گوانتماراى مراكش: زندانى بدتر از گوانتاناموى امريكاييان
۱۳۸۴ تیر ۲۰, دوشنبه
خليل ادريس يكى از وكيلان مدافع اين افراد مى‌گويد كه وضعيت زندانهايى كه اين زندانيان در آن حبس شده‌اند، در مقايسه با گوانتاناموى امريكا، بدتر است. بدين خاطر است كه در مراكش در زبان عامه به مركزى كه در آن از دستگيرشدگان بازجويى مى‌كنند گوانتمارا Guantemara مى‌گويند، تركيبى از دو واژه تمارا Temara، كه نام مكانى است تفريحى در نزديكى پايتخت مراكش، و گوانتانامو كه بازداشتگاه بدنام امريكاييان است.
مركز بازجويى مخفى در جنگلى در نزديكى پايتخت مراكش بنا شده است. تا كنون هيچ خبرنگارى نتوانسته به اين مركز راه پيدا كند، اما هر كس از اين مركز بيرون آمده و در دادگاه حضور يافته، به همه اتهامهايى كه به او زده‌اند، اعتراف كرده است. پيش از به ويژه سوقصدهاى انتحارى‌اى كه دو سال پيش عليه كلوب اسپانياييها در كازابلانكا انجام گرفت، حدود ۳۰۰۰ مظنون را دستگير كردند. دو سال پيش در شب ۱۶ مه سلسله انفجارهايى بندر كازابلانكا را تكان داد. مقامات رسمى در مراكش از كشته شدن ۴۱ نفر و زخمى گشتن صدها نفر خبر دادند. وزير وقت كشور مراكش گفت كه تروريسم بين‌المللى به كازابلانكا حمله كرده است.
اين مظنونان به سرعت در دادگاه محاكمه و به زندان محكوم شدند. براى ۱۷ تن از متهمان حكم اعدام صادر شد. خليل ادريسى در اين باره مى‌گويد: ”در حكومتى مبتنى بر حق اصل را بر اين مى‌گذارند كه تا زمانى كه اتهام فرد ثابت نشده است، بيگناه است. اما در مراكش با قوانين ضدترور آن وضعيت برعكس است. در اينجا بايد فرد مظنون تلاش كند بيگناهى‌اء را ثابت كند.“
خليل ادريسى وظيفه دفاع از ۸۰ مظنون به انجام عمليات تروريستى را در دادگاه بر عهده داشته و نتوانسته حتى برائت يكى از آنها را به دست آورد. مى‌گويد كه مدارك و شواهد چندانى در دست نبود و در هر ده دقيقه يك گروه را محكوم مى‌كردند. محمد مجوايى نيز، كه ۳۳ سال دارد و امام مسجدى غيرقانونى است، به گفته همسرش در شبى تيره و تار به توسط ماموران پليس دستگير شد. همسر مجوايى: ”نمى‌دانم چرا دستگيرش كردند. كمى پيش از سوقصد كلوب اسپانياييها در كازابلانكا بود. اما اتهامهايى كه به او زده‌اند درست مثل اتهامهايى است كه به متهمان شركت در آن سوقصد زده شده است.“
حدود ۱۰۰۰ تن از زندانيان در اعتراض به وضعيت زندان و سلولهايشان به مدت سه هفته دست به اعتصاب غذا زدند. سازمان كمك به زندانيان الناصر از زندانيان پشتيبانى كرد. رييس اين سازمان عبدالرحيم مهتد در اين باره مى‌گويد: ”به زندانيان حمله كردند و آنها را كتك زدند. بعد آنها را در زندانهاى مختلف تقسيم كردند. درخواست زندانيان اين است كه به پرونده‌هايشان بار ديگر رسيدگى شود و تجديد نظرى در حكمشان صورت گيرد.“
دولت مراكش با اين درخواست مخالفت كرده است كه كميسيون تحقيقى بين‌المللى به وضعيت زندانيان رسيدگى كند. به نظر بسيار بعيد مى‌آيد كه زمانى شكنجه‌گران زندان گوانتمارا در دادگاهى محاكمه شوند. ناديا ياجين، سخنگوى نهضت اسلامى در مراكش معتقد است كه اين گونه رفتار با اسلام‌گرايان با فشار و نفوذ امريكا صورت مى‌پذيرد: ”همه آنچه در اين رابطه در مراكش اتفاق افتاده است، پس از تصويب قانون جديدى در امريكا بود كه بر مبناى آن امريكايى ها به هر قيمتى سياست مبارزه با تروريسم خود را پيش مى‌برند.“