یوزف وینکلر جایزه ادبی بوشنر را دریافت کرد

جایزه گئورگ بوشنر مهمترین جایزه ادبی آلمان است که از سال ۱۹۵۱ به نویسندگان برجسته‌ی آلمانی‌زبان اعطا می‌شود. نویسندگانی به دریافت این جایزه نائل می‌شوند که سهمی به سزا در معرفی زبان آلمانی داشته باشند. نویسندگان به‌نامی چون گونتر گراس، هاینریش بل یا الفریده یلینک از جمله دریافت‌کنندگان این جایزه هستند. این جایزه ۴۰ هزار یورو ارزش دارد.

آکادمی اعطای این جایزه، یوزف وینکلر را به دلیل زبان و تخیل ویژه‌اش برگزیده است. وینکلر با وجود انتشار بسیار آثار و کسب شماری جوایز ادبی، هنوز ناشناخته است.

یوزف وینکلر ۵۵ سال دارد. نخستین رمان ‌او در سال ۷۹ میلادی هنگامی چاپ شد که وی در میانه ۲۰ سالگی بود. دستمایه این رمان که " بچه‌ی آدم " نام داشت، شرح کودکی نویسنده در منطقه‌ای دهقانی است.

وینکلر می‌گوید: « کشیش دهکده می‌گفت چیزهایی هستند که نباید در باره‌شان صحبت کنیم. من اما همیشه بیشتر و بیشتر دلم می‌خواست در باره چیزهایی حرف بزنم که کس دیگری نمی‌زند. تنها این چیزها برای من جالب‌بودند. نه چیزهای دیگر....».

وینکلر می‌گوید به این ترتیب، سخن گفتن بزرگترین دارایی او شد. او که ششمین فرزند یک خانواده کشاورز بود، در خانه نیز بسیار حرف می‌زد. پرگویی وینکلر در زمانی بود که کم حرفی، فضیلتی مسلط بود.

وینکلر می‌گوید: « صحبت‌های من با مادرم طی چند دهه همزیستی، محدود به مسائل ضروری و مهم می‌شد. مادرم حتی وقتی از او چیزی می‌پرسیدم، با شانه‌هایش پاسخ می‌داد. گمان کنم که ولع من به حرف زدن، ناشی از چنین واقعیاتی باشند».

تابوی "مرگ" نقشی مرکزی در رمان‌های یوزف وینکلر ایفا می‌کند. کتاب‌هایی چون "زبان مادری"، "قبرستان پرتقال‌های تلخ" یا همان کتاب "بچه‌ی آدم" تنها بخشی از آثار وینکلر هستند که در آنها به زبانی تغزلی از بسیاری تابوها سخن می‌رود.

شاید بتوان گفت مهمترین چیزی که وینکلر برای خلق اثارش از آن الهام گرفته، زبان و طنین زبان باشد. خودش در این باره می‌گوید: « من تقلایی برای تغزلی نوشتن نمی‌کنم، زیرا چنین کاری برایم سخت است. زبان غنایی چیزی است که در نوشتن، خود به سراغ من می‌آید. گاه سبک نوشتن من به شعر پهلو می‌زند. علت هم اینست که من به طنین و ریتم کلمات بیشتر از نثر و روایت علاقمندم. توانایی‌های من با آهنگ و ریتم آشکار می‌‌شوند».

دلمشغولی وینکلر در جوار دو سوژه مرگ و دنیای کاتولیکی بویناک و غبارگرفته، پرداختن به موضوع همجنس‌خواهی است. خودکشی دو نفر از دوستان وینکلر محرک او برای نوشتن کتاب "گورستان پرتقال‌های تلخ" شد. پرداختی از کودکی مرارت بار نویسنده در نوول "ناتورا مورتا"، که توصیفی دقیق از روزمرگی از نوع کاتولیکی آن است، برای او جایزه آلفرد دوبلین را به ارمغان آورد.