افغانستان: انتقاد به وضعیت حمل‌ونقل عمومی
۱۳۸۶ دی ۲, یکشنبه
ساکنان شهر کابل و سایر نقاط افغانستان از عدم دسترسی به سرویسهای شرکت اتوبوسرانی و بالا رفتن قیمت ها شکایت دارند و خواهان بهبود یک برنامه ی کاری مناسب در پیشبرد خدمات ترانسپورتی شهری هستند. این انتقادات با افزایش فصل سرما اوج گرفته و مردم کابل می گویند به دلیل کمبود اتوبوس مردم ساعتها در ایستگاهها منتظر می مانند.
با فرارسیدن فصل زمستان و بالا رفتن قیمت کرایه ی اتوبوسها که در افغانستان به آن ملی بس می گویند، انتقادات مردم بالا گرفته است. ساکنان کابل در این کار رانندگان اتوبوسها را مقصر می دانند و می گویند در هوای سرد از ساعت۴ عصر ، دیگر هیچ اتوبوسی وجود ندارد و افراد کمی هستند که توان پرداخت کرایه ی تاکسی را داشته باشند. محمد امین یکی از ساکنان شهر کابل می گوید: یک کارمند دولت و یک کارگر ساده حقوق کمی دارد . من شخصاً ۲۰۰۰ افغانی حقوق دارم اگر هر روز ۱۰۰ افغانی کرایه تاکسی بدهم پس مصرف خانه ام را چه طور تکمیل کنم.
اما مشکل مردم تنها عدم دسترسی به اتوبوس نیست ، بلکه ساکنان کابل می گویند هر راننده نرخ مخصوص به خود را دارد . هر راننده به میل خود قیمت تعیین می کند و کسی نیست که نظارت کند.
آنچه که قابل ذکر است رانندگان اتوبوس یا " ملی بس" در افغانستان برخلاف گفته های مردم، خود را مقصر نمی دانند بلکه آنها مرجع اصلی مشکل را در ریاست تصدی اتوبوسرانی می دانند چراکه آنها معتقدند : به دلیل حقوق پایینی که ریاست اتوبوسرانی به آنها می دهد تا کنون ۱۵۰ اتوبوس بدون راننده مانده و مسولین این اتوبوس کارشان را ترک کرده‌اند. عبدالروف یکی از رانندگانی که ۲۰ سال سابقه‌ی کاری در شرکت اتوبوسرانی دارد می گوید: با این حقوق، کمتر راننده ای حاضر به خدمت می شود . زیرا دولت هم هیچ امتیازی به ما نمی دهد .
مقامات ریاست شرکت اتوبوسرانی می گویند: برای اینکه از عایدات اتوبوس سوء استفاده نشود سرویس‌ها را به اجاره داده اند ولی مردم با اجاره دادن سرویس‌ها مخالفند چراکه آنها می گویند برای اینکه رانندگان بیشتر از پول اجاره کار کنند به سرعت می رانند و حوادث ترافیکی نیز افزایش یافته است.
عبدالواحد ضیاء " معاون شرکت اتوبوسرانی نیز راننده ها را حق به جانب دانسته و در مورد حقوق کم رانندگان می گوید: فعلاً حقوق یک راننده ی اتوبوس ۲۸۰۰ افغانی است . به همین دلیل رانندگان سابقه دار و مکانیک های حرفه ای این شرکت ، شغل شان را ترک کرده اند.
از سویی هم عبدالواحد ضیاء مشکل را در دوموضوع می داند و می گوید: هم اکنون کابل نیازمند ۳۰۰۰ اتوبوس است در حالی که تنها ۵۹۰ اتوبوس در خط فعالیت می کند. وی مشکل دوم را چنین بیان می کند که ایستگاههای سرویسهای دولتی به سکتور خصوصی داده شده و فعالیت ریاست ما را در بهبود بخشیدن خدمات به مشکل مواجه می کند. برای حل این مشکل عبدالواحد ضیاء می گوید: ریاست به وزارت مالیه‌ی افغانستان این موضوع را بیان کرد که دلیل ترک شغل رانندگان، حقوق پایین نسبت به وسایط بخش خصوصی است و ما امیدواریم که این مشکل حل شود.