خاموشی بهمن جلالی
۱۳۸۸ دی ۲۵, جمعهبهمن جلالی عکاس و مدرس برجسته عکاسی روز جمعه، ۲۵ دی در تهران درگذشت.
جلالی یک ماه پیش، پس از اطلاع از ا بتلا به بیماری سرطان پانکراس برای معالجه عازم آلمان شد و پنجشنبه شب پس از یک دوره درمان به ایران بازگشت. اما یک روز بعد با زندگی وداع کرد.
جلالی سال ۱۳۲۳ در تهران زاده شد. او دانشآموخته رشته اقتصاد بود و عکاسی را به صورت تجربی آموخته بود. با این همه در این عرصه به شهرت و اعتباری بالا رسید.
وی در دوران جوانی مدتی را در استودیوی "جان ویکرز"، عکاس سرشناس انگلیسی کار کرد و به عضویت "انجمن سلطنتی عکاسان انگلستان" درآمد. او پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۰ اولین نمایشگاه انفرادی خود را برگزار کرد.
بسیاری از عکسهایی که جلالی از رویدادها و لحظههای انقلاب ۱۳۵۷ و از خرمشهر در دوران جنگ با عراق گرفت، عکسهایی تاریخی و خیرهکننده هستند. بسیاری از این عکسها علاوه برعرضه در نمایشگاههای مختلف در دو کتاب "روزهای خون، روزهای آتش" (با همکاری گلی امامی) و "خرمشهر، کتاب عکاسی سیاه و سفید" (با همکاری کریم و گلی امامی) نیز انتشار عمومی یافتهاند.
جلالی با فعالیت مستمر و تجارب پربار خود، به مضامین هنری، تاریخی، سیاسی و اجتماعی بیشماری فرم بخشیده است. دوربین او در ثبت تحولات اجتماعی ایران، زندگی روزمرهی مردم عادی و سرنوشت محیط بومی میهنش همواره حاضر و خلاق بوده است. او با دستکاری هنرمندانه عکسهای دوران قاجار، گذشته را با معنای تاریخی تازهای معرفی کرده است.
تأسیس عکسخانهایران و سردبیری فصلنامه «عکسنامه» از دیگر فعالیتهای بهمن جلالی در حرفه عکاسی بود. جلالی که زندگی هنریاش در فیلمی مستندی به نام "عکس ناتمام" به تصویر کشیده شده در سالهای گذشته پیوسته از سوی نهادهای فرهنگی و هنری اروپایی دعوت میشد که آثار خود را در در این کشورها به نمایش بگذارد. او اخیراَ از سوی بنیاد فرهنگی ایالت «نیدرزاکسن» برنده جایزه "اسپکتروم" شناخته شد. این جایزه قرار بود سال بهار سال ۲۰۱۱ به بهمن جلالی اهدا شود.
FW/SJ