اوستیای جنوبی: بلاگردان منافع سیاسی در قفقاز

تفسیری از کریستیان ناقل

اوستیای جنوبی از نظر اقتصادی چیزی برای عرضه‌ ندارد. طبق آمار غیررسمی، ۶۰ درصد جمعیت آن بیکارند. در این منطقه تنها مقادیری میوه، غلات و انگور کشت می‌شود. بدگویان حتا ادعا می‌کنند که این منطقه‌ی کوهستانی، تنها برای راه ترانزیتی قاچاق مواد مخدر و اسلحه خوب است.

بنابراین پرسش این است که چرا باید بر سر چنین منطقه‌ای جنگ کرد؟

گرجستان می‌خواهد یکپارچگی خود را حفظ کند. مساله تا اینجا قابل فهم است. کشوری که مساحت آن تقریبا به اندازه‌ی ایالت بایرن (باواریا) در آلمان است، نمی‌تواند به خود اجازه دهد که از منطقه‌ای چشم‌پوشی کند. اگر گرجستان به اوستیای جنوبی اجازه‌ی جدایی بدهد، باید به آبخازستان هم که خواهان استقلال و افزون بر آن از نظر اقتصادی و استراتژیک جالب است، اجازه‌ی جدایی بدهد.

و مساله از همین‌جا آغاز می‌شود. روی دوش اوستیای جنوبی، سیاست بین‌المللی هم انجام می‌گیرد. ناتو و از طریق آن ایالات متحده‌ی آمریکا، روسیه و اروپایی‌ها همه دخیل‌اند. همین مساله نشان می‌دهد که چرا شورای امنیت سازمان‌ملل متحد، در نشست ویژه‌ی شب گذشته‌ی خود نتوانست به خط‌مشی مشترکی درباره‌ی این منازعه دست‌یابد. منافع روسیه در برابر منافع غرب قرار گرفته ‌است. هیچ یک نمی‌خواهد تسلیم شود. از همین‌رو فعلا به فراخوان برای بازگشت به پای میز مذاکره بسنده می‌شود.

جرج دبلیو بوش، رییس‌جمهوری آمریکا آشکارا گفته است که علاقه‌ی بزرگی نسبت به عضویت گرجستان در ناتو وجود دارد، علاقه نسبت به این موضوع که این کشور کوچک در قفقاز به پایگاهی استراتژیک تبدیل گردد. دولت گرجستان از این موضوع استقبال می‌کند و امیدوار است که آمریکایی‌ها به گرجستان کمک‌های گسترده‌ی بکنند. بیش از همه کمک‌های اقتصادی و نظامی و همچنین تضمین‌هایی در برابر کشور برادر بزرگ‌تر پیشین یعنی روسیه.

بنابراین جای شگفتی نیست که ساکاشویلی رییس‌جمهوری گرجستان از طریق CNN آمریکایی‌ها را فراخواند که در جنگی که روسیه علیه این کشور کوچک به راه انداخته، در کنار گرجستان قرار گیرند. وی استدلال کرد که موضوع فقط بر سر ارزش‌های گرجی نیست، بلکه بر سر ارزش‌های آمریکایی است.

روسیه با پیوستن گرجستان به ناتو مخالف است. این کشور نمی‌خواهد این پیمان نظامی را مستقیما در کنار مرزهای خود داشته باشد. ایستگاه‌های رادار در جمهوری چک و تاسیسات پدافند موشکی در لهستان را هم نمی‌خواهد. از همین‌رو از پیکار استقلال‌طلبانه‌ی اوستیای جنوبی و آبخازستان علیه گرجستان پشتیبانی می‌کند.

در مقابل، گرجستان روسیه را متهم می‌کند که می‌خواهد هر دو این مناطق را به خاک خود منضم سازد. اوستیای جنوبی حتا خوب می‌تواند این امر را تصور کند، زیرا در آنسوی مرز این کشور، یعنی در جمهوری اوستیای شمالی در خاک روسیه نیز اوستی‌ها زندگی ‌می‌کنند.

Christina Nagel / رادیو دویچه وله