1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

سردبیر "مجله خواندنیها" در اثر تصادف جان سپرد

HH۱۳۹۴ مرداد ۳۱, شنبه

محمود طلوعی، از روزنامه‌نگاران برجسته و باسابقه ایران در سن ۸۵ سالگی درگذشت. طلوعی که مدتی سردبیری مجله پرطرفدار خواندنی‌ها را بر عهده داشت در زمینه تاریخ معاصر نیز کتاب‌های زیادی نوشته است.

https://p.dw.com/p/1GJv3
عکس: Mehr

محمود طلوعی، نویسنده و تاریخ‌نگار شامگاه پنج‌شنبه، ۲۹ مرداد ماه هنگام عبور از عرض خیابان آفریقا در منطقه جردن تهران در اثر برخورد با یک موتورسیکلت مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان جان سپرد.

علی دهباشی، از چهره‌های سرشناس رسانه‌ای و دوست طلوعی، شنبه ۳۱ مرداد در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر با تائید این خبر گفت، تاریخ برگزاری مراسم یادبود این روزنامه‌نگار دیرتر اعلام می‌شود.

طلوعی پیش از انقلاب ۵۷ مدتی سردبیر مجله خواندنی‌ها بود که از قدیمی‌ترین و پرخواننده‌ترین نشریه‌های دوران سلطنت پهلوی به شمار می‌رود.

سردبیر پیشین مجله مصادره شده

نخستین شماره خواندنی‌ها در سال ۱۳۱۹ منتشر شد و انتشار آن تا مرداد ۵۸ ادامه داشت. علی اصغر امیرانی، صاحب امتیاز و مدیرمسئول این مجله اسفند ماه ۵۷ دستگیر شد و چند ماه بعد، پس از آزادی، انتشار آن را متوقف کرد.

امیرانی مدتی بعد دوباره بازداشت و در دادگاه بدوی به هشت سال زندان محکوم شد. با اعتراض به این حکم دادگاه تجدید نظر او را به اعدام محکوم کرد و ۳۱ خرداد ۶۰ تیرباران شد.
صاحب‌امتیاز خواندنی‌ها، گرچه با برخی درباریان و شخصیت‌های پرنفوذ دوران پهلوی ارتباطی نزدیک داشت، از انتشار مقاله‌های انتقادی تند علیه دولت و در مواردی علیه وابستگان خاندان سلطنتی خودداری نمی‌کرد.

طلوعی از نویسندگان مجله خواندنی‌ها بود و مدتی نیز سردبیری آن را بر عهده داشت. از او دو ترجمه و ده‌ها کتاب تالیفی به جا مانده است.

جای پای زن در مسیر تاریخ معاصر ایران، مصدق در پیشگاه تاریخ، ناگفته‌ها از زندگی و روزگار پهلوی‌ها، سرنوشت ثریا، بازیگران عصر پهلوی از فروغی تا فردوست (۲ جلد)، آئینه تاریخ، داستان انقلاب، و غول‌های قرن از جمله آثار منتشر شده طلوعی هستند که بسیاری از آنها چند بار تجدید چاپ شده‌اند.

پس از اعدام امیرانی، موسسه خواندنی‌ها مصادره شد و در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت. طلوعی در سه دهه گذشته کمتر به کار روزنامه‌نویسی می‌پرداخت و وقت خود را صرف تاریخ‌نگاری و خاطره‌نویسی می‌کرد.