بیانیه اتحاد جمهوریخواهان ایران پیرامون راه‌هایی برای حل بحران کنونی ایران
۱۳۸۸ بهمن ۹, جمعهاتحاد جمهوریخواهان ایران:
پذیرش حقوق اساسی مردم، راه برون رفت از بحران!
Thu 28 01 2010
قدرت سبز
شکلگیری و تداوم جنبش سبز در طی هفت ماه گذشته و برآمد قدرتمند آن در روزهای قدس، ١٣ آبان، ١٦ آذر و عاشورا توان ایستادگی آن در برابر تهاجم حاکمیت را انکار ناپذیر ساخته است. جامعۀ مدنی و بلوک حاکم در مقابل هم صفآرایی کرده اند. حکومت دیگر قادر به حذف و یا نادیده انگاشتن جنبش سبز نیست.
بلوک حاکم تا روز قدس تاکتیک نسبتا یکپارچه ای نسبت به جنبش سبز در پیش گرفته بود که هدف آن ادامۀ سیاست سرکوب و بازداشت و زندان، جدا کردن میرحسین موسوی و مهدی کروبی از جنبش اعتراضی و پراکنده کردن نیروهای جنبش سبز بود. این نقشه در عمل ناکام مانده است. جنبش سبز با گذشت زمان و علیرغم همۀ فشارها، فراگیر تر شده است، موسوی و کروبی نیز بر مواضع خود استوار ایستاده اند.
تشتت در حکومت
با تداوم حضور مردم در صحنۀ عمومی و ادامۀ اعتراضات، به تدریج شکاف در بلوک حاکم سر باز کرده و دو تاکتیک در مواجهه با جنبش سبز شکل گرفته است. بخشی از حکومت ارعاب و سرکوب خونین جنبش، دستگیری‌ها و اعدامهای گسترده‌تر و حتی بازداشت موسوی، کروبی و خاتمی را «راه حل» بحران می پندارد. اما برخی اصولگرایان سرکوب بیشتر را عامل انزوای حکومت دانسته، در کارائی آن تردید دارند. دامنه تظاهرات عاشورا، واکنش معترضان در برابر نیروهای سرکوب و رادیکال شدن شعارها، ابعاد دیگری از مقاومت مردم را به نمایش گذاشت. در پی آن، نیروهای تندرو با هراس‌افکنی پیرامون مقاومت فعال مردم، تلاش نمودند بخش دیگر اصولگرایان را نیز در تشدید سرکوب با خود همراه سازند. در چنین فضائی بود که بیانیه میرحسین موسوی انتشار یافت.
بیانیۀ میرحسین موسوی اقدامی به موقع و هوشمندانه است. جو ارعاب را شکسته؛ گزینه سیاسی برای برون رفت از بحران را پیش کشیده است؛ به اختلافات درون حاکمیت دامن زده است؛ نظر مساعد بخشی از اصولگرایان معتدل را جلب نموده و شرایط را برای تندروها دشوارتر کرده است. این بیانیه با واکنش مثبت اکثر نیروهای سیاسی در داخل و خارج از کشور روبرو شده است. گرچه بیانیه این امکان را برای حکومت فراهم آورده است که با پذیرش بخشی از حقوق اساسی مردم راهی برای برون رفت از بحران برگزیند، اما هنوز چشم انداز روشنی دال بر رویکرد به راهحل سیاسی در درون جریان حاکم مشاهده نمیشود. اجماع هستۀ سخت حاکمیت هنوز بر تسلیم مخالفان و منتقدان است. آیت‌الله خامنه‌ای هنوز همۀ نخبگان را به اتحاد زیر رهبری خود دعوت می‌کند و از آنان می‌خواهد در محکومیت جنبش سبز با او هم صدا شوند.
چشمانداز نزدیک هم چنان حاکی از تداوم چالش بین حکومت و مردم است. حکومت هنوز در برابر مردم ایستادگی می‌کند. نیروهای سرکوب خشونت را تشدید نموده‌اند، دستگیری‌ها را گسترش داده‌اند و صدور احکام سنگین از جمله اعدام هم چنان ادامه دارد، فشار بر مطبوعات و محدود نمودن آزادی‌ها تشدید شده است.
