تلفیق در موسیقی یک پدیده نوین نیست. تلفیق امکانی است که از زمان‌های گذشته به شیوه‌های متفاوت در موسیقی به کار رفته است. در موسیقی امروز از امکانات پیشرفته تکنولوژیکی ـ استودیویی برای ایجاد فضاهای نوین صوتی استفاده می‌شود.
حمیدرضا دیبازر رئیس دانشکده موسیقی دانشگاه هنر در تهران و سرپرست ارکستر فوژان یکی از مطرح‌ترین آهنگسازان معاصر در این عرصه است.
آثار دیبازر شامل موسیقیِ سمفونیک، مجلسی، کُرال، الکترونیک و موسیقیِ متنِ فیلم‌های کوتاه و بلند و مجموعه‌های تلویزیونی است. او سبکِ شخصی خود را با ترکیبی از انواع موسیقی و با استفاده از سازهای الکترونیک و آکوستیکِ ایرانی و غیر ایرانی (به عنوان مولّدِ صوت) ایجاد کرده است.
آلبوم "بوم" حمیدرضا دیبازر با مضمون "صلح جهانی" حاصل کنجکاوی او نسبت به فرهنگ‌ها و عقاید ملل مختلف و میل به ترکیب کردن ویژگی‌های متنوع موسیقی سازی و آوازی آن‌ها است. از این رو در این اثر، موسیقی سازی و باکلام در کنار هم قرار گرفته و از یک سبک ثابت موسیقی پیروی نشده است.
حمیدرضا دیبازر در گفت‌وگو با دویچه وله درباره تاثیرات متقابل موسیقی و جامعه، موسیقی تلفیقی و قابلیت تلفیق موسیقی ایرانی و موسیقی آکادمیک کلاسیک می‌گوید.