اوباما یا کلینتون؟
۱۳۸۷ خرداد ۱۳, دوشنبه
روزنامه ”تایمز“، چاپ انگلستان درباره چشم‌انداز فعالیت‌هاى آتى هیلارى کلینتون مى‌نویسد:
«اکنون هیلارى کلینتون چه خواهد کرد؟ او مى‌تواند به جبهه اوباما بپیوندد، اما این بهترین جا براى او نیست. البته کلینتون مى‌تواند مشغول به خانه‌دارى شود، اما مایل به انجام این کار هم نیست. سرنوشت کلینتون با رهبرى اکثریت حزب دمکرات در مجلس سناى آمریکا گره خورده است. رهبر اکثریت در مجلس سنا مى‌تواند برنامه‌هاى اجرایى یک رئیس جمهور را ممکن و یا متوقف سازد. در گذشته لیندون جانسون از این امکان سود جسته بود. در سمت رهبر اکثریت سنا، کلینتون بدل به قدرتمندترین زن در تاریخ آمریکا مى‌شود. رئیس جمهور آتى آمریکا، خواه اوباما ویا مک کین باشد، دیر یا زود متوجه خواهد شد که کلینتون قدرتمندترین سیاستمدار در واشنگتن است.»
روزنامه آلمانى ”فورتسهایمر تسایتونگ“ به پیروزى قطعى اوباما در دور مقدماتى درباره روند آتى انتخابات اشاره کرده، مى‌نویسد:
«بارک اوباما در دور مقدماتى پیروز شده است. کمتر ناظر بی‌طرفى در این باره تردید دارد که وى از سوى حزب دمکرات در مبارزه انتخاباتى علیه کاندیداى محافظه‌کاران جان مک کین به میدان فرستاده نشود. شانس اوباما در مبارزه علیه مک کین افزایش خواهد یافت به شرط آنکه هیلارى کلینتون به سرعت شکست خود را بپذیرد و از اوباما، به عنوان رقیب درون حزبى خود حمایت کند. درباره عملى شدن چنین وضعیتى تردیدهاى فراوانى وجود دارد. هیلارى کلینتون در آغاز دور مقدماتى انتخابات آنچنان به پیروزى خود اطمینان داشت که ظاهراً قبول واقعیتى دیگر براى او مشکل به نظر مى‌رسد. این وضعیت مى‌تواند سرانجام به شکست دمکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهورى منجر شود. حتا شخص موفقى مانند اوباما نیز نیاز به پیشتیبانى کامل از سوى حزب خود دارد.»
روزنامه ”لوکزامبورگر ورت“، چاپ لوکزامبورگ نیز به جدال میان اوباما و کلینتون پرداخته است:
«در اصل حزب دمکرات نباید براى انتخابات آتى ریاست جمهورى در آمریکا و شانس ورود نامزد خود به کاخ سفید دچار نگرانى زیادى باشد. پس از هشت سال سیاست غالب از سوى جمهوری‌خواهان در واشنگتن زمان براى تغییر فرارسیده است. البته خواست تغییر در رابطه با این مسئله نیست، که جورج بوش، رئیس جمهور فعلى پس از دو دوره زمامدارى به هر حال مجبور به کناره‌گیرى از قدرت است. (...) صاحبخانه آتى در کاخ سفید مجبور به رهبرى مردم آمریکا در فرآیندهاى پیچیده و ناخوشایند سیاسى است. سال‌هاى آتى در آمریکا زمانى براى راه حل‌هاى موقت نیستند. دمکرات‌ها باید پیشاپیش در کنگره حزبى براى گزینش کاندیداى خود براى مقام ریاست جمهورى و معاون رئیس جمهور، در ماه اوت امسال در دنور شرایط را به گونه‌اى فراهم سازند که مقبولیت گسترده‌اى در میان مردم آمریکا بدست آورند. حزب دمکرات پس از مبارزه فشرده فرسایشى در دور مقدماتى تحمل یک شکاف درونى را ندارد.»
روزنامه آلمانى ”زود دویچه تسایتونگ“ موفقیت حزب دمکرات در دور اصلى انتخابات ریاست جمهورى در آمریکا را در گرو تصمیمات هیلارى کلینتون دانسته است:
«بارک اوباما در هفته آینده کاندیداى حزب دمکرات براى مقام ریاست جمهورى خواهد شد. پس از ملاقات کمیسیون داورى حزب، حتا طرفداران مسلم کلینتون و افراد مردد نیز نمى‌توانند به نتیجه دیگرى برسند. نتایج بحث‌انگیز دور مقدماتى انتخابات در ایالت‌هاى میشیگان و فلوریدا تنها به‌طور نیمه ارزش‌گذارى شده‌اند، و به‌رغم چند راى بیشتر براى کلینتون، تغییرى در پیشتازى اوباما در نزد نمایندگان حزب دمکرات به‌وجود نمى‌آورد. حال پرسش این است که چه اتفاقى خواهد افتاد؟ آیا هیلارى کلینتون معاون اوباما خواهد شد؟
بى شک او از این کار امتناع خواهد کرد. کلینتون بار سیاسى اضافى و سنگینى را یدک مى‌کشد که اوباما نیز مایل به حمل آن در دور اصلى مبارزه انتخاباتى نیست. (...) صحبت فراوانی دراین باره مى‌شود که اوباما توده وسیعى از راى‌دهندگان، یعنى سیاه‌پوستان و جوانان که به طور معمول در انتخابات شرکت نمى‌جویند را به سوى حزب دمکرات کشانده است. اما اغلب این موضوع نیز فراموش مى‌شود که گروه تعیین‌کننده در انتخابات، یعنى زنان، همچنان وفادار به هیلارى کلینتون هستند. طرفداران سناتور کلینتون به شدت سرخورده شده‌اند. زنان این احساس را دارند که بازى مردانه قدرت این شانس تاریخى را از آنان ربوده است. اما هیلارى کلینتون نیاید غرق در تلخ‌کامى شود. گرچه این تلخ‌کامى حتا تا اندازه‌اى بجا است. زیرا در غیر این صورت به قیمت شکست اوباما در نوامبر امسال تمام خواهد شد. آمریکا بیش از هر چیز به تغییر سیاست در کاخ سفید نیاز دارد.»