آغاز گفت‌وگوهای صلح خاورمیانه
۱۳۸۶ آذر ۷, چهارشنبه
کنفرانس صلح خاورمیانه در آناپولیس، در شامگاه روز سه‌شنبه (۲۷ نوامبر) به پایان رسید. کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه‌ی آمریکا، به عنوان نتیجهی این کنفرانس به خبرنگاران گفت که اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها حاضرند، درباره‌ی چگونگی تشکیل دولتی فلسطینی گفتوگو کنند. او هم‌چنین افزود که اهود اولمرت، نخست‌وزیر اسراییل و محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، اولین دور مذاکرات خود را روز چهارشنبه، (۲۸ نوامبر) در کاخ سفید آغاز می‌کنند. پیش از شروع گفتوگو قرار است، جرج بوش، رئیس جمهور آمریکا، با رهبران فلسطین و اسرائیل به‌طور جداگانه دیدار داشته باشد.
در پایان کنفرانس، اهود اولمرت و محمود عباس، بیانیه‌ی مشترکی صادر کردند و در آن خاطرنشان ساختند که: «ما عزم راسخ خود را برای پایان دادن به خونریزی، درد و رنج و درگیری‌های طولانی ملت‌هایمان اعلام می‌کنیم.» پس از آن هر دو دست یکدیگر را فشردند و قول دادند که مذاکرات صلح را تا پایان دوره‌ی ریاست جمهوری جرج بوش، در ژانویه سال ۲۰۰۹، با موفقیت به پایان ببرند.
نظارت آمریکا بر مذاکرات
جرج بوش در این راستا گفت که هر دو طرف قصد دارند به تمام پرسش‌های مطرح، بدون استثناء بپردازند. اسرائیل و فلسطینی ها هم‌چنین متعهد شدند، خواست‌های برنامه‌ی صلح جهانی را که به „road map“ موسوم است، پیاده کنند. این برنامه دستورالعملی است برای دستیابی به صلح خاورمیانه که از سوی آمریکا، اتحادیه اروپا، سازمان ملل و روسیه به عنوان نتیجهی غیرالزامی "گفت‌وگوهای چهار جانبه خاورمیانه" تنظیم شده است. آمریکا در پایان اعلام کرد که مایل است، بر روند مذاکرات صلح نظارت و آن را همراهی کند.
بوش آغاز مذاکرات را "فرصتی تاریخی" برای صلح سخن خواند. اهود اولمرت نیز تأکید کرد که "چنین فرصتی، دوباره تکرار نخواهد شد." او هم‌چنین توضیح داد که کشورش حاضر است به "توافق‌های دردناک" تن در دهد تا به صلح با فلسطینی‌ها دست‌یابد. در عین حال او تأکید کرد که در یک "کشور فلسطینی، جایی برای تروریسم وجود ندارد."
اورشلیم شرقی به عنوان پایتخت فلسطینی‌ها
محمود عباس در راستای آغاز گفتوگوها گفت که به این ترتیب " درد و رنج دیرپای فلسطینی‌ها می‌تواند به پایان برسد." او هم‌چنین گفت که در مذاکرات صلح، در باره‌ی همه‌ی مسائل مورد مناقشه، از جمله مسئله‌ی اورشلیم باید گفتوگو شود. او تأکید که اورشلیم شرقی باید پایتخت کشور فلسطین بشود. از سوی دیگر عباس، خواهان پایان دادن به سیاست شهرک سازی اسرائیل در مناطق فلسطینی شد.
هرچند عباس و اولمرت، سرانجام بیانیه‌ی مشترکی صادر کردند، ولی هنوز شک و تردید در زمینه‌‌ی مذاکرات صلح وجود دارد. این بیانیه‌ی با وجود ماه‌های طولانی مذاکره بین این دو، درست در آخرین لحظه نوشته شده است و مسائل لاینحل اصلی را مطرح نکرده است: آینده‌ی شهرک‌های یهودی نشین در کرانه‌ی باختری رود اردن، مرزهای نهایی کشور فلسطین، وضعیت اورشلیم و بازگشت پناهندگان فلسطینی که در سال ۱۹۴۸ از این سرزمین رانده شده‌اند.
هر چند هیئت نمایندگی فلسطین از نبود این نکات مهم در بیانیه، انتقاد کرد، ولی کسی حاضر نشد، آن را به‌طور رسمی در کنفرانس مطرح کند. چون همه خواهان آن بودند که بر جو مثبتی که قرار بود در طول کنفرانس بر آن حاکم باشد، خدشه وارد نشود.
اشتاین‌مایر از نتایج کنفرانس راضی است
ایالات متحده‌ی آمریکا، در مجموع ۵۰ کشور و سازمان‌های بین‌المللی را به این کنفرانس دعوت کرده بود، از جمله اتحادیه‌ی اروپا، روسیه و چین. فرانک والتر اشتاین‌مایر، وزیر امور خارجه‌ی آلمان که به نمایندگی از طرف این کشور در کنفرانس شرکت داشت، در پایان از نتایج آن ابراز خشنودی کرد و گفت که مذاکرات صلح می‌تواند در آغاز بهار ۲۰۰۸ در مسکو ادامه یابد. او تأکید کرد، از این که برنامه‌ای برای ادامه‌ی دیدارها وجود دارد، "بسیار خوشحال است." اشتاین‌مایر گفت که "انتظارات در مورد نتایج کنفرانس آناپولیس، به تمامی برآورده شده است." او هم‌چنین اضافه کرد که سخنرانی افتتاحیه‌ی بوش، از سوی کشورهای عربی شرکت کننده در کنفرانس، عباس و اولمرت "خیلی مثبت ارزیابی شده است."
وزیر امور خارجه‌ی روسیه، سرگئی لاوروف، به محمود عباس و اهود اولمرت پیشنهاد کرد، ادامه‌ی مذاکرات را در روسیه دنبال کنند. بر اساس گزارش خبرگزاری روسیه، او توصیه کرده است که روسیه و لبنان، به عنوان کشورهایی که "در این کشمکش اسرائیلی ـ عربی مستقیماً درگیرند، نیز در این گفتوگوها شرکت کنند."
واکنش در اسرائیل و نوار غزه
یکی از طرف‌های ائتلافی دولت اهود اولمرت، رئیس حزب مذهبی افراطی شاس، الی یشایی، (Eli Jischai) پس از اعلام صدور بیانیه در آناپولیس تهدید کرد که کابینه را ترک خواهد کرد. او به کانال ۱۰ تلویزیون اسرائیل گفت: «این بیانیه یک توهم است» او هم‌چنین خواست که اورشلیم زیر کنترل اسرائیل باقی‌بماند. الی یشایی با اشاره به مفاد بیانیه، تهدید کرد که اگر "این چیزها خطرناک بشوند و به‌طور نادرست جریان یابند"، او برای مدت زیادی در دولت نخواهد ماند.
هم‌زمان با آغاز کنفرانس خاورمیانه در آناپولیس، ده‌ها هزار تن از طرفداران حماس در نوار غزه، علیه برپایی این کنفرانس دست به تظاهرات زدند. در اردن غربی نیز، با وجود ممنوعیت تظاهرات از سوی تشکیلات خودگردان فلسطینی در این منطقه، اعتراضات پراکنده‌ای صورت گرفت. در هبرون، یک تظاهرکننده در درگیری با پلیس کشته شد. این درگیری‌‌ها شمار زیادی زخمی نیز به جا گذاشت.