1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آیا هاشمیان دستیار جدید کیروش در تیم ملی ایران می‌شود؟

فرید اشرفیان۱۳۹۱ مهر ۹, یکشنبه

موضوع پیوستن احتمالی وحید هاشمیان به کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران مدتی است که در محافل ورزشی این کشور مطرح شده است. هاشمیان در گفت‌وگو با دویچه وله، از این موضوع، خداحافظی از فوتبال و برنامه‌های آینده‌اش می‌گوید.

https://p.dw.com/p/16HkU
عکس: AP

بشنوید: گفت‌وگو با وحید هاشمیان

دویچه‌وله: آقای وحید هاشمیان مدتی است که از خداحافظی شما از فوتبال حرفه‌ای می‌گذرد. لطفاً بگویید چرا ناگهان از دنیای فوتبال حرفه‌ای کناره‌گیری کردید و در حال حاضر چکار می‌کنید؟

وحید هاشمیان: بعد از بازی در فوتبال آلمان، مدت یک فصل و نیم در تیم پرسپولیس بازی کردم و در مدت بازی با تیم پرسپولیس، خاطرات، دوستان و لحظات خیلی خوبی برایم رقم خورد، ولی از لحاظ نتیجه، سال آخر زیاد جالب نبود. در کل از حضورم در فوتبال ایران خیلی خوشحال شدم. تجربیات زیادی به من داد که حتماً از این تجربیات در سال‌های آینده استفاده می‌کنم. الان هم حدود سه ماه و نیم است که از فوتبال خداحافظی کرده‌ام.

در فوتبال ایران که بودم چندین پیشنهاد داشتم و تصمیم گرفتم که دیگر در سن ۳۶ سالگی از فوتبال خداحافظی کنم. به خاطر این‌که سال‌های زیادی فوتبال بازی کردم، فرزندم داشت به دنیا می‌آمد. الان هم بعد از چند سال که همیشه در سفر بودم، در حرکت بودم، بازی داشتم، مصدومیت داشتم و... استراحت می‌کنم.

در زمان استراحتم زبان آلمانی‌ام را تقویت می‌کنم. کتاب‌های مربوط به فوتبال می‌خوانم، در بعضی از سمینارها شرکت می‌کنم و به زودی هم یک سری دوره‌های کوتاه‌مدت مربی‌گری را می‌گذرانم تا بتوانم به دانش مربی‌گری‌ام و بر دانش‌ام اضافه کنم.

در گفت‌وگوهای پیشین شما همیشه اشاره می‌کردید که وقتی این علامت از سوی بدن‌تان به شما برسد که وقت خداحافظی از فوتبال حرفه‌ای فرا رسیده، این قدم را برخواهید داشت. آیا این علامت را در سن ۳۶ سالگی حس کردید؟

اگر سیگنال را برای لیگ فوتبال آلمان بخواهید محاسبه کنید و فوتبال خیلی حرفه‌ای آلمان، باید بگویم بله؛ اما اگر برای سطح فوتبال ایران بخواهید، من فکر می‌کنم از خیلی از جوان‌هایی که الان در لیگ ایران بازی می‌کنند، بدنم آماده‌تر بود و می‌توانستم یکی دو سال دیگر در فوتبال ایران بازی کنم.

ولی من همیشه مقداری مشکل کمردرد داشته‌ام و شاید می‌توانستم -شاید که نه، حتماً می‌توانستم- بازی کنم، ولی دیدم سلامتی‌ام واجب‌تر است.

شما در اوایل سال ۲۰۱۱ پس از ۱۲ سال فعالیت در صحنه‌ی فوتبال بوندس‌لیگای آلمان مجدداً به فوتبال باشگاهی ایران برگشتید و اشاره کردید که در آنجا تجربیات جدیدی را کسب کردید. این تجربیات جدید چه بودند؟

زمانی که من به ایران برگشتم، بالاخره تحولات زیادی در فوتبال ما ایجاد شده بود. یعنی فوتبال ما نسبت به ۱۲ سال قبل که من در ایران بازی می‌کردم، حرفه‌ای‌تر شده، از لحاظ درآمدزایی برای بازیکن‌ها لیگ منظم‌‌تر شده، شکل گرفته، باشگاه‌ها مقداری بهتر از گذشته شده‌اند.

یعنی این‌که ما بخواهیم فقط منفی نگاه کنیم، درست نیست. ولی اگر به تیم‌های دیگر آسیایی مثل قطر، کره‌ی جنوبی، ژاپن و یک‌سری کشورهایی که برنامه‌ریزی کرده‌اند نگاه کنیم، شاید پیشرفت ما نسبت به آنها کم بوده است.

