خطر جنگى ديگر در منطقهى خليج فارس؟
۱۳۸۵ بهمن ۲۰, جمعه�ظامى. اينك آمريكا و ايران در جبهههاى گوناگونى رو در روى يكديگر قرار گرفتهاند: در عراق، در لبنان و در حوزهى مناقشهى اتمى.
هنگامى كه از فردا كنفرانس امنيتى در مونيخ آلمان رايزنى خود را آغاز كند، كارشناسان مسايل امنيتى، ناچارند خبرهاى ناآرامكنندهى زيادى را ارزشيابى كنند. آمريكا به ايران اتهام بلندپروازى براى دستيابى به بمب اتمى مىزند. افزون بر آن، همهروزه اين كشور را متهم مىسازد كه خشونت را در عراق دامن مىزند و شيعيان حزبالله لبنان و نيز اسلامگرايان افراطى حماس را در منطقه تسليح مىنمايد.
بيهوده نيست كه اخيرا جرج بوش براى از بين بردن جاسوسان ايرانى در عراق، مجوز كشتن صادر كرد و دومين ناو هواپيمابر آمريكايى را به آبهاى خليج فارس گسيل داشت. اين اتفاق همه روز پيش نمىآيد كه آمريكا بطور همزمان، دو ناو هواپيمابر با گروههاى همراه آن را در آبهاى يك منطقه مستقر سازد. سه ناوشكن با جنگافزار هدايت شونده و دو رزمناو مجهز به موشكهاى پتريوت و افزون بر آنها ناو هواپيمابر يو.اس.اس. استنيس عازم خليج فارس هستند. در آبهاى خليج فارس، از ماه سپتامبر گذشته، ناو هواپيمابر يو.اس.اس. آيزنهاور با كشتىهاى جنگى همراه آن مستقرند.
ناآرامى در كنگرهى آمريكا نيز به چشم مىخورد. والتر جونز نمايندهى دمكراتها مىگويد: «بدون تهديد حملهى ايران به آمريكا و يا نيروهاى ما، رييس جمهورى بايد پيش از آنكه با ايران وارد جنگ شود، از كنگره اجازه بگيرد».
از سوى ديگر اينك ايران نيز در مقابل عرضاندام آمريكا واكنش نشان مىدهد. رهبران ايران اعلام كردهاند كه تهديدات آمريكا اين كشور را مرعوب نمىسازد. سپاه پاسداران هشدار داده است كه همهى كشتىهاى جنگى خارجى در خليج فارس، در تيررس موشكهاى ايران قرار دارند.
كارشناسان مسايل استراتژيك بيم آن دارند كه ايران در وضعيت بحرانى تنگهى هرمز را سد كند و قطع صدور نفت از خليج فارس، در بازارهاى جهانى به هرج و مرج منجر گردد. پاسخ آمريكا به اين مساله آن است كه از همين ماه، شش كشتى مينياب در آبهاى خليج فارس در ترددند.
با اينكه بسيارى از نشانهها حاكى از سنگينتر شدن فضاى سياسى در مناسبات ميان آمريكا و ايران است، كاندوليزا رايس وزير خارجهى آمريكا اعلام مىكند كه علت اين هيجان عمومى را نمىفهمد. به گفتهى وى، همه چيز براى گفتگو ميان دو كشور آماده است، بشرطى كه ايران برنامههاى جنگافزار اتمى را كنار بگذارد. رايس مىگويد: «ما مىخواهيم گفتگو كنيم. اما پرسش اين است كه چرا ايران نمىخواهد؟».