رئیس جمهور ایران در آمریکا
۱۳۸۶ مهر ۳, سهشنبهدیدار احمدی نژاد از آمریکا نه تنها نظر افکار عمومی آمریکا را به شدت به خود جلب کرد، بلکه مطبوعات اروپایی نیز با دقت به روند و نتایج این سفر چشم دوختهاند. مفسر روزنامه “فایننشال تایمز دویچلند“، چاپ هامبورگ با نظر به سفر محمود احمدینژاد به آمریکا در مورد امکانی که مجمع عمومی سازمان ملل برای گفتوگو میان سیاستمداران جهان به دست میدهد مینویسد:
«نکته مثبت مجمع عمومی سازمان ملل متحد این است که این مجمع محلی است برای گپ و گفتوگو. مدتهاست که دیگر کسی انتظار ندارد که این نهاد بتواند به عنوان دولت جهانی قانونیای کمابیش قوی صلح را بر روی زمین حکمفرما ساز، اما مجمع عمومی تنها جایی است که مخالفان یا حتی دشمنان سیاسی در آن با هم به گفتوگو میپردازند. تنها در اینجاست که رئیس جمهور آمریکا، جورج دبلیو بوش، با رئیس جمهور ایران، محمود احمدی نژاد یا سوسیالیست خودرأی ونزوئلا، هوگو چاوز، دیدار میکند. برای برخی از سیاستمداران عالی مقام اروپایی هم چنین دیدارهایی میتواند جالب باشد. اینجاست که مجمع عمومی ارزش خود را نشان میدهد، در این که امکانی را فراهم میآورد تا قدرتمندانی که معمولا با پسران بد سیاست بینالملل حرف نمیزنند، با آنها گفتوگویی غیررسمی داشته باشند.»
در روزنامه ایتالیایی “کوریره دلا سرا“ در باره دیدار رئیس جمهور ایران از دانشگاه کلمبیا و انتقاد رئیس این دانشگاه به سیاستهای محمود احمدینژاد و پاسخهای رئیس جمهور ایران به آن چنین میخوانیم:
«بحث سراسری در باره آزادی عقیده در فاصله میان برادوی و خیابان صد و شانزدهم نیویورک ادامه مییابد، یعنی در درون و خارج از دانشگاه کلمبیا (...) این بحث دردناک و پرمناقشه است. زیرا از سویی کسانی را میبینیم که میخواهند جایی را برای ابراز عقاید ناآرامکننده و نکوهیده هم عرضه کنند، اگر چه ممکن است قصدشان اظهار مخالفت با چنین عقایدی باشد. از سوی دیگر برآشفتگی موجه کسانی را مشاهده میکنیم که نمیتوانند نفی حقیقت را بپذیرند، چون این نفی زخمهای خونینی را میگشاید که در این صورت درمان نمییابند. اما در اینجا بحثی بینظیر در جریان است که بازنده اصلی آن مردی است که از تهران آمده تا دروغها و اصول مهمل خود را از نو درهم آمیزد و به گوش دیگران برساند.»
بحث در باره حفاظت از جو زمین در سازمان ملل متحد
حفاظت از جو زمین یکی از مهمترین موضوعهای مورد بحث در مجمع عمومی سازمان ملل متحد است. مفسر روزنامه “مونشنر مرکور“ در این باره چنین مینویسد: «سیاستگذاری در زمینه حفاظت از جو زمین به یک هدف رسیده است و آن هم این که در باره آن در نیویورک در بالاترین سطح، در چارچوبی بحث میشود که به آن متعلق است. هر چقدر هم که اروپاییها با تصمیمگیریهایشان برای کاهش میزان گازهای گلخانهای موفق بوده باشند، این چالش جهانی را تنها به گونهای جهانی میتوان پاسخگو بود و این، هم به لحاظ بارآوری و هم به لحاظ برقراری عدالت در رقابتهای جهانی مهم است.»
مفسر روزنامه “درسدنر نویسته ناخریشتن“ مینویسد:
«اینکه چگونه میتوان با کلماتی بزرگ، اعمالی محتاطانه و مسـؤولیتی که با تمام وجود پذیرفته نشده، در صدر یک جنبش قرار گرفت را صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل بار دیگر به ما نشان میدهد. نخستین بار در هایلیگندام، اینک در نیویورک و مطمئنا به زودی در بالی. خانم مرکل، این فیزیکدان اهل آلمان، به عنوان گرداننده جنبش ضد وجدان بد در رابطه با محیط زیست، واقعا از توانایی زیادی برخوردار است. یقین است که حضور او در سازمان ملل متحد، در کنار دهها رئیس دولت و حکومت نقطه اوجی دیگر در زندگی شغلی خانم مرکل به عنوان گرداننده صحنه سیاست است. او همواره با این شعار به پیش میرود که “چه خوب که در این باره گفتگویی داشتیم.“ آنگلا مرکل نشان میدهد که قضیه را درک کرده است. همیشه این احساس را به دیگران منتقل میکند که نگران است و با وجود این از هیچ یک از شریکان سیاسیاش درخواست انجام کاری غیرممکن را ندارد.»