عرضه هنر ايرانی در درون‌مرز و برون‌مرز
۱۳۹۴ مهر ۲۳, پنجشنبه
چهارمين حراج بزرگ آثار هنرهای تجسمی تهران یا همان نمايشگاه عرضه‌ی آثار هنری در ۲۵ ماه مه سال ۲۰۱۵ (۴ خرداد ماه ۱۳۹۴) برگزار شد.
دست اندركاران اين نمايشگاه بر آن بودند كه بر اهميت تأثير آثار هنری ايرانی در جهان تأكيد كنند.
سود بالغ بر ۲۱۰ میلیارد و ۴۰۰ میلیون ریال (حدود ۶،۵ ميليون دلار) از فروش آثار هنری ايرانی در هتل آزادی تهران بيش از حد تصور برگزاركنندگان بود و ركورد تازه‌ای به شمار می‌آمد.
اين خود به معنای اعتلای اهميت هنر ايرانی در جهان و تأثير آن در بازار بين‌المللی است.
سيد هادی حسينی‌نژاد، از موسسان و مدير عامل گالری آنلاین آثار هنری "آرتاويرا" Artavira، در اين باره به دويچه وله گفت: «ما فروش سالانه آثار هنری در ايران را به طور كلی ۵۰۰ میلیارد ریال (۱۴،۷ ميليون دلار) برآورد می‌كنيم.»
به اين ترتيب می‌توان گفت كه بازار بين‌المللی علاقه وافری به خريد آثار ايرانی نشان می‌دهد. در اين ميان از هنرمندان سرشناس بسياری كه آثارشان به فروش می‌رسد مانند هانيبال الخاص، بهمن بروجنی، منوچهر صفرزاده و محمد ابراهيم جعفری می‌توان ياد كرد. بسياری از هنرمندان سرشناس ايرانی آثار خود را در نمايشگاه‌های بين‌المللی هم عرضه كرده‌اند.
آنچه آثار اين هنرمندان را از ديگر اثرهای هنری متمايز می‌كند، آميختگی سبك‌های نو و كهن، تكنيك‌های بسيار آموخته و ورزيده و همچنين تنوع مضمون‌های كاری آنهاست.
چالش‌های تازه برای هنرمندان آغازگر
ترانه صادقيان كه پيش‌تر از شاگردان نقاشان بنامی چون هانيبال الخاص و محمد ابراهيم جعفری بوده، اكنون خود به كار تدريس اين هنر مشغول است. او می‌گويد كه گرچه زنان بیش از پیش به رشته نقاشی روی آورده‌اند، اما هنوز درصد مردان در اين رشته هنری بسیار بالاتر است. برای نمونه تنها دو زن از ۱۰ شاگرد ترانه صادقیان نقاشی را به صورت حرفه‌ای دنبال كرده‌اند، در صورتی که دو سوم شاگردان مرد او نقاش حرفه‌ای شده‌اند.
اما چرا زنان کمتر به دنبال حرفه نقاشی می‌روند؟ نخستين دليل البته نقش زن در جامعه ايران است. اما افزون بر اين، زنان هميشه از آثار خود درآمد كم‌تری نسبت به مردان به دست می‌آورند.
بيگمان كسی كه می‌خواهد آوازه‌ای در اين رشته داشته باشد، بايد تقلای بسيار كند. به اين دليل فروشگاه ياد شده‌ی "آرتاويرا" در كنار بازاريابی برای هنرمندان سرشناس، از هنرمندان ناشناس ورزيده نيز پشتيبانی می‌كند.
حسینی‌نژاد می‌گويد كه همكاری گالری آنلاین "آرتاويرا" با هر هنرمند مورد نظر تا حدود ۵ سال ادامه می‌يابد.
از آنجا كه هنرمندان شخصا بايد خود را به بازار جهانی معرفی كنند، اينترنت در اين كار از اهميت بالايی برخوردار است. در ضمن اينترنت اين موقعيت را برای هنرمندان پديد می‌آورد كه به "هنر حكومتی" وابسته نباشند.
هنر ايرانی در آلمان
هنر و آثار هنری ايران در آلمان نيز از محبوبيت ويژه‌ای برخوردار است. نمايشگاه‌های متعددی از عكس و نقاشی گرفته تا آميخته‌های موسوم به چیدمان در اين كشور برگزار شده و می‌شوند.
تازه‌ترين آنها نمايشگاه "آرت.فِر" ART.FAIR در شهر كلن بود كه از دوم تا پنجم مهر ماه (۲۴ تا ۲۷ سپتامبر) برگزار شد و در آن نيلوفر بنی صدر، بابك ساعد و عليرضا ورزنده آثار خود را عرضه كردند.
برخی از هنرمندان ایرانی که در آلمان زندگی می‌کنند، این کشور را "ميهن دوم" خود می‌دانند. از جمله آنان مسعود سعد‌الدين است كه در سال ۱۳۶۵ (۱۹۸۶) به آلمان مهاجرت كرده است.
سعد‌الدين در صحبتی با دويچه وله گفت: «هنر ايرانی در آلمان به خوبی پذيرفته شده و تبادل فرهنگی ميان اين دو كشور هم بسيار خوب جريان يافته است.»
پاييز سال جاری ۲۰۱۵ كارهايی از سعد‌الدين در شهرك تروسدورف نزديك شهر كلن با همكاری ايرانيان و آلمانی‌ها به نمايش در‌خواهد آمد.
فعالان عرصه هنر در آلمان آينده‌ی خوبی را برای عرضه آثار هنری ايرانی در آلمان و اروپا پيش‌بينی می‌کنند.