ارزیابی مطبوعات ایران از حضور احمدینژاد در دانشگاه کلمبیا
۱۳۸۶ مهر ۴, چهارشنبهپیش از سفر محمود احمدینژاد به نیویورک، بعضی از منتقدان با اشاره به رفتار غیردیپلماتیک و سخنان نسنجیده رئیس جمهور در سفرهای قبلی، خواهان انصراف او از سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل بودند. اما آنچه در دانشگاه کلمبیا گذشت ظاهرا بیشتر از حضور رئیس جمهور در مجمع عمومی مورد توجه رسانهها قرار گرفته است. سخنان توهینآمیز رئیس این دانشگاه و دیگر ماجراهای این سخنرانی، امروز در صدر اخبار رسانههای ایران قرار دارد. اغلب مطبوعات ایران سخنرانی احمدینژاد را یک پیروزی بزرگ تلقی میکنند و برخی از روزنامهها از آن به عنوان "درخشش منطق ایران" و "استیضاح رئیس دانشگاه کلمبیا" یاد کردهاند.
در این مراسم رئیس دانشگاه کلمبیا، لی بولینگر Lee Bollinger، پیش از آغاز سخنرانی و پرسش و پاسخ، محمود احمدینژاد را به شدت مورد حمله قرار داد و با لحنی توهینآمیز از او سخن گفت. بولینگر رئیس دولت نهم را "دارای تمامی نشانههای یک دیکتاتور حقیر و سنگدل" توصیف کرده است. [روزنامه همبستگی، ۴ مهر]
احمدینژاد در پاسخ، گفتههای رئیس دانشگاه کلمبیا را متاثر از جوی دانست که رسانهها و سیاستمداران مخالف جمهوری اسلامی به وجود آوردهاند. بسیاری از مقامات آمریکایی خواهان لغو این سخنرانی شده بودند و در روز برگزاری آن نیز عدهای به شعار دادن علیه محمود احمدینژاد پرداختند.
مطالبی که امروز، چهارم مهرماه، در بارهی این نشست در مطبوعات ایران منتشر شده، تقریبا یکسان و تکرار گزارشهای خبرگزاریهای داخلی است. در اخبار مربوط به این سخنرانی، تکیهی اصلی بر واکنش احمدینژاد به سخنان توهینآمیز میزبان است که بنابر این گزارشها با متانت و پاسخهای قاطع و روشن همراه بوده است. در حالی که کمتر روزنامهای گزارشی مستقل از این سخنرانی منتشر کرده، آنچه در بازتاب این رویداد تفاوت دارد، تیترهای انتخابی است. روزنامهی "جام جم" احمدینژاد را "پیروز میدان کلمبیا" میخواند و "سیاست روز" واکنش رئیس جمهور را "استیضاح رئیس دانشگاه کلمبیا" عنوان کرده است. تیتر اصلی روزنامهی "کیهان" از "شوک در نیویورک" و "درخشش منطق ایران" حکایت میکند و روزنامهی "ایران" واکنش و سخنان محمود احمدینژاد را با عبارت "پیروزى منطق ایران در نیویورک" ستوده است.
رئیس دانشگاه کلمبیا پیش از سخنرانی احمدینژاد به دستگیری فعالان سیاسی، پایمال شدن حقوق زنان و اعدامهای گسترده در ایران اشاره کرد و خواستار پاسخ رئیس جمهور در این باره شد. او همچنین با اشاره به گفتههای پیشین احمدینژاد در مورد محو اسرائیل و انکار کشتار جمعی یهودیان در جنگ جهانی دوم او را "تحریککننده" یا "شدیدا بیسواد" خطاب کرد. بولینگر با اشاره به مخالفان حضور احمدینژاد در دانشگاه کلمبیا اظهار داشت: «شنیدن عقایدی که ما از آن نفرت داریم تنها شنیدن و نه تایید این عقاید است». او میافزاید «این اساس آزادی بیان است که ما به کسی که نباید احترام بگذاریم، احترام میگذاریم.» [خبرگزاری فارس، ۳ مهر]
عصر دیروز رؤسای هفت دانشگاه و مرکز آموزش عالی تهران، در نامهای خطاب به بولینگر شدیدا به او اعتراض کردند. آنها در مقابل پرسشهای رئیس دانشگاه کلمبیا از احمدینژاد، ده سوال طرح کردهاند و خواستار پاسخ به آنها در یک گفتگوی "صریح، علمی و بیواسطه" شدهاند. برخی از این پرسشها در مورد دخالتهای ایالات متحده در امور داخلی ایرن و کشورهای منطقه، حمایت از سازمان مجاهدین خلق و مخالفت با برنامهی هستهای ایران است. در همین ارتباط تنی چند از از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در گفتوگو با خبرگزاری ایسنا سخنان بولینگر را حاصل فشار مقامات آمریکا و تحریک محافل صهیونیستی عنوان کردهاند. در حالی که پیش از سفر احمدینژاد به نیویورک برخی از رسانههای اصلاحطلب زمزمهی صرفنظر کردن از این سفر را سر میدادند واکنش به آنچه در دانشگاه کلمبیا اتفاق افتاد تقریبا در میان رسانههای تمام جناحها یکسان بوده است.
روز گذشته وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت خاتمی، عطالله مهاجرانی، در یادداشت کوتاهی در وبلاگ خود که در بسیاری از رسانهها نیز منعکس شده، ضمن فحاشی خواندن سخنان بولینگر، از سخنرانی محمود احمدینژاد به عنوان فرصتی تازه برای ایران یاد میکند. مهاجرانی با اشاره به تحلیل روزنامهی هاآرتس که بازندهی اصلی ماجرای اخیر را اسرائیل عنوان کرده، میافزاید : «این سخنرانی، رییس جمهور و ایران را در موضع مظلومیت و حقانیت قرار داد.» روزنامهی جام جم سخنان رییس جمهور را "بهکارگیری سیاست دیپلماسی تهاجمی همراه با عزت، حکمت و مصلحت" میخواند و مراسم دانشگاه کلمبیا را "روزی خوب همراه با احساس غرور" توصیف میکند.
به گزارش منابع خبری، همزمان با حضور محمود احمدینژاد در نیویورک، کنگرهی آمریکا سرانجام سپاه پاسداران را در لیست سیاه گروههای تروریستی قرار داده و درصدد است محدودیتهای دیگری نیز بر مناسبات تجاری و سیاسی جمهوری اسلامی با دیگر کشورها تحمیل کند.