روزنامه‌های اروپایی و کنفرانس صلح خاور میانه
۱۳۸۶ آذر ۸, پنجشنبه
در حالی که برخى از روزنامه‌ها با خوش بینى به تلاش‌هاى آمریکا، امکان دستیابى به قرارداد صلح در آینده را دور از ذهن نمی‌دانند، برخى دیگر با برشمردن مشکلاتى نظیر، محدودیت عملکرد رهبران ناتوان اسرائیل، فلسطین وآمریکا، و عدم شرکت نیروهاى سیاسى موثر، آینده مبهمى را براى این کنفرانس ترسیم پیش‌بینی می‌کنند.
نتیجه‌ای متفاوت از پیش‌بینی بدبینان
روزنامه‌ی سوییسى "زوریشر تسایتونگ"Zürcher Zeitung با اشاره به پیشرفت مذاکرات صلح در آناپولیس مى نویسد: «توافق میان محمود عباس و الهود اولمرت در آناپولیس، به کمک خانم رایس، وزیر امورخارجه، و جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا، هنوز به مثابه ظهور راه حلى براى منازعات اسرائیل و فلسطین نیست. با وجود این در این کنفرانس مى توان پیشرفت‌هایى را مشاهده کرد. هفت سال پس از شکست نشست سران سه کشور در کمپ دیوید و چهار سال پس از طرح نقشه راه براى صلح، شروع جدیدى ازسوى دو طرف منازعه براى ادامه مذاکرات به تصویب رسیده است. این مذاکرات باید تا پایان سال ۲۰۰۸ میلادى باعقد قرارداد صلحى به پایان رسد. این بیش از آن چیزى است که بدبینان براى نشست آناپولیس پیش بینى کرده بودند. در صورتى که اولمرت برنامه وعده داده شده در آناپولیس را مصممانه به اجرا درآورد، او این فرصت را خواهد یافت که در افکار عمومى اسرائیل که مملو از تزلزل وبى اعتمادى است، دوباره احترام و اعتبار سیاسى کسب کند. این مسئله در مورد محمود عباس، رئیس حکومت خودگردان فلسطینى، نیز صادق است.»
تعیین تاریخی برای تأسیس کشور فلسطین
روزنامه آلمانى "در نویه تاگ" Der neue Tag با اشاره به شکست‌هاى پى درپى به دنبال نشست‌هاى صلح خاورمیانه، مى نویسد: « با توجه به ده‌ها سال منازعه و تلخکامى ناشى از آن، پسندیده بود که به عنوان نشانه‌اى بنیادى و اعتماد برانگیز، تاریخى در سال آینده براى تاسیس کشور فلسطین تعیین شود. سال ۲۰۰۸ زمان مناسبى براى تاسیس کشور فلسطین است، ۶۰ سال پس از تاسیس کشور اسرائیل و ۱۰۰ سال پس از نزاع میان این دو ملت. عباس و اولمرت در ملاقات بعدى در ۱۲ دسامبر امسال در آناپولیس مى توانند این غفلت را تصحیح کنند.»
راه‌حلی برای صلح، پیش از پایان دوران ریاست جمهوری بوش
روزنامه "اوست ز تسایتونگ" (Ostsee Zeitung)چاپ آلمان در تفسیرى درباره پیامد کنفرانس آناپولیس مى نویسد: «اینکه ابتکار رئیس جمهور آمریکا، واقعاً هواى تازه اى در گفت‌وگوهاى پیچیده خاورمیانه دمیده است، مورد تردید است. جورج بوش زمان کمى در اختیار دارد. او در هفت سال گذشته هیچ اعتنایى به این منطقه و مشکلات آن نکرده است. حال باید به سرعت راه حلى براى استقرار دو کشور در کنار هم فراهم شود، آن‌هم پیش از آنکه فصل دوران ریاست بوش در کتاب تاریخ بسته شود. این در حالى است که دو طرف اصلى مذاکره یعنى اولمرت، نخست وزیر اسرائیل و عباس، رئیس جمهور فلسطین، در وضعیتى نیستند که قادر به امضا قراردادى قابل قبول باشند.»
مقابله با ایران، دلیل اصلی تلاش بوش برای صلح
روزنامه فرانسوى "لوموند"(Le Mond) با اشاره به نشست آناپولیس به عنوان „آخرین فرصت“ در بررسى خود مى نویسد: «تلاش‌های آمریکا پیرامون مسئله اسرائیل و فلسطین قابل تحسین است، اما دلیل اصلى براى این تلاش ها را باید در ایران جست. آمریکا امیدوار است که در صورت رویارویى با رژیم ایران، که حاضر به چشم پوشى از برنامه اتمى خود نیست، در موقعیت بهترى قرار داشته باشد. این مذاکرات مى توانند براى تاسیس یک کشور فلسطینى آخرین فرصت باشند. شهرک‌هاى اسرائیلى و امنیت آنان سبب ایجاد وضعیتى غیرقابل بازگشت شده است. شکست مذاکرات منجر به شرایطى تحمل ناپذیر براى متحدان امریکا در خاورمیانه خواهد شد. این از یکسو به معناى پایانى براى یک کشور فلسطینى است و از سوى دیگر سبب خواهد شد که ایران بدل به مهمترین قدرت در خاورمیانه شود.»
حماس نقش تماشاگر را به عهده نخواهد گرفت
روزنامه "شوبیشه تسایتونگ"(Schwäbische Zeitung) چاپ آلمان با نگاهى انتقادى به پیامد کنفرانس آناپولیس مى نویسد: «سخنان زیبا تنها زمانى سودمند که منجر به عمل شوند. معیار واقعى براى فلسطینى‌ها کاهش واقعى محدودیت رفت و آمدها، توقف ساخت شهرک‌هاى اسرائیلى و امکان سرمایه گذارى هاى اقتصادى مى باشد. همکارى اسرائیل نیزمنوط به تضمین امنیت مردم این کشور خواهد بود. اولمرت و عباس نمى توانند حضور حماس در نوار غزه را نادیده بگیرند. در صورتى که مذاکرات براى ایجاد دو کشور آغاز شود، نیروهاى اسلام گرا مسلماً نقش تماشاگران را بر عهده نخواهند گرفت.»