در روزهای اخیر، در مورد حضور احتمالی شما به عنوان کمک‌مربی و دستیار کارلوس کی‌روش در کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران صحبت می‌شود. نظر خودتان در این مورد چیست؟

حتماً در مصاحبه‌های قبلی که در سال‌های گذشته با من داشتید، متوجه شده‌اید که من از سال‌های قبل که بازی می‌کردم، به خواندن کتاب‌های مربی‌گری و تمرینات توجه می‌کردم و در زمان بازیگری توانستم مدرک مربی‌گری A و B آلمان را بگیرم. شما در بوندس‌لیگا هم که تحقیق کنید، می‌بینید بازیکنی که در زمان بازیگری حرفه‌ای‌اش توانسته باشد این مدارج را طی کند، کم بوده است.

من علاقه داشتم و صددرصد هم دوست دارم مربی‌گری را انجام بدهم، ولی بستگی به شرایط خاصی دارد که برای من به وجود بیاید و من بدانم که می‌توانم مفید باشم.

این شرایط کدام‌اند؟

شرایط خاصی دارد؛ تیمِ خوب باشد، بتوانم در جایی که هستم مفید باشم و بتوانم ایده‌هایی را که دارم پیاده کنم. شاید اشخاصی باشند که فقط حضور برای‌شان خیلی مهم است. برای‌شان مهم است که حضور داشته باشند، درآمدشان را داشته باشند، نقشه هم نداشته باشند، مهم نیست. اما برای من حضور، ولی با کارآمدی مهم‌تر است.

پس گفته‌های شما می‌تواند این معنا را داشته باشد که اگر تقاضای رسمی به شما ارائه شود برای فعالیت در کادر فنی تیم ملی در کنار کارلوس کی‌روش، این تقاضا را می‌پذیرید؟

در ایران، در فوتبال ما، در مورد چیزهایی که اتفاق نیفتاده بحث می‌کنند و چیزهایی را که اتفاق افتاده، نمی‌بینند و اصلاً در موردش بحث نمی‌کنند. به خاطر این، اول بنشینیم در مورد چیزهایی که در فوتبال‌مان اتفاق می‌افتد، بحث کنیم. در مورد اتفاق‌هایی که نیفتاده، آدم بحث نکنیم بهتر است؛ در زمان مقرر اگر موضوعی اتفاق افتاد، می‌توان تصمیم‌گیری کرد.

پیشنهاد خوبی است آقای هاشمیان، پس بگذارید در مورد اتفاقاتی که در فوتبال ایران رخ داده صحبت کنیم. تیم ملی فوتبال ایران در مسیر صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل از سه بازی نخست خود چهار امتیاز به دست آورده است. وضعیت تیم ملی را در حال حاضر کلاً چطور می‌بینید؟

باید قبول کنیم که فوتبال ما دچار افت بازیکن‌سازی و ستاره‌سازی شده است. منظورم از ستاره این نیست که کسی بیاید که نام داشته باشد، منظورم این است که ما همیشه در فوتبال ایران شاهد به وجود آمدن پدیده‌ها و استعدادهای زیادی بودیم. ولی در چند سال گذشته با این مشکل روبرو شده‌ایم، استعدادهای ما کم شده و رفته رفته خود را در رده‌های ملی نشان می‌دهد.

من بازی اول تیم ملی ایران را دیدم؛ نتیجه‌ی یک هیچ، نتیجه‌ی خیلی خوبی بود، ولی منصفانه بخواهیم نگاه کنیم، تیم ملی ازبکستان، بازیکن‌های اصلی‌اش را همراه نداشت، یک گل به ما زدند که داور قبول نکرد و ما در دقیقه‌ی ۹۴ با یک ضدحمله توانستیم بازی را یک هیچ ببریم و شاید عادلانه‌ترین نتیجهی آن بازی مساوی بود.

بازی دوم مقابل قطر را ندیدم، بازی سوم مقابل لبنان را هم ندیدم، اما جدول نشان می‌دهد که وضعیت ایران خوب نیست. من می‌گویم باید فراتر از این‌ها فکر کنیم؛ فکر کنیم اگر به جام جهانی صعود کنیم، با وضعیت فعلی تیم ملی‌مان می‌خواهیم چکار کنیم؟!

