۱۰ ژوئیه ۱۸۸۳: انباشت ثروت به هر قیمت

پدر فریدریش فلیک (Friedrich Flick) کشاورز بود و درآمدی هم از فروش کنده‌های درخت داشت. او فریدریش جوان که کتاب دلخواهش از کودکی کتابچه‌های خرج و دخل پدر بود، را به مدرسه عالی بازرگانی در کلن فرستاد.

۳۰ ساله بود که جنگ جهانی اول درگرفت و فریدریش که می‌دانست کمبود فلز برای ساخت جنگ‌افزار در پیش است با خرید بازیافت‌های فلزی و فروش آهن خام در کوتاه‌ترین مدت، ثروت هنگفتی به هم زد.

پس از جنگ جهانی اول و اوج‌گیری بحران اقتصادی در آلمان، فلیک چندین شرکت ورشکسته را خرید و سرمایه بزرگش را در استخراج زغال‌سنگ و فولاد به کار انداخت و کارخانه‌هایش را به ناحیه‌های شرقی با کارگر ارزان در اروپا منتقل کرد.

فلیک به محض قدرت‌گیری نازی‌ها بی‌آن‌که به سیاست وارد شود، با پرداخت هدیه‌ها و سودهای کلان از سهام شرکت‌هایش، نظر آن‌ها را به سوی خود جلب کرد.

با آغاز جنگ دوم جهانی فلیک هم به ساخت سلاح و زیردریایی روی آورد و با کمک نازی‌ها توانست تا ۴۰ هزار اسیر یهودی را به بیگاری بگیرد. او در بازپرسی‌های متفقین پس از جنگ جهانی دوم اظهار کرد که به علت فشار نازی‌ها دچار فراموشی شده و اگر در آن زمان کار خلافی انجام داده تنها به علت اضطرار بوده است.

۶۴ ساله بود که محکوم به حبس شد ولی پس از آزادی باز با ساخت و فروش جنگ‌افزار، این بار برای آمریکایی‌ها و اروپای غربی، برای دومین بار لقب ثروتمندترین مرد آلمان را گرفت.

کسی که همه وقت و هوش و حواسش متوجه اندوختن دارایی بود در امر خانواده و حتی وارثانش اقبال زیادی نداشت. پسر اولش از قبول سرپرستی شرکت سر باز زد، پسر دوم در جنگ کشته شد و پسر سوم بر خلاف پدر، اهل ریخت و پاش و میهمانی‌های هزینه‌ساز بود.

فریدریش فلیک در ۸۹ سالگی در جنوب آلمان درگذشت.