سیاست ما
سخت‌سری رهبری جمهوری اسلامی را تنها با تداوم و گسترش مبارزه می توان پاسخ گفت. وظیفۀ خطیر همۀ ما امروز ادامۀ پیکار در اشکال گوناگون، برای واداشتن حاکمیت به پذیرش خواست‌هایی است که به روشنی در هفدهمین بیانیۀ میرحسین موسوی آمده است.
از دیدگاه ما، استمرار و گسترش جنبش سبز در گرو پیوند هر چه بیشتر آن با خواست های برابری طلبانۀ جنبش های اجتماعی، به خصوص مبارزات زنان، جوانان، کارگران و اقلیت های قومی و دینی است. پافشاری اکید ما بر اشکال مسالمت‌آمیز مبارزه و تغییراتِ آرام و گام به گام است. پرهیز از خشونت و مقاومت مدنی در برابر آن، مشخصۀ برجستۀ سیمای جنبش سبز است.
نخستین آماج مبارزۀ ما، آزادی زندانیان سیاسی و بازداشت شدگان، پیگرد آمران و عاملان سرکوب، کشتار، زندان و شکنجۀ معترضان است. یک صدا برای رهایی زندانیان و لغو شکنجه و اعدام به پا خیزیم.
تلاش دیگر ما بازتاب مبارزات مردم و جلب حمایت بین المللی از جنبش سبز با هدف عقب نشاندن هر چه بیشتر حاکمیت جمهوری اسلامی در برابر مردم است.
در عین حال به شکاف های درونی حکومت توجه کرده، نوک تیز حمله را متوجه جریان افراطی درون حکومت کنیم و در جهت طرد آن از قدرت بکوشیم؛ تکیۀ حلقه اصلی قدرت، دستگاه رهبری، دولت احمدی نژاد و فرماندهان سپاه، بر نیرو های نظامی و امنیتی را افشا کرده و برای جدا کردن بدنه سپاه از فرماندهان آن، از هیچ ابتکاری فروگذار نکنیم.
ضرورت همکاری ها
ـ هماهنگی و همکاری بین معترضان بر آمده از درون جمهوری اسلامی، با دیگر آزادیخواهان ایران برای تداوم و تقویت جنبش سبز اهمیت حیاتی دارد. همگامی و رسیدن به سیاست مشترک مستلزم گفتگو بین این دو نیرو است. لازمه موفقیت و پیروزی جنبش سبز دیالوگ میان همۀ گرایشات گوناگون درون آن برای پیشبرد اهداف مشترک است.
- شعار ها و مطالبات جنبش سبز نشاندهندۀ وزنۀ سنگین مدافعان حکومت عرفی در این جنبش است. این نیروها به خاطر تبعیضات «قانونی» و فراقانونی حکومت جمهوری اسلامی همواره از حقوق سیاسی و اجتماعی خود محروم مانده‌اند و برآمد تشکیلاتی و علنی آن ها با محدودیت مواجه بوده است. اتحاد جمهوریخواهان ایران حاصل همکاری و نزدیکی نیروهای عرفی (سکولار) و دمکرات کشور است و در جهت طرح دیدگاه‌ها، برنامه و مطالبات این نیروها گام بر می‌دارد. تقویت مواضع جمهوری خواهان طالب جدایی دین از دولت، برگزاری انتخابات آزاد برای گذار به دمکراسی و توسعه اقتصادی، سمت دهندۀ تمامی سیاست های اتحاد ما در قبال مسائل کشور است. ما همگرایی و همبستگی جمهوریخواهان ایران را ضامن تقویت، استواری و کامیابی جنبش سبز مردم ایران می‌دانیم.
