رکود بازار پوشاک ایرانی

رسانه‌های خبری از تنگ شدن عرصه بر تولیدکنندگان معتبر ایرانی در بازار پوشاک نوشته‌ و ورشکستگی دست‌اندرکاران در این حوزه را دور از انتظار ندانسته‌اند. تاکید این رسانه‌ها بر سپرده شدن بازار ۹ هزار میلیاردی پوشاک ایران به دست قاچاقچیان است.

اشباع بازار پوشاک ایران از کالاهای ترک یا چینی تنها به دست سوداگران انجام نشده است. بسیاری از این کالاها با مجوز وزارت بازرگانی و در اشکال قانونی خود وارد ایران می‌شوند. بهای مناسب ‌و نام خارجی این کالاها، خریداران هرچه بیشتری را به سوی آنها می‌کشاند. سهم تولید کننده و فروشنده داخلی در این میان، کسادی کار و در نهایت از پای درآمدن است.

فروش خانگی در ایران نیز که متکی بر وارادات فردی و چمدانی است، در افت فروش پوشاک داخلی بی‌تاثیر نیست. ناظران، نام این ‌داد و ستد را که کنترلی روی قیمت یا چگونگی آن نیست، "فروش زیرزمینی" گذاشته‌اند.

کاهش شدید صادرات پوشاک

سایت "خبرآنلاین" گزارش داده که برخی تولیدکنندگان ایرانی پوشاک که تاچندی پیش در جمع صادرکنندگان بوده‌اند، به دلیل رکود بازار، حتی از تبلیغ برای خود نیز پرهیز می‌کنند.

به گزارش این سایت، میزان صادرات پوشاک ایران در شش ماهه نخست سال جاری به ۳۷ میلیون دلار رسیده است. این در حالی است که در سال ۸۷، آمار صادرات پوشاک ایران معادل ۱۱۱ میلیون دلار بوده است.

آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهند که تنها در فاصله سال‌های ۸۳ تا ۸۸، هزینه‌های تولید در بخش پوشاک تا ۷۰ درصد رشد داشته‌اند. صنعت پوشاک ایران، هم‌زمان با کاهش صادرات با زیان‌های ناشی از افت فروش داخلی نیز روبرو بوده است.

برخی می‌گویند که یکی از دلایل این افت، وفور کالاهای ارزان و کم کیفیت چینی در بازار مصرف ایرانیان و عدم حمایت از زنجیره صنایع نساجی و پوشاک کشور است. اما بسیاری معتقدند که عامل اصلی، کاهش قدرت خرید مردم و اولویت‌هایی چون هزینه‌های مسکن و خوراک است.

آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهند که سهم پوشاک و کفش در سبد هزینه‌های خانوارهای ایرانی در سال ۷۸، چیزی معادل ۸ درصد بوده اما این سهم در سال ۸۷ به ۵ درصد کاهش یافته است.

کارآفرینان صنعت پوشاک نگران این هستند که هدفمند کردن یارانه‌ها، مشکلاتی جدی در ادامه کار صنایع کشور ایجاد کند و این به نوبه خود، بن‌‌بست و رکود موجود در صنایع پوشاک ایران را دامن زند.

MDM/MM