صد روز ریاست جمهوری نیکلا سارکوزی
۱۳۸۶ شهریور ۲, جمعه
شیراک و آمریکا
بیلان فعالیت های ژاك شيراك، رئيس جمهور پیشین فرانسه را، هنوز بسیاری از فرانسویان، بخصوص در مخالفت او در جنگ عراق، تقدیر می کنند: نظر فرانسویان را که جویای شویم، جملاتی از این دست می‌شنویم:
«کار خوبش مخالفت با جنگ عراق بود.»
«بهترین کار شیراک موضع‌اش در ارتباط با وقایعی بود که در عراق اتفاق افتادند.»
«ما سیاست خارجی وی خیلی مثبت ارزیابی می کردیم. بخصوص مخالفت‌اش با جنگ عراق را.»
البته این سیاست شیراک سبب سرد شدن رابطه با هم‌پیمان اصلی فرانسه، یعنی ایالات متحده‌ی آمریکا بود. شیراک به هنگام حمله‌ی آمریکا به عراق در نطقی گفت: «فرانسه متاسف است که ایالات متحده‌ی آمریکا بدون موافقت سازمان ملل متحد به عراق حمله کرد. من امیدوارم که این مشکل به سرعت حل شود و حمله به عراق به فاجعه ای انسانی تبدیل نشود.»
سارکوزی و آمریکا
نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور کنونی فرانسه اما در همان شب انتخابات ِ ریاست جمهوری، در پیامی تغییر سیاست فرانسه را در دوران ریاست جمهوری او در رابطه با آمریکا، اعلام کرد: «ما به دوستان آمریکایی مان پیام می فرستیم، آنها می توانند روی دوستی فرانسه حساب کنند. فرانسه در هر شرایطی در کنار آمریکا خواهد ماند.»
البته سیاست دوستی با آمریکا از گذشته های دور یکی از ارکان سیاسی در فرانسه بوده و انتقادات مرحله ای لفظی، هرگز نتوانسته از این دوستی عمیق بکاهد. فرانسوا میتران، رئیس جمهور وقت فرانسه به هنگام حمله ی جورج بوش ِ پدر به عراق در کنار آمریکا قرار داشت و از این اقدام آمریکا پشتیبانی کرد. ژاک شیراک هم خود را دوست آمریکا می نامید. و اکنون نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه، به دنبال یافتن راهی برای نزدیکی و دوستی هر چه بیشتر با آمریکاست. او گفته است که به عنوان دوست می خواهد در تصمیم گیری های سیاسی در واشنگتن موثر باشد. او اما این نکته را نیز تاکید می‌کند که انتقاد نیز از ارکان دوستی است و دوستان هم می‌توانند به هم انتقاد کنند.
نمونه‌ی لیبی
اما نزدیکی به آمریکا تنها مشخصه‌ی صد روز اول سیاست خارجی فرانسه در دوران ریاست جمهوری سارکوزی نیست. سفر او به لیبی و ملاقات او با دیکتاتور این کشور معمر القذافی، سر و صدای بسیاری در محافل سیاسی جهان به پا کرد. پس از آزادی پرستاران بلغاری در لیبی، روابط دو کشور که سال ها بسیار سرد بود دوباره جان گرفت و سارکوزی و قذافی در تفاهم نامه ای همکاری های وسیع نظامی و اقتصادی خود را اعلام کردند. سارکوزی در توضیح این اقدام خود گفت: «مشخص است که فرانسه چنین قراردادهایی با لیبی می بندد. ما که تنها طرف قرارداد لیبی نیستیم. ایالات متحده‌ی آمریکا پیش از این چنین قراردادهایی با لیبی امضا کرده اند. تونی بلر به لیبی سفر کرد، آقای پرودی به آنجا رفت. چرا فرانسه نباید چنین قراردادی با لیبی ببندد؟»