سفری کوتاه در جهان حسی و ذوقی سینا مصطفوی 

موضوع "پناهجویان" سال‌ها است که به دستمایه‌ی کارهای سینا مصطفوی تبدیل شده است. این تابلو که در سال ۲۰۱۴ نقاشی شده، مردی اکرایینی را نشان می‌دهد که آخرین نگاه را به خانه‌‌‌ی ویران‌شده‌ی خود می‌اندازد.

در قاموس زیبایی‌شناسی مصطفوی، رابطه‌ی فرد وجهان مدرن جای ویژه‌ای دارد. در این اثر که "نارسیسم" عنوان دارد، "سلفی گرفتن" در نمادی بیانگرعشق افراطی به خود و خودانگاشت‌های درونی شکل گرفته که می‌تواند به تاثیر افسانه‌‌ای مدرن بر جهان حسی فرد تعبیر شود.

خطوط چهره‌ی زن هر چند که محکم و قاطع جلوه می‌کنند، ولی از شک و تردیدی حکایت دارند که احتمالا در عدم قطعیت و با احساساتی مبهم شکل گرفته‌اند. مصطفوی می‌گوید: «خط مستقیم، یک ادعا است که بالای آن آسمان و پایین آن دریا قرار دارد.»

"تلالو" یکی از کارهای اولیه‌ی آبسترکت (تجریدی) مصطفوی است. او پس از آغاز جنگ ایران و عراق زادگاهش را ترک ‌کرد و همراه خانواده‌ی خود به آلمان آمد. این نقاش کنجکاو و تجربه‌گر در حال حاضر در رشته‌ی گرافیک سه بعدی کامپیوتر در دانشگاه دوسلدورف تدریس می‌کند.

در تابلوی "تصمیم"، تاریکی غلیظی‌که در چارچوب دری گشوده حبس شده، رنگ‌ها یا بی‌رنگی‌های بخش‌های دیگر آن را تحت الشعاع قرار می‌دهد. دخترکی که از این تاریکی‌روبرگردانده، هنوز تصمیم نگرفته که آیا به آن پا بگذارد یا نه! "مدل" این تابلو به گفته‌ی مصطفوی، عکسی بوده که از "قایم با شک" بازی کردن چند دختر و پسر در یک اتاق برداشته شده است.

حرکت کنترل‌شده و آرام قلم مو، رنگ‌های درهم و کنار هم گذاشته شده‌ و به کارگیری سایه ـ روشن‌هایی که فضای دو بُعدی ایجاد می‌کنند، شناسه‌های اصلی این "طبیعت بی‌جان" را تشکیل می‌دهند که حاصل تمرین در فرم به‌مثابه پلی برای عبور و رسیدن به بیانی موضوعی است.

در این عکس حاصل کار هفتگی نقاش در کارگاهی در ایتالیا به نمایش گذاشته شده است.