جنگ قفقاز: باخت همه‌ی طرف‌ها
۱۳۸۷ مرداد ۲۳, چهارشنبه
ابعاد درگيرى خونین در قفقاز خونين نشان داد كه اميد به پايان جنگ، به معناى حل مناقشات موجود در قفقاز نيست. روزنامه هاى آلمان و اروپا، بيش از همه به نقض حقوق بين المللى و نقش قدرت هاى بزرگ در اين جنگ پرداختند.
روزنامه آلمانى ”مركيشه تسايتونگ“ درباره نفوذ مجدد روسيه در منطقه قفقاز مى نويسد:
«دمیتری مدودیف، رئيس جمهور روسيه، مدعى است كه عمليات نظامى به اهداف خود دست يافته است. با پذيرش اين فرض كه آتش بس كنونى بطور واقعى و تا حدود زيادى رعايت شود، حال زمان ارائه صورت حساب اين جنگ بى معنا فرا رسيده است. ترس و نگرانى گرجستان از تبديل دوباره قفقاز به حياط خلوت روسيه، بجا و واقعى بوده است. در رابطه با تلاش هاى تجزيه طلبانه در اوستياى جنوبى و منطقه آبخاز، گرجستان به لحاظ حقوق خلق ها، محق بوده و هست. اما اتفاقاً ميخائيل ساكاشويلى، رئيس جمهور گرجستان، اين حق را به‌طرز ناشيانه اى به بازى گرفت. رئيس جمهور گرجستان دست به قمارى بزرگ زد و حال بايد مسئوليت آن را بر عهده گيرد. مردم گرجستان بايد دريابند كه اين ماجراجويى چه هزينه اى براى آنان دربر داشته است. در اين‌باره نيازى به روسها نيست، بلكه اين‌كار وظيفه مردم گرجستان است. »
روزنامه ”ال پايس“ چاپ اسپانيا پيرامون نقض حقوق بين المللى در جنگ قفقاز مى نويسد:
« كوتاهی مدت جنگ در قفقاز نبايد سبب غفلت از عواقب سنگين اين درگيرى شود. دولت‌های گرجستان و روسيه، بی توجه به مردم غير نظامى، دست به بمباران شهرها و روستاها زدند. اين به معناى نقض معاهده ژنو است. اين خطر وجود دارد كه قرارداد ژنو بدل به تكه كاغذى بى ارزش شود. سازمان ملل بايد به طرفين جنگ بفهماند كه هر جنگى داراى دلايل مشروع و نامشروع است. علاوه براين، مسئله بر سر چگونگى پيشبرد يك درگيرى نظامى است. كشورهاى روسيه و گرجستان، در هر عرصه اى، حقوق بين المللى را در اين جنگ زير پا گذاشتند.»
روزنامه بلغارى ”سگا“ نگاهى به جنگ ميان روسيه و گرجستان دارد و درباره نقش ساكاشويلى، رئيس جمهور گرجستان در اين درگيرى مى نويسد:
«هيچ كشورى تنها بدين خاطر كه ساكاشويلى، رئيس جمهور گرجستان، به فكر حمله به روس ها در اوستياى جنوبى افتاده و سپس آتش حمله را متوجه خود ساخته است، عليه روسيه وارد جنگ نخواهد شد. با شگفتى اين پرسش مطرح است، كه چه كسى رئيس جمهور گرجستان را فريب و به او وعده كمك از خارج را داده است. چرا كه اصولاً هيچ كس روسيه را به خاطر اعمال قهر محكوم نكرد. ساكاشويلى بايد فرد عجيبى باشد، زيرا كه از طريق اين جنگ، خدمتى بزرگ در حق مسكو كرد. ساكاشويلى نه تنها باعث شد كه گسترش ناتو در منطقه قفقاز متوقف شود، بلكه اميد اتحاديه اروپا را نيز از بين برد، كه با دريافت نفت و گاز از مسيرى ديگرى، قادر به كاهش وابستگى خود به روسيه در زمينه انرژى گردد.»
روزنامه ”زاربروكر تسايتونگ“ چاپ آلمان در بررسى خود پيرامون بازندگان جنگ قفقاز مى نويسد:
«مسكو بطرز وحشيانه اى نشان داد كه چه كسى در اين منطقه سرورى مى كند. اما در اصل تمام طرف هاى درگير بازنده از اين جنگ بيرون آمدند. گرجستان با سمت گيرى به سوى غرب و به همراه ساكاشويلى رئيس جمهور پريشان خود نخستين بازنده است. امريكا به عنوان حامى گرجستان بازنده بعدى است. جورج بوش رئيس جمهور امريكا در زمان جنگ با تماشاى بازى هاى المپيك مشغول تفريح بود. سومين بازنده اتحاديه اروپا است، زيرا كه به عنوان يك پيمان سياسى نه حضورى دارد و نه جدى گرفته مى شود. روسيه نيز بازنده ديگر جنگ است، چرا كه با رفتار و كردار يك امپراتورى سبب ايجاد ترديدهاى جديدى عليه خود شده است. مدودیف، رئيس جمهور روسيه، به دستورپوتين، نخست وزير قدرتمند خود، حمله نظامى را بدون هيچ تاملى به اجرا گذاشت. آخرين بازنده مردم غير نظامى اند كه بايد تاوان سختى را براى سياست هاى قدرت طلبانه بپردازند.»