آقای اِریش روته مولر، مربی و مدرس صاحبنام فوتبال در آلمان و جهان، چندی پیش در گفت‌وگو با دویچه وله‌ی فارسی خیلی از شما تعریف می‌کرد و می‌گفت که وحید هاشمیان مدرک مربی‌گری A را گرفته و یکی از بااستعدادترین و منظم‌ترین ورزشکارانی است که از خاورمیانه می‌آید. آیا غیر از کسب مدرک A قصد برداشتن قدم‌های بعدی را دارید؟

آقای اریش روته‌مولر، همان‌طور که می‌دانید، یکی از پردانش‌ترین مربیان، کارشناسان و مدرسان فوتبال آلمان است و من خیلی متأسف شدم که ایران نتوانست از ایشان، زمانی که در ایران حضور داشت، بهترین استفاده را بکند. من فکر می‌کنم متأسفانه شاید فقط از سی درصد قدرت ایشان در ایران استفاده شد. ایشان می‌توانست سازماندهی خوبی برای ساختن مربی‌ها و کارهای آموزشی فوتبال ایران بدهد.

اریش روته‌مولر
اریش روته‌مولرعکس: Mehr

من ایشان را حدود سه ماه پیش در کنفرانس بین‌المللی مربیان (ITK) در شهر آوگسبورگ آلمان دیدم. تمام مربیان و مدرسان بودند، ایشان و هم‌چنین مربیان قدیم‌ام را دیدم و با هم صحبت کردیم.

همان‌طور که می‌دانید، یک مرحله از مربی‌گری درجه‌ی A وجود دارد که در آلمان اکثر مربی‌های لیگ ۱و ۲ و ۳ این مدرک را دارند. ولی در سن من مدرک مربی‌گری A مدرکی است که در آسیا و در همه جای دنیا معتبر است می‌توان از آن به عنوان مربی استفاده کرد. ولی طبیعتاً در  فکر مراحل بعدی و دوره‌های بعدی هم هستم.

آقای هاشمیان، شما در کنار فعالیت‌تان به عنوان فوتبالیست حرفه‌ای، همان‌طور که خودتان اشاره کردید، دوره‌های مربی‌گری را هم گذرانده‌اید و هم‌چنین به امور فرهنگی و حتی روزنامه‌نگاری هم علاقه داشتید و مدتهاست سایت خبری خود با محتوای ورزشی و فرهنگی را راه‌اندازی کرده‌اید. در این مورد لطفاً توضیح بدهید.

من چندین سال یک سایت شخصی داشتم. بعد با گروهی که در ایران هستند، تصمیم گرفتیم سایتی به وجود بیاوریم که در آن خبرهای سینما، فوتبال، هنر، ورزش، فوتبال ایران، فوتبال جهان و... قرار بدهیم. حدوداً هفت ماه است این سایت راه افتاده است. ما فعلاً این سایت را راه انداخته‌ایم که کار خودش را ادامه بدهد، تجربه کسب کند و انشاالله در سال‌های آینده، طبیعتاً برنامه‌های زیادی داریم برای تولید خبر و برنامه‌های آموزشی.

ما می‌خواستیم یک "آکادمی فوتبال" در سایت قرار بدهیم که در آن مطالب فوتبال و یک سری کارها گنجانده شوند، ولی چندین بار که این کار را کردیم، متأسفانه مطالب ما استفاده شد، بدون حتی ذکر منبع. در صورتی که استفاده از منابع دیگران غیرقانونی است، چه برسد به این‌که اجازه چاپ دریافت نشود یا منبع ذکر نشود.

به همین خاطر، فعلاً آکادمی فوتبال‌مان را نگه داشته‌ایم تا تصمیم خوبی برایش بگیریم. ولی سایت‌مان به نام   "www.worldandsports.com" در دسترس است، فعالیت می‌کند و این تازه پایه‌ی کار ماست و در آینده قوی‌تر خواهد شد.

شما پس از پایان فعالیت‌تان به عنوان فوتبالیست حرفه‌ای کشور آلمان را به عنوان محل اقامت و زندگی‌تان برگزیده‌اید. چرا این انتخاب را داشتید؟

بالاخره من چندین سال در آلمان زندگی کردم. همسر من، در زمان بارداری در آلمان بود و فرزندمان هم در این‌جا به دنیا آمد. اما به محض این‌که بتوانیم پرواز طولانی‌مدت انجام دهیم، حتماً به ایران می‌رویم و این‌طور نیست که آمده‌ام این‌جا بمانم.

حتماً همیشه بین ایران و آلمان زندگی و رفت‌وآمد می‌کنم. همیشه اولین کشور من و وطن من ایران است.