خالکوبی برای مسلمانان؛ گناه است یا نیست؟
۱۳۸۹ آبان ۲۴, دوشنبه
تا صد سال پیش در بین ارامنه‌ی مسیحی خالکوبی مرسوم بوده است. خالکوبی در بین این افراد جنبه‌ی مذهبی داشته و پس از رفتن آن‌ها برای زیارت به بیت‌المقدس، صورت می‌گرفته است.
این رسم در قرن نوزدهم میلادی در بوسنی و در بین دختران مسیحی کاتولیک هم رایج بوده است. دلیل این کار ریشه‌ای مذهبی داشته و آن جلوگیری از گرویدن این افراد به دین اسلام بوده است. زیرا بنا به برخی از اسناد در دین اسلام خالکوبی جایز نیست.
رواج خالکوبی این‌بار در بین جوانان
از دهه ۱۹۹۰ میلادی خالکوبی دوباره در بین جوانان رواج پیدا کرده است. چِمک دانشمان، دانشجوی ۲۵ ساله‌ی رشته اقتصاد از تجربه‌ی خود می‌گوید: «اولین بار اسم خودم را روی ساعد دست چپ‌ام خالکوبی کردم. روی شانه چپ‌ام هم یک خالکوبی دارم که طرح آن دو دست در حال نیایش‌کردن است. روی کمرم هم یک جمله به انگلیسی خالکوبی کردم که معناش می‌شود: "بدون گذشت". بعد دور ستون فقرات‌ام را هم خالکوبی کردم، در واقع تمام کمرم پر از خالکوبی است.»
چِمک اول بار ۴ سال قبل تصمیم گرفت، بدن‌اش را به دست سوزن‌های خالکوبی بسپارد. او تا حالا ۵ بار خالکوبی کرده که یکی از آن‌ها تصویر دو حلقه‌ی در هم تنیده است که پایین آن نام او و دوست‌اش حک شده است. چِمک معمولا جلوی آینه می‌ایستد و به خالکوبی و اندام ورزیده‌اش نگاه می‌کند.
خال‌هایی که اگرچه زیر لباس مخفی هستند، اما آشکارا رابطه‌ی او با پدرش را تغییر دادند: «به خاطر خالکوبی و مسائل دیگری که پیش آمد، بین من و پدرم فاصله افتاد. البته همدیگر را می‌بینیم و با هم حرف هم می‌زنیم، به همدیگر احترام می‌گذاریم، اما ارتباطمان با گذشته فرق دارد. به خاطر خالکوبی کردن من، ارتباط ما آسیب دید، به هر حال هریک از ما راه خود را می‌رود، ولی به هم احترام می‌گذاریم.»
چِمک از خانواده‌ای مذهبی است؛ پدرش هم بسیار متعصب است. پدر چِمک معتقد است، چون خالکوبی در اسلام جایز نیست، او حق انجام این کار را نداشته است. او می‌گوید که تن انسان باید همان‌طور که خداوند آن را آفریده، دست نخورده باقی بماند. البته این نظری است که چِمک هم با آن مخالفتی ندارد: «من این‌را می‌فهمم، وقتی کسی بگوید که تو باید بدن‌ات را همان‌طور که تحویل گرفته‌ای، تحویل دهی؛ چون در دست تو به امانت بوده است. من این را می‌فهمم، چون اعتقادی مذهبی است؛ چون نباید به بدن آسیب رساند.»
در بین سایر دوستان چِمک هم افرادی هستند که با وجود مسلمان بودن، بدن خود را خالکوبی کرده‌اند، مثل عدنان. آن‌ها از نمادهای مذهبی، مانند دست‌هایی در حال نیایش، برای طرح خالکوبی استفاده می‌کنند، تا از این طریق اعتقادات مذهبی‌شان را حفظ کرده باشند.
اما جلال عثمانی یکی از دوستان چِمک است که با او اختلاف نظر دارد. به اعتقاد این جوان ۳۰ ساله‌ی اهل آلبانی، خالکوبی یعنی گناه. به گفته او: «در دین من خال‌کوبی‌کردن مجاز نیست. به همین دلیل هم خانواده‌ی من از ابتدا با این کار مخالف بودند. من هم به این تصمیم احترام می‌گذارم. نه خودم این کار را خواهم کرد و نه به فرزندان‌ام اجازه خالکوبی می‌دهم.»
چِمک و عدنان بر خلاف دوست‌شان معتقدند که اگر با این کار مرتکب گناهی هم شده باشند، مسئولیت این گناه بر دوش خود آن‌ها است؛ به اعتقاد این دو نفر، خالکوبی در به بهشت یا جهنم رفتن آن‌ها تاثیری نخواهد داشت.
KB/AA