فاجعه تابستان ۶۷، آئینه عبرت
۱۳۸۷ شهریور ۱۸, دوشنبه۲۰ سال پیش، در ماههای خرداد و شهریور، هزاران زندانی سیاسی پس از انجام یک سوال و جواب کوتاه، به جوخههای مرگ سپرده شدند. برخی از آنان حتی دوران "مجازات" خود را پشت سر گذاشته و در انتظار خبر خوش آزادی بودند؛ آزادیای که طعم آن را هرگز نچشیدند.
این اعدام جمعی، به فرمان مستقیم و کتبی آیتالله خمینی صورت گرفت.
بازماندگان اعدام شدگان، بهرغم تهدیدها و توهینهای ماموران رژیم برای جلوگیری از برپایی مراسم یادبود، هر ساله در گورستان خاوران گرد میآمدند و یاد عزیزان از دسترفتهی خود را گرامی میداشتند.
امسال نیز در صبح روز جمعه، ۸ شهریور، خانوادهها و دوستان اعدامشدگان به گورستان خاوران رفتند، اما با ممانعت نیروهای انتظامی و ضرب و شتم از سوی ماموران لباس شخصیپوش روبرو شدند. به گفتهی شاهدان عینی، حتی بازار گلی که در نزدیکی گورستان خاوران قرار دارد، در اشغال نیروهای انتظامی قرار گرفته بود. خانوادهها هرساله از این بازار، برای مزار عزیزانشان گل تهیه میکردند.
نردههای آهنی
اکبر معصومبیگی عضو هیأت دبیران کانون نویسندگان و از شاهدان عینی روز جمعهی خاوران، فاصله میدان گل تا گورستان خاوران را این گونه توصیف میکند: «در تمام طول مسیری که از آن میدان گل میگذشتیم تا به خود گورستان خاوران برسیم، شاید مثلا در فاصلههای نیمکیلومتری، حتی کمتر، ماشینهای پلیس و نیروی انتظامی ایستاده بودند. وقتی ما آن بریدگی را که باید از آن جاده برگردی، دور زدیم، در حقیقت جادهی خراسان را برگشتیم به طرف خاوران، دیدیم که تمام آن دیواری را که به گورستان خاوران منتهی میشود ، حصارها و نردههای آهنی کشیدهاند.»
با ا ینحال برخی از خانوادههای اعدامشدگان توانستند، خود را به گورستان و به مزار عزیزان خود برسانند و مراسم کوتاهی که با حملهی ماموران انتظامی روبرو شد، برپاکنند.
بلاگرها و مسئلهی اعدام
اعدام جمعی زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷، موضوع نوشتارهای بسیاری از وبلاگنویسان در هفته پیش بوده است. این بلاگرها این موضوع را از جنبههای عاطفی، تاریخی و اجتماعی بررسی کردهاند. گلدوزی شعری نیروبخش که در زندان اوین و در بحبوحهی انجام اعدامها دوخته شده، نمایانگر روحیه قوی یکی از این اعدامشدگان به نام فاطمه مدرسی تهرانی است.
ما گلچینی از این "خاطرات کتبی" را به شما معرفی میکنیم. برای خواندن وبلاگها روی لینکهای زیر کلیک کنید.