المپیک ۲۰۰۸؛ آلمان رقیب جدی چین در پینگ‌پنگ
۱۳۸۷ مرداد ۲, چهارشنبه
چین، یکی از نگرانی‌های فدراسیون جهانی پینگ‌پونگ است. به این دلیل که از سال ۱۹۸۸ که تنیس روی میز به جمع ورزش‌های المپیکی پیوسته، ۱۶ مدال از ۲۰ مدال طلای توزیع‌شده را چینی‌ها به خانه برده‌اند. مقامات مسئول حتی بارها قوانین را تغییر داده‌اند تا شاید دیگر کشورها هم شانسی برای پیروزی به‌دست بیاورند، اما حکومت چینی‌ها بر ورزش انگلیسی‌الاصل پینگ‌پونگ، پایان‌ناپذیر به نظر می‌رسد.
اینکه در فهرست ۱۰ پینگ‌پونگ‌باز برتر جهان، ۵ ورزشکار غیر چینی وجود دارد، تنها یک استثناست. با وجود این چینی‌ها یک حریف را جدی‌تر از دیگران می‌بینند: تیمو بُل، ورزشکار آلمانی.
بُل، متولد هشتم مارس ۱۹۸۱ در آلمان است. وی که در تیم بوروسیا دوسلدورف، در لیگ برتر تنیس روی میز آلمان بازی می‌کند، در رده‌بندی سال ۲۰۰۸ فدراسیون جهانی پینگ‌پونگ، جایگاه ششم جهان را به خود اختصاص داده است.
وانگ لیچین، پینگ‌پونگ‌باز چینی دارنده مدال طلای جهان در سال ۲۰۰۷ در زاگرب، بُل را به خوبی می‌شناسد، همان‌طور که بُل از او شناخت کافی دارد. وی می‌گوید: «ما در اکثر تورنمنت‌های مهم در برابر هم بازی کرده‌ایم و مسلم است که به نقاط ضعف و قوت هم آگاهیم» .
ما لین هم از پینگ‌پونگ‌بازان مطرح چینی و رقیب بُل است. او تکنیک بُل را عالی ارزیابی می‌کند و می‌گوید:«ما هر دو در یک سطح قرار داشته و ترسی هم از یکدیگر نداریم. همه چیز به آمادگی ما در روز مسابقه بستگی دارد» .
ما لین، یک بار قربانی آمادگی تیمو بُل در روز مسابقه شده است. در جام جهانی ۲۰۰۵ بلژیک، بُل نه تنها او و وانگ هو، دیگر پینگ‌پونگ‌باز برجسته چینی، را در یک روز شکست داد، بلکه وانگ لیچین، قهرمان چند دوره بازی‌های جهانی، را هم به زانو درآورد.
وانگ لیچین در مورد تیمو بُل می‌گوید: «بُل یکی از بهترین پینگ‌پونگ‌بازان جهان است. من از هیچ کس ترسی ندارم و هرکس آماده‌تر باشد، شانس بیشتری برای پیروزی خواهد داشت» .
اینکه منظور از آمادگی بیشتر چیست، این را بُل شخصا تجربه کرده است. وی دو سال قبل، ۷ هفته در لیگ دسته برتر تنیس روی میز چین، در شهر خانجو (Hangzhou) بازی کرد.
وی درباره این تجربه می‌گوید: «من ۷ هفته بدون استراحت تمرین کردم. روز پیش از بازی‌ها دو بار تمرین می‌کردیم و حتا تمرین‌های بدنسازی هم انجام می‌دادیم. همه‌چیز فشرده بود، اما به پیشرفتم بسیار کمک کرد.»
تیمو بُل قصد داشت در مدت اقامتش در چین، زبان چینی هم یاد بگیرد. اما خستگی تمرین این فرصت را از او گرفت. بدون زبان چینی برای او بسیار مشکل خواهد بود تا در المپیک پکن، ارتباط نزدیک‌تری با ما لین و وانگ لیچین برقرار کند.
وانگ لیچین می‌گوید: «درست است که ما در کنار میز تنیس رقیب هم هستیم، اما خارج از محیط مسابقه دوستیم. در محیط دوستانه متأسفانه مشکل زبان وجود دارد. به همین دلیل نمی‌توانیم خیلی با هم گپ بزنیم. من باید انگلیسی‌ام را تقویت کنم تا بعدها بتوانیم بیشتر با هم ارتباط برقرار کنیم» .
زندگی و تحصیل در مدارس حرفه‌ای ورزش در چین، زمانی برای یادگیری زبان باقی نمی‌گذارد. به همین دلیل بسیار کم‌اند ورزشکاران حرفه‌ای چینی که به زبان انگلیس مسلط باشند.
پینگ‌پونگ‌بازان برتر چینی با درآمدی معادل ۱۰۰ هزار یورو در سال، جزء پردرآمدترین‌ها در ورزش این کشور هستند. البته ما لین پول را در درجه بعدی اهمیت می‌داند. وی معتقد است که مدال در المپیک، شهرت ملی را بالا می‌برد. حال باید به انتظار نشست که چه کسی در رقابت‌های ماه آینده (اوت) نشان طلای المپیک ۲۰۰۸ را به گردن خواهد آویخت.