تعطيلات اجبارى!
۱۳۸۵ آبان ۴, پنجشنبه
بيشتر مردم كه در آخرين ساعات روز دوشنبه در آستانه عيد فطر اين خبر را از راديو و تلويزيون شنيدند، مى‌پرسيدند حقيقتا اين تصميم احساسى و ناگهانى از چه رو گرفته شد؟ آن هم در شرايطى كه از مدتها قبل صحبت از كاهش تعطيلات در ايران به دليل زيان‌هاى اقتصادى و اجتماعى هنگفت آن می‌رود.
عمده‌ترين غافلگيرى متوجه پدر و مادرهايى شد كه فرزندان‌شان به مدرسه يا مهد كودك می‌روند. حقيقتا به شكلى برق آسا چگونه مى‌شد براى بچه‌ها در اين چهار روز برنامه‌ريزى كرد؟
شهناز: ”اين تعطيلى نه تنها خوشحال كننده نبود بلكه بجاى اينكه باعث آرامش من شود، اعصابم را خرد كرد. اولا كه به نظر من هيات دولت كه ساعت نه شب اعلام مى‌كند كه تعطيل رسمى داريم، جلسه‌اش كه ساعت نه نبوده، بلكه اين تصميم حتما روز قبل گرفته شده است. در آخرين لحظات روز فهميديم كه بچه‌ها خانه می‌مانند، بی‌برنامه و بانكها هم تعطيل‌اند. هيچ پولى در خانه نبود كه مسافرتى جور كنيم. براى مسافرت و هتل و اين چيزها دستكم بايد چهارصد پانصد هزار تومان پول در خانه باشد. بچه‌ها بى‌حوصله‌اند، هيچ كارى برايشان نمى‌توانيم بكنيم. پسر خود من امروز بلند شده با پدرش رفته كوه. اما اين هم يك روز است. بقيه‌اش چى؟ همه‌اش می‌گويد حوصله‌ام سر رفت چكار كنم؟ از درس‌شان هم عقب مى‌افتند و بعدا بهشان فشار مى‌آيد. . بلافاصله پس از تعطيلات با ضرب در مدرسه‌ها می‌خواهند جبران عقب افتادگى‌ها را بكنند. فعلا همه داريم اين روزها را با استرس تحمل مى‌كنيم تا دوباره اوضاع عادى شود.“
از ديگر سو كارگران روزمزد، پيمانكاران و كاركنان بخش خصوصى نگران لطماتى بودند كه اين تعطيلات به توليد و درآمدشان وارد مى‌كند. مدير يك واحد صنعتى مى‌گويد:
ابراهيم: ”ما كارمان را يك روز بيشتر تعطيل نكرديم. همان روز عيد فطر. از همكاران‌مان خواستيم بيايند سركار چون ارتباط ما با همه جهان است و تمام كار ما مختل می‌شد. مجبور شديم اضافه كارى بدهيم تا از عوارض بعدى اين تعطيلات جلوگيرى كنيم. به نظر من پس از تعطيلات تازه پيامدهاى اين اقدام معلوم مى‌شود. در جامعه صنعتى امروز، خوابيدن چهار روزه كارها نمى‌تواند بدون عوارض باشد“.
به دليل بسته بودن بانكها در اين چهار روز و هجوم مردم به خودپردازها و عابربانك‌ها، اين دستگاهها از همان روز اول پول‌هايشان تمام شد و فعلا يكى از مشكلات كسانى كه پول نقد در دسترس ندارند، بى‌پولى است.
محمد: ” به رغم اين كه مسئولان ميگفتند ما كارى مى كنيم كه هميشه خودپرداز ها بدون مشكل به مردم سرويس بدهند، در اين چند روزه خلاف آن ديده شد. اين باعث بحران شده. مثلا اگر خانواده‌اى سر و كارش به بيمارستان بيفتد در حاليكه بانكها بسته‌اند و باجه‌هاى خودبرداز هم پول ندارند، بايد چه بكند؟“
در عين حال بسيارى در پاسخ به چرايى اين تصميم انگيزه‌هاى سياسى و فرهنگى دولت را مطرح مى‌كنند. مثلا گروه وسيعى از مردم معتقدند كه قصد اينست كه اعياد مذهبى را جايگزين مناسبت‌ها و عيدهاى ملى و عرفى كنند.
شهاب: ” به نظر می‌آيد اين آقايان براى اينكه تاكيد زيادى روى مسائل دين دارند، با بها دادن به عيدهاى مذهبى خواسته باشند نگاه و تاكيد دينى خود را به نمايش بگذارند. براى اين‌ها تبليغات اين چنينى در اولويت قرار دارد و بقيه چيزها از قبيل پيامدهاى اقتصادى و اجتماعى اين اقدام، در حاشيه است“.
تحليل ديگرى موضوع را به انتخابات شوراها و به تلاش براى فرونشاندن شور رقابت‌ها و معرفى نامزدها مربوط مى‌داند.
رعنا: ” درست پس از تمام شدن ثبت نام كانديدهاى شوراها، كشور چهار روز تعطيل شد. چند نامزد سنگين اصلاح طلب آمده بودند و ثبت نام كردند. اما اين ”خبرى“ نشد چون روزنامه‌هايى كه مى‌توانستند موضوع را پوشش دهند، خوابيدند تا شنبه. پس از چند روز هم مطمئنا ديگر آن موج خبرى كه مال همان زمان می‌توانست باشد، ايجاد نخواهد شد“.
گفتنى است كه سايت خبرى تحليلى بازتاب و خبرگزارى انتخاب، به نقل از كارشناسان از زيان هشتاد ميليارد تومانی دولت ظرف اين چهار روز تعطيلى خبر داده اند.
مهيندخت مصباح