خاورمیانه، کانون قهر و خشونت
۱۳۸۶ خرداد ۲۹, سه‌شنبه
روز یکشنبه (۱۷ ژوئن) بر اثر سنگین‌ترین سوء قصد تروریستی از زمان سقوط رژیم طالبان تاکنون، بیش از ۳۵ نفر در کابل جان خود را از دست دادند. این بمب در یک اتوبوس پلیس منفجر شد و نیروهای وابسته به طالبان مسئولیت آن را به عهده گرفتند. اوجگیری عملیات تروریستی در افغانستان، نگرانی نیروهای ائتلاف حاضر در این کشور را که برای آغاز عملیات بازسازی به صلح و ثبات چشم دوخته اند، افزایش داده است.
بالا گرفتن عملیات تروریستی در افغانستان با دو کانون دیگر خشونت در خاورمیانه یعنی عراق و سرزمین های فلسطینی تکمیل می شود.
روزنامه آلمانی "تاگس اشپیگل" در شماره امروز (۲۹ خرداد) خود نوشته است:
«تروریست های بنیادگرا تصمیم گرفته‌اند که در افغانستان نیز از همان روش های کشتار و گسترش ناامنی در عراق استفاده کنند. این امر بی تردید پیامدهای ناگواری دارد اما شرایط افغانستان را به اوضاع عراق شبیه نمی کند. در افغانستان امنیت تا حدودی برقرار شده و در بسیاری از عرصه ها پیشرفت وجود دارد. برخلاف عراق که اختلافات قومی و فرقه ای بیداد می کند، در افغانستان تنها گروه اندکی هستند که به خاطر عقیده دست به خشونت می زنند.»
روزنامه تایمز، چاپ لندن در شماره امروز خود از افزایش موج خشونت در افغانستان ابراز نگرانی کرده است:
«افراد مسلح با دست زدن به عملیات انتحاری از الگوی عراق تقلید می کنند. شرایط تازه به این بیم و هراس دامن زده است که با عملیات نظامی نمی‌توان در افغانستان به موفقیت رسید. نیروهای ائتلاف با شناخت بهتر و برنامه ریزی سنجیده توانسته‌اند کارایی خود را بالا ببرند. نیروهای شورشی از هماهنگی و رهبری یگانه و حمایت مردم محروم هستند. عملیات انتحاری نشانه یأس مطلق است. نیروهای ائتلاف و دولت های غربی نباید از افزایش خشونت ها به وحشت بیفتند.»
روزنامه سوئدی "سونسکا داگبلادت" درباره پیامدهای پیروزی گروه اسلامی حماس در نوار غزه چنین نوشته است:
«اوضاع فلسطین آشفته است اما شرایط از زمان جنگ قدرت میان حماس و فتح روشن‌تر شده است. اینک حماس بر نوار غزه مسلط است و سازمان فتح بر کرانه باختری رود اردن. دولت ائتلافی که از فتح و حماس تشکیل شده بود عملاً به بن بست رسیده بود و پایان آن جای دریغ ندارد. درست است که حماس در نوار غزه به پیروزی رسیده، اما این گروه و حامیانش در ایران عملا شکست خورده‌اند. افراد مسلح وابسته به حماس با شورش قهرآمیز خود دیگر نمی توانند مدعی شوند که قدرت خود را از رهگذر انتخاباتی دموکراتیک به دست آورده اند.»
روزنامه آلمانی "کلنر اشتات انسایگر" تقسیم مناطق نفوذ در سرزمین های فلسطینی را چنین ارزیابی کرده است:
«در اولین نگاه به نظر می رسد که معضل فلسطین به دو جبهه خیر و شر تقسیم شده و غرب در کنار دولت اضطراری محمود عباس قرار گرفته است. اتحادیه اروپا قول کمک‌های مالی داده است. اسرائیل نیز قصد دارد با آزاد کردن معافیت های مالیاتی کرانه باختری را در برابر نوار غزه تقویت کند. هدف آن است که به ساکنان فلسطینی منطقه درسی تازه آموخته شود: آسایش و بهروزی آنها در کنار دولت میانه روی فتح تأمین می‌شود و نه با بنیادگرایان افراطی حماس.»
روزنامه ایتالیایی "ایل ماساجرو" در شماره امروز سه شنبه نوشته است:
«حمایت از محمود عباس و دولت اضطراری او رو به افزایش است. ایالات متحده، اتحادیه اروپا و حتی اسرائیل از مذاکره و کمک‌های اقتصادی سخن می‌گویند. جورج بوش با نخست وزیر اسرائیل دیدار می کند و این، امید به آغاز مذاکرات صلح با فلسطینی‌ها را افزایش داده است. واقعیت این است که بدون دور تازه‌ای از روند صلح و اصلاحات عمیق در حاکمیت داخلی فلسطینی‌ها نمی‌توان به بهبود اوضاع در این منطقه امید داشت. هر تدبیر سیاسی در این منطقه باید در خدمت هدفی باشد که پنج سال قبل از سوی دولت ایالات متحده اعلام شد: تشکیل دو دولت همسایه برای دو ملت.»