۲۸ مارس ۱۷۹۹: زندگی در خدمت درمان

پدر کارل فن بازدو (Karl von Basedow) می‌خواست او را به خدمت در نیروی دریایی بگمارد اما مدرسه نظام او را نپذیرفت و توانست به دنبال علاقه و اشتیاق همیشگی‌اش برود.

در ۲۲ سالگی تحصیل را به پایان رساند و دکترایش را به پژوهش و کشف شیوه ویژه‌ای برای قطع اعضای از کار افتاده بدن اختصاص داد. با روش او بیماران کمتر درد می‌کشیدند و عضوهای مصنوعی را آسانتر به کار می‌بردند.

یک سال بعد پزشک شد و از آن پس با تمام وجود برای درمان بیمارانش کار و تلاش کرد.

۳۲ ساله بود که در شهر ماگدبورگ (Magdeburg) بیماری وبا شایع شد. او از معدود پزشکانی بود که به آن شهر رفت و با وجود خطر سرایت، برای درمان بیماران و رعایت بهداشت کوشید.

او انسانی پرکار بود و جز کار روزانه پزشکی از او ۶۰ کتاب و مقاله مفصل در زمینه‌های پزشکی و بهداشتی به جا مانده است.

کارل بازدو از پیشاهنگان کالبدشکافی و کشف بیماری‌ها از این طریق بوده و خود نیز قربانی یکی از همین کالبدشکافی‌ها و آلودگی که او در این رابطه به آن گرفتار آمد، شد.

هنگامی که دختر کوچکش ناگهان از بیماری سل درگذشت، با وجود رنج بسیار، بدن او را کالبدشکافی کرد و پس از آن تلاش بسیار کرد که پزشکان را موظف کنند به محض مشاهده بیماری‌های مسری و خطرناک مراتب را به مقامات رسمی محل اطلاع دهند. دنباله کار او امروزه به صورت "قانون اطلاع‌رسانی پزشکان" در آلمان ثبت شده است.

کارل فن بازدو همچنین کاشف مشکل ضعف نیروی دفاعی بدن و پرکاری تیروئید است که به "بیماری بازدو" مشهور است. او این بیماری را در سال ۱۸۴۰ کشف کرد و تا امروز نشانه‌های بروز آن از جمله تورم چشم و ضربان نبض و قلب همان‌هایی هستند که او توضیح داده است.

کارل فن بازدو در ۵۵ سالگی در شهر مرزبورگ (Merseburg) در شرق آلمان درگذشت.