گزارش مسابقه وبلاگ نويسى دويچه وله

وبلاگ نويسى را می‌توان به نوعى دفترچه خاطرات الكترونيكى تشبه كرد كه البته می‌تواند با موضوعات بسيار متنوعى همچون سياسى، اجتماعى، علمى و ادبى باشد. اگر دفترچه خاطرات فردى و خصوصى است، وبلاگ نويسى می‌تواند جمعى هم باشد و بالاخره اينكه در وبلاگ می‌توان با زدن لينك يعنى دادن آدرس ديگران يك شبكه به هم پيوسته در مورد يك موضوع را بوجود آورد و جالب‌تر اينكه ديگران هم با خواندن مطالب شما اجازه دارند در مورد آن اظهار نظر نمايند.

حسين درخشان كه به پدر وبلاگ‌نويسى در ايران معروف شده و در عرصه بين‌المللى هم يكى از چهره‌هاى شاخص وبلاگ نويسى است امسال در هيئت داوران مسابقه بين المللى دويچه حضور داشت، درباره دلائل اهميت يافتن وبلاگ نويسى در ايران می‌گويد:«متاسفانه من هنوز هيچ تحقيق علمى راجع به اين مسئله نديده‌ام ولى خيلى‌ها حدس می‌زنند كه دليلش می‌تونه فرهنگى و اجتماعى باشه و هم سياسى. فرهنگى و اجتماعى به اين شكل كه يك تغييراتى در سيستم ارزشى اجتماع و جامعه ايران پيش آمده كه در آن فرديت، ابراز كردن خود، و ابراز عقيده را به آن برخلاف سابق ارزش می‌گذارند. الان ديگر بچه‌ها و جوانان حرف می‌زنند و عقيده‌شان را ابراز می‌كنند كه وبلاگ‌ها هم در واقع اين را نشان می‌دهند و ديگر كسى از ابراز عقيده نمى‌ترسه. از نظر سياسى هم بخاطر اينكه فضاى سياسى بسته شده، بخصوص با بستن خيلى از روزنامه‌هائى كه توى اين چند سال اتفاق افتاده و كنترلى كه دولت روى تلويزيون، روزنامه‌ها، مجلات و همه رسانه‌هاى ديگر دارد، اين نياز را براى مردم بوجود آورده كه بتوانند هم خودشون مطلب، عقيده و اظهارنظر توليد كنند و هم استفاده كنند مطالب سياسى و يا اطلاعاتى كه بيرون از حيطه كنترل دولت توليد می‌شه. كه وبلاگها دارند به نحوى اين فضا را پر می‌كنند».

مسابقه امسال در موضوعات انتخاب بهترين وبلاگ، بهترين كاربرد مولتى مديا، بهترين كاربرد فايل صوتى و يا تكنيك راديوئى، جايزه ويژه گزارشگران بدون مرز و بالاخره بهترين وبلاگ ژورناليستى در ۹ زبان بود. در روند انتخاب بهترين وبلاگها امسال قرار بر اين شد كه در همه رشته‌ها، برندگان نه تنها از سوى هيئت داوران بين المللى انتخاب شوند، بلكه مراجعه كنندگان به سايت اينترنتى كه دويچه وله به همين منظور ترتيب داده نيز امكان بررسى وبلاگ‌هاى نامزد شده را داشته باشند و به آنها راى دهند. در سراسر جهان روزنامه‌هاى معتبرى چون لوموند و الحيات بعنوان همكار مطبوعاتى اخبار و گزارشات مربوط به اين مسابقه را درج كردند. از ايران نيز روزنامه "شرق" و سايت اينترنتى "ايران امروز" با اين مسابقه همكارى مطبوعاتى داشتند. تا پايان مرحله كانديداتورى بيش از ۲ هزار و پانصد وبلاگ از سراسر جهان كانديد كه در ميان آنها بيش از۱۵۰ وبلاگ ايرانى وجود داشت. در رشته بهترين كاربرد مولتى مديا، وبلاگ يك عكاس ايرانى هم كانديد شده بود كه فرانسوى‌ها در اين رشته به پيروزى دست يافتند. در بخش جايزه ويژه گزارشگران بدون مرز نيز دو وبلاگ ايرانى حنيف مزروعى و زن نوشت حضور داشتند كه در راى گيرى عمومى به عنوان‌هاى پنجم و هفتم نائل شدند. اما وبلاگ يك زوج جوان مصرى در اين بخش از سوى هيئت داوران بعنوان وبلاگ برتر انتخاب شد. وبلاگ «وانگ ئى س ميكروفون» كه در ميان سه نامزد اول اين رشته حضور داشت پس از اعلام نام آن، از سوى مقامات چينى توقيف شد كه هيئت داوران با صدور اطلاعيه‌ای به اين امراعتراض و خواستار رفع هرچه سريعتر توقيف آن شد.

