عشق @ اینترنت

هلن موریسون یکی از پیشگامان عشق متجدد بود. او در سال ۱۷۲۷ در روزنامه ای در شهر منچستر اولین آگهی دوست یابی ثبت شده را منتشر کرد و البته بلا فاصله به تیمارستان منتقل شد۰ اینکه چه کسی و کجا اولین ‌آگهی دوست یابی اینترنتی را منتشر کرد واینکه ‌آیا او هم به تیمارستان منتقل شد یا نه مشخص نیست.

برای گیاهخواران و کشاورزان

پس از این پیشگامان یک انقلاب رخ داد. میلیون ها قلب تنها دیگر اعتمادی به روش بخت و اقبال سنتی ندارند و شریک آینده خود را در اینترنت جستجو می کنند. تنها در کشور های آلمانی زبان صد ها سایت دوست یابی برای مجرد ها وجود دارند که بسیاری از آنها خود را با سلیقه‌های مخاطبان خود تطبیق داده اند. سایت های متفاوت برای اقشار مختلف، از رانندگان بین شهری تا ناشنوایان و کشاورزان و غیره.

قرار اینترنتی دیر زمانی است که تبدیل به یک مفهوم جهانی شده است. با وجودی که تعداد زوج هایی که بخت خود را در دنیای مجازی یافته اند متجاوز از میلیون ها نفر است، اما نشستن پای رایانه برای یافتن یک شریک از نظر بسیاری اصلا رومانتیک نیست. در کشور هندوستان با بیش از ۵۰ میلیون کاربر اینترنت، chadi.com یکی از ده سایت معروف همسریابی است. صدها هزار زوج بدین ترتیب کار خود را شروع کردند و هزاران زوج بخاطر یافتن عشق خود با شور و حرارت از سایت تشکر می کنند. Mach.com خود را قدیمی ترین و بزرگ ترین سایت اینترنتی همسریابی در جهان می داند. سایتی که از سال ۱۹۹۵ فعالیت خود را آغاز کرده است. تاریخی که به نظر بریگیتا شل دوران دیرینه‌سنگی تاریخ اینترنت است.

این سایت از سال ۲۰۰۳ فعالیت خود را به زبان آلمانی آغاز کرد۰ بیش از پانزده میلیون کاربر از اقصا نقاط جهان از هر گروه سنی در حال جستجو در این سایت هستند که از هر ده نفر آنها یکی آلمانی‌زبان است. از نظر شال این تعداد بسیار کم است. مسئله‌ای که از طرز تفکر آلمانی سرچشمه می‌گیرد. شال می‌گوید ” قرار های اینترنتی هنوز به اندازه امریکا و انگلستان مقبولیت نیافته‌اند ” به زبان ساده آلمانی ها در یافتن شرکای خود در اینترنت مشکل دارند.

این راه فرجامی ندارد

دورین و هانس به این گروه تعلق ندارند یا حد اقل دیگر ندارند. این زوج آلمانی پس از شکست رابطه شان اوایل امسال عضو یک سایت همسر یابی برای مجرد ها شده اند البته بدون اینکه بطور جدی در پی یافتن شریکی پایدار باشند. تجربه ثابت کرده است که اعتماد کافی برای انتظارات بیشتر وجود ندارد. او به خاطر می‌آورد که در گذشته مادرش هم شریک خود را از یکی از آگهی های روزنامه پیدا کرده بود. او می گوید ” من به او پوز خند می زدم و همیشه فکر می کردم که این آشنایی عاقبتی ندارد“ در دوره مادران هم که خبری از اینترنت نبود.

دورین هم همانند هر کاربر دیگری برای شروع کار نیاز به یک پروفایل داشت. اصول کار همه جا یکسان است باید گروهی سؤالات از پیش تعیین شده پاسخ داده شوند تا هویت کاربر مشخص شود. کاری که حس تقلب را در انسان بر می انگیزد که طبیعتاً حقیقت آن در اولین ملاقات در خارج از دنیای مجازی بر ملا می شود.

سپس با یک کلیک شریک مورد نظر انتخاب می شود. مرد یا زن بلوند یا تیره انتخاب آزاد است. بدین ترتیب فردی در دنیای مجازی شبیه سازی می شود و چند خط توصیف فردی و احتمالا یک عکس به آن افزوده می شود، همین و بس.

در این هنگام الهه عشق با کوله باری از شرکای پیشنهادی به پرواز در میاید، شرکایی که توسط یک برنامه رایانه ای انتخاب شده اند.

والس اینترنتی

اکنون می توان رقص والس عصراینترنتی را آغاز کرد. رقصی که اغلب موارد اینترنتی باقی نمی‌ماند. بر اساس تحقیقی که توسط دانشگاه Bath انجام شده است ۸۰ ٪ زوج های انگلیسی که از طریق اینترنت با هم آشنا می شوند ظرف مدت یک ماه پس از آشنایی با هم ملاقات می کنند. هانس و دورین یکدیگر را کاملا ناشناخته و پس از ردو بدل کردن چند ای‌میل ملاقات کردند. یک بار به عنوان اولین محل قرار تعیین شد. دیگر آن گل رز معروف در سوراخ دکمه لباس وجود نداشت چون آنها با ظاهر یکدیگر در اینترنت آشنا شده بودند. هانس می گوید این یکی از بهترین مزیت های دنیای مجازی است. هر کسی از پیش بسیاری از خصوصیات طرف مقابل را می شناسد بدون اینکه او را ملاقات کرده باشد.

اندکی صداقت کافی است که انسان در برخورد اول شوکه نشود. هر دو طرف کاملا صادق بودند. آنها به زودی برای بار دوم با هم ملاقات و چند هفته بعد زندگی مشترک خود را آغاز کردند. آنها سرمست از عشق به وصف برتری های عشق اینترنتی مشغول بودند. دورین نمی تواند بخت خود را باور کند. ” الان دقیقا همان چیزی را یافته‌ام که حتی خوابش را هم نمی توانستم ببینم، فوق العاده است.”

فقط یک چیز برای دورین در مورد عشق جدید تمام شده، پوزخند به آگهی های همسر یابی.

پ