خواست های ما
اتحاد جمهوریخواهان ایران بر خواست های زیر تاکید می کند:
ـ برکناری دولت احمدی نژاد
ـ آزادی زندانیان سیاسی،
- برگزاری آزادانه اجتماعات و تظاهرات
ـ آزادی مطبوعات و رسانه‌ها، آزادی بیان و احزاب سیاسی
ـ پیگرد آمران و عاملان قتل ها، شکنجه و تجاوز به حقوق شهروندان
ـ قطع دخالت فرماندهان سپاه در سیاست و اقتصاد
- تغییر قانون انتخابات و برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه
انتخابات آزاد، خواست محوری
از نگاه اتحاد جمهوریخواهان ایران، انتخابات آزاد راه گذار به دمکراسی است و به معنای عدم جانبداری و عدم مداخلۀ حکومت به سود یک گرایش و تضمین آزادی فعالیت و حق مشارکت همۀ گرایش‌های سیاسی جامعه است. انتخابات آزاد امکان مشارکت گرایش های فکری – سیاسی مختلف را در حیات سیاسی کشور فراهم می‌سازد. اما نباید از نظر دور داشت که دستیابی به انتخابات آزاد، بدون تامین پیش شرط های آن، که آزادی مطبوعات و احزاب و سندیکاها، آزادی زندانیان سیاسی و تغییر قانون انتخابات ، به ویژه لغو نظارت استصوابی، ناممکن است. برنامۀ روز نیروهای آزادی خواه کشور، پیکار برای تامین این پیش شرط‌ها است که در چشم انداز، ضامن دمکراسی پایدار در کشور نیز هست.
جنبش سبز نیز که از درون انتخابات سر برآورده، علیه تقلب در انتخابات به اعتراض برخاسته و با شعار «رای من کو؟» به خیابان ها آمد. جنبش سبز همچنین بر تعیین سرنوشت کشور در پای صندوق ها پای فشرده است.
میر حسین موسوی در بیانیه اخیر خود خواستار انتخاباتی گردیده است که «شرکت همه ملت را علیرغم تفاوت در آراء و اندیشه ها تضمین کند.» و محمد خاتمی نیز در سخنرانی خود از «حقوق شهروندی مخالفان نظام» و «حق رای گرفتن دارندگان نظریات متفاوت» دفاع کرده است. مهدی کروبی به صراحت خواستار برگزاری انتخابات آزاد شده است. امروز شعار برگزاری انتخابات آزاد و تاثیر آن در امنیت کشور و رضایت مردم، مورد تائید وسیع ترین طیف نیروهای سیاسی و اجتماعی کشور است.
با دورنمای انتخابات آزاد تمام گرایش‌های متکثر و گوناگون جنبش سبز می‌توانند به گرد این خواست محوری که ضامن رعایت حقوق شهروندی همگان است، متحد شوند. انتخابات آزاد در عین حال پیامی به همه جناح‌های حاکمیت است که دست از خشونت بردارند و بگذارند حقوق یکدیگر را به رسمیت بشناسیم و اختلافات خود را به صندوق‌های رای واگذار کنیم. به نظر ما تامین پیش شرط‌های انتخابات آزاد می‌تواند زمینه را برای برون رفت از بحران سیاسی فراهم آورد و برگزاری آن راه را بر آشتی ملی و همزیستی دمکراتیک مردم ایران بگشاید. اما باید آگاه بود که چنین انتخاباتی فقط از راه مذاکره به دست نمی آید، بلکه تداوم و گسترش جنبش سبز و حضور و پافشاری مردم بر این خواست تنها پشتوانۀ تحقق آن است.
ما می کوشیم که انتخابات آزاد بر اساس بیست اصل کمیتۀ دفاع از انتخابات آزاد و بیانیۀ اتحادیۀ بین‌المجالس، مصوب ۲۶ مارس ۱۹۹۴ که جمهوری اسلامی یکی از امضاء کنندگان آن است، به مطالبۀ اصلی جنبش سبز تبدیل شود.
هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۸ بهمن ۱۳۸۸
۲۸ ژانویه ۲۰۱۰