بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، گفته است که می‌خواهد روز چهارشنبه (۲۳ اوت/ اول شهریور) در دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، بر سر رویه "ستیزه‌جویانه" ایران و "مشکل" تلاش رو به افزایش این کشور برای تثبیت حضور نظامی‌اش در سوریه گفت‌وگو کند.
نتانیاهو در آستانه سفرش به روسیه ایران را "معضلی" نه تنها برای اسرائیل، بلکه "برای کل خاورمیانه و جهان" دانسته و گفته بود، تلاش‌های جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که پس از توافق هسته‌ای نیز از رویه "ستیزه‌جویانه" ایران کاسته نشده است. محل دیدار نتانیاهو و پوتین شهر ساحلی سوچی است.
بنیامین نتانیاهو را از جمله یوسی کوهن، رئیس سازمان اطلاعات خارجی اسرائیل (موساد) و مئیر بن شابات، رئیس شورای امنیت ملی این کشور، همراهی می‌کنند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
مقام‌های اسرائیلی پیش‌تر نیز بارها از تثبیت روزافزون حضور جمهوری اسلامی در سوریه انتقاد کرده و از خطر ایجاد شدن "جبهه‌ای تازه" علیه خود در بلندی‌های جولان توسط ایران و حزب‌الله لبنان ابراز نگرانی کرده بودند.
بیشتر بخوانید: قصد نتانیاهو برای گفتگو با پوتین درباره حضور ایران در سوریه
رئیس موساد اواخر ژوئن سال جاری (۲۰۱۷) حتی مدعی تلاش ایران برای ایجاد "حزب‌الله دوم" در جولان شده و از آمریکا خواسته بود تا با نفوذ ایران در این منطقه مقابله کند. نخست‌وزیر اسرائیل نیز در همین رابطه هشدار داده بود که اسرائیل برای جلوگیری از حضور ایران در جولان "دست به هر اقدام لازمی" خواهد زد.
رضا تقی‌زاده، کارشناس روابط بین‌الملل و استاد علوم سیاسی در دانشگاه گلاسکوی بریتانیا، در گفت‌وگو با دویچه وله، با تأکید بر همکاری‌های اسرائیل و روسیه "حتی در عرصه‌های نظامی"، تلاش نتانیاهو برای ترغیب روسیه را در راستای فشار بر ایران در سوریه، مبتنی بر واقعیت‌های سیاسی ارزیابی می‌کند.
این کارشناس روابط بین‌الملل در عین حال معتقد است که حضور دائمی ایران در سوریه با "مصلحت امنیتی درازمدت روسیه" خوانایی ندارد. به گفته تقی‌زاده، روسیه همواره از ایران به عنوان "ابزار" استفاده کرده و استفاده کنونی مسکو از این "ابزار" نیز در جهت تثبیت حضور روسیه در منطقه مدیترانه است و پس از تثبیت این حضور، دوران استفاده از این "ابزار" هم به پایان می‌رسد.
در مقابل اما، به نظر تقی‌زاده، "تلفیق منافع" روسیه و اسرائیل به عنوان همسایه سوریه، بیشتر قابل تصور است تا "تلفیق منافع" روسیه و ایران در درازمدت. به عبارت دیگر، این تحلیل‌گر سیاسی منافع مشترک مسکو و تهران در سوریه را "ماندگار" نمی‌داند.
رضا تقی‌زاده از این هم فراتر رفته و احتمال می‌دهد که «شاید اسرائیلی و روس‌ها به دنبال پیدا کردن راه‌حل‌هایی هستند که جمهوری اسلامی را نه تشویق، بلکه وادار به قبول خروج از سوریه کنند».