همزمان با فراگیرشدن فناوریهایی چون هوش مصنوعی، بیم آن میرود که روباتها هر روز فرصتهای شغلی بیشتری را از چنگ انسان درآورند. برنده نهایی کیست؟ آیا فراگیرشدن روباتها به فقر و کاهش رفاه عمومی در جوامع انسانی میانجامد؟
ارسال صفحه Facebook Twitter Google+ Whatsapp Tumblr Balatarin Digg Technorati stumble reddit Newsvine Telegram
لینک کوتاه شده http://p.dw.com/p/2gGNW
با گسترش برنامههای نظارتی دولتهای محلی در چین، تکنولوژی تشخیص چهره به کسب و کار پرسودی تبدیل شده است. همچنان نگرانی از آزادیهای فردی شهروندان بیشترازقبل مطرح میشود.
پژوهشگران موفق شدهاند یک سیستم هوش مصنوعی را طراحی کنند که میتواند زمان مرگ یک بیمار را بر اساس پرونده پزشکی او با تقریب سه ماه تا یک سال پیشبینی کند و به بیمار کمک کند که به موقع به سراغ مراقبتهای تسکینی برود.
بسیاری هنوز تواناییهای هوش مصنوعی را دستکم میگیرند و معتقدند این فناوری تازه راه رفتن یاد میگیرد. اپلیکیشنها و گجتهایی که هر روز بر پایه هوش مصنوعی ارائه میشوند اما چنین برداشتی را به چالش میکشند.
پژوهشگران بیوپزشکی در دانشگاه آکسفورد خواستار تولید روباتهایی شدهاند که روکشی از گوشت و پوست انسان دارند. آنها میگویند تکنولوژی تولید روباتهای انساننما وجود دارد و باید تولید و توسعه آنها را آغاز کرد.