ضرورت ماندن ارتش آلمان در افغانستان
۱۳۸۷ مهر ۳۰, سه‌شنبه
امتناع از قبول واقعیت
روزنامه آلمانی ”نویه اوزنابروکر تسایتونگ“ درباره شرایط امنیتی در افغانستان می‌نویسد:
«عملیات انتحاری علیه سربازان آلمان در منطقه کندوز در شمال افغانستان بخشی از تاکتیک فرسایشی گروه طالبان است. گروه طالبان خواستار بیرون‌راندن نیروهای ناتو و قدرت‌گیری مجدد به زور اسلحه است. دولت آلمان تاکنون جدیت اوضاع را درنیافته است. یونگ، وزیر امور خارجه آلمان، حاضر به قبول این واقعیت نیست که در جنوب و شرق افغانستان جنگی تمام عیار در جریان است که در حال گسترش به مناطق شمالی نیز می‌باشد. تحسین اشتاین مایر، وزیر امور خارجه آلمان از آموزش پلیس افغانستان توسط مربیان آلمانی به معنای نادیده‌گرفتن واقعیت‌های موجود است. این آموزش در اصل اسف‌بار و یک رسوایی است. در این باره حتا نیازی به گزارش اخیر کارشناسان پیرامون اعمال شکنجه و آزار توسط نیروهای انتظامی افغانستان نیست. چندی است که این شرایط نابسامان برای همگان روشن گشته، اما تاکنون اقدامی برای تغییر آن صورت نگرفته است.»
عدم اعتقاد به ماموریت افغانستان
روزنامه لیبرال ”اشتاندارد“، چاپ اتریش در باره ماموریت ارتش آلمان در افغانستان می‌نویسد:
« آلمان بدین خاطر ارتش خود را به افغانستان اعزام کرده، "زیرا متعهد شده که به این کشور یاری رساند تا افغانستان دوران سیاه گذشته خود را پیروز پشت سر گذارد." این یادآوری فرانک اشتاین مایر، وزیر امورخارجه آلمان درباره فعالیت‌های این کشور است. مخاطب این اظهارات براستی می‌توانست افکار عمومی آلمان باشد که باور نه چندان عمیق خود را به ماموریت در افغانستان به هر حال از دست داده است. دولت آلمان با سرسختی بر این موضع پافشاری می‌کند که حضور صلح‌آمیز سربازان این کشور در شمال افغانستان سبب ثبات گشته و بدین خاطر قادر به جلب حمایت مردم افغانستان از آلمان شده است. اما افزایش وخامت اوضاع امنیتی، آلمان را با واقعیت دیگری در افغانستان مواجه ساخته است.»
موفقیت و یا شکستی بزرگ؟
مفسر روزنامه آلمانی ”وستفالن پست“ حضور ارتش آلمان در افغانستان را ضروری می‌داند:
«عملیات تروریستی گروه طالبان علیه تمام کسانی است که درصدد بازسازی افغانستان هستند. آنان با تنفر خود میان سربازان و کودکان در حال بازی تفاوتی قائل نمی‌شوند. حملات آنان برای بی‌اعتبار ساختن فعالیت‌های نیروهای حفاظتی و دامن‌زدن به بحث‌هایی پیرامون خروج سریع این نیروهای نظامی است. هر بحثی در این زمینه در خدمت کسانی خواهد بود که خواهان بازگرداندن افغانستان به دوران قرون وسطی هستند. این نقشه نباید باموفقیت همراه گردد. خبر کشته‌شدن سربازان و کودکان نباید سبب یاس و نومیدی شود. ماموریت افغانستان باید همچنان ادامه یابد. این ماموریت به خاطر سربازان و کودکان قربانی نباید بی‌نتیجه بماند. درباره اوضاع خطیر کنونی هیچ کس نباید توهمی داشته باشد. در افغانستان شرایط جنگی حاکم است. ماموریت در افغانستان یا موفقیت، یا شکستی بزرگ برای نیروهای نظامی خارجی خواهد بود.»
ضرورت ادامه ماموریت
روزنامه آلمانی ”نورد بایریشی کوریر“ می‌نویسد که سربازان آلمانی خواهان ادامه‌ی ماموریت هستند:
«در صورتی که برقراری صلح در افغانستان با شکست مواجه شود، که ظاهراً همه چیز دال بر آن دارد، این به معنای تسلیم در برابر شبکه‌ای تروریستی خواهد بود که به طور پنهان در حال گسترش است و دست‌های آن به آلمان نیز رسیده است.
به‌زودی در آلمان مبارزه انتخاباتی آغاز خواهد شد و طبیعتاً درخواست خروج از افغانستان با صدای بلند تری به گوش خواهد رسید. اما با خروج ارتش آلمان مشکلی حل نخواهد شد. جنگجویان اسلام‌گرا خود را محدود به منطقه هندوکوش نخواهند کرد. همچنان که حمله تروریستی اخیر نشان داد، از اعمال غیرانسانی آنان حتا کودکان نیز در امان نیستند. آیا تمام قربانیان و زحمات باید بدون نتیجه بماند؟ سربازانی، که در کنار تابوت‌های هم‌قطاران خود ایستاده اند، هنوز خواهان ادامه مبارزه هستند.»