آلمان و رئیس جمهور جدید روسیه

تفسیری از هرمان کراوسه Hermann Krause:

روز دیدار صدراعظم آلمان از روسیه روزی سمبولیک برای روابط دو کشور محسوب می‌شود. در ابتدا آنگلا مرکل با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور پیشین پوتین در محل اقامت رسمی او، و سپس با دیمیتری مدودیف در کاخ با برج و بارویش ملاقات کرد. دیدار نخست، با کسی بود که هنوز نشانه‌های کارمند عالیرتبه‌ی سابق سازمان امنیت را برخود دارد، اما دیگری لیبرال‌تر به نظر می‌آید.

در این دیدار پوتین سعی کرد که از فرصت استفاده کرده و دوباره سازمان ناتو را متهم کند که می‌خواهد نقش سازمان ملل را برعهده گیرد، می‌خواهد رفته رفته حوزه استقرار خود را در شرق گسترش دهد. این موضوع برای روسیه مشکل بزرگی محسوب می‌شود.

اما مهمترین مسئله آن بود که آنگلا مرکل اولین رئیس دولت و رهبر خارجی بود که به روسیه سفر کرد تا با رئیس جمهور جدید روسیه از نزدیک آشنا شود و با رهبر قبلی خداحافظی نماید. اما واقعیت آن است که نمی‌توان از ملاقات پایانی سخنی به میان آورد. ولادیمیر پوتین نشان داده که می‌‌خواهد به عنوان نخست وزیر، در سیاست روسیه همچنان نقشی فعال بازی کند. واقعیتی که مرکل نیز خواهی نخواهی می‌باید آن را بپذیرد.

مرکل بر این امر تأکید کرد که وی و پوتین در دیدار سران کشورهای عضو اتحادیه اروپا و روسیه با یکدیگر ملاقات خواهند کرد و در ارتباط باقی می‌مانند. در ماه مه سال میلادی جاری مدودیف مقام ریاست جمهوری را بطور رسمی از پوتین تحویل خواهد گرفت و این پرسش باقی است که تا چه حد مدودیف قدرت خواهد داشت که خط مشی سیاسی مستقل از پوتین در پیش گیرد.

خط مشی سیاسی مدودیف را نمی‌توان از روی لبخند پیروزمندانه‌اش سنجید، بلکه به ویژه از پاسخ او به مسائلی باید دریافت که برای غرب نگران کننده‌اند. ازآن جمله، این که برخورد وی با مسئله آزادی بیان چگونه خواهد بود؟ آیا او نیز مخالفان را درهم خواهد کوبید؟ آیا در زمان او قوه قضائیه استقلال خواهد داشت؟ آیا او دستور آزادی میخائیل چودورکوسکی، موسس کنگره یوکاس را که از چهار سال پیش در زندان بسر می‌برد، صادر خواهد کرد؟ این‌ها نخستین علائمی خواهند بود که رفتار سیاسی وی را روشن کرده و استقلال او را از پوتین نشان خواهند داد. و اگر غیر از این باشد، مدودیف در خارج و پیش از همه در خود روسیه، جدی گرفته نخواهد شد. بویژه در روسیه که تنها رئیس جمهور با قدرت، رئیس جمهور خوبی است.