاه در استودیوی او بمب گذاشتند و حدود پنج هزار نگاتیو شیشه‌ای از آرشیو بزرگ او نابود شد و تنها دو هزار عکس باقی ماند.

در دوره رضاشاه نیز عکس‌های او توقیف بود تا این‌که در زمان محمدرضا پهلوی برخی از عکس‌های آنتوان سوروگین از نابودی نجات یافت.

زنان گدا در زمان قاجار

جمعی از دختران عشایر کرد در عصر قاجار

پرتره‌ای از دو گدا در دوران قاجار

زنان و نوازندگان کرد

پرتره‌ای از یک دختر ایرانی عصر قاجار

پرتره‌ای از یک دختر ایرانی عصر قاجار

رقاصان و نوازندگان کرد در زمان قاجار

رقاصان و نوازندگان کرد در زمان قاجار

زنان ایرانی در عصر قاجار

زن ایرانی در عصر قاجار

زن ایرانی در عصر قاجار

زن ایرانی در عصر قاجار

زنان ایرانی در عصر قاجار