اما از ميان وبلاگهاى ايرانى كانديد شده در موضوع بهترين وبلاگ ژورناليستى وبلاگهاى هنوز، روح، دبش، گناهكار، ايران پاپاراتسى، انتخاب زنان، الپر و زن نوشت از سوى هيئت داوران نامزد شدند كه وبلاگ "زن نوشت" از سوى اين هيئت بعنوان بهترين وبلاگ ژورناليستى انتخاب شد. گفتگوى كوتاهى داشتيم با خانم "پرستو دوكوهكى" مسئول وبلاگ زن نوشت:

خانم دوكوهكى ضمن عرض تبريك بفرمائيد كه چه مدتى است در عرصه وبلاگ نويسى فعاليت داريد؟ و اصولا چرا به وبلاگ نويسى روى آورديد؟

دوكوهكى: من نزديك به حدود سه سال و نيمه كه وبلاگ می‌نويسم و خوب فكر می‌كنم كه اينترنت به نسبت ديگر رسانه‌هائى كه توى ايران وجود داره رسانه آزادتر و دمكرات‌تريه هم به لحاظ مسائل اجتماعى و هم به لحاظ خاص مسئله جنسيتى، يعنى براى يك زن حرف زدن از خودش، احساساتش و تفكراتش، نوع نگاهش به دنيا توى ديگر رسانه‌ها جائى وجود نداره و امكان نيست براش، در صورتى كه توى اينترنت و از طريق وبلاگ نوشتن می‌تونه كه در واقع نوع نگاهش را انتقال بده به ديگران.

وبلاگ‌نويس‌ها اسامى خيلى با مسما و جالبى را براى وبلاگهايشان انتخاب می‌كنند، شما چرا اسم زن نوشت را انتخاب كرديد و آيا به لحاظ مضمونى هم رابطه‌ای با اسم وبلاگتان وجود داره؟

دوكوهكى: من اسم زن نوشت را بخاطر كه فكر می‌كنم جهان تا حالا از ديد مردان روايت شده و از ديد مردان نوشته شده و فكر می‌كنم كه ديد زنانه يك ديد ديگر و در واقع تفكرات فمينيستى است كه اينجورى فكر می‌كند و از اولى هم كه شروع كردم به وبلاگ نوشتن در واقع يك مقدارى نوع نگاه به نوشته‌هاى زنانه و نوشتن از ديدگاه زنانه توى نوشته‌هام بوده و براى همين فكر می‌كنم كه يك ارتباط مضمونى داره با باهاش.

اما در راى گيرى عمومى براى انتخاب بهترين وبلاگ‌هاى ژورناليستى، رقابت بسيار تنگاتنگ بود. با اين حال وبلاگ "ايران پاپاراتسى" با كسب هجده درصد مقام نخست را بدست آورد. در گفتگو با آرش غفورى مسئول وبلاگ ايران پاپاراتسى سئوال كردم كه وبلاگ نويسى را از كى و چرا شروع كرد؟

آرش غفورى: من همزمان با انتخابات نهم بود كه البته قبلا برنامه داشتم، اما همزمان با ايام تبليغات بود كه تصميم گرفتم وبلاگ نويسى را شروع كنم، ضمن اينكه تو روزنامه‌ها هم بودم. يك سرى مطالبى هستند كه ما نمى‌توانيم تو روزنامه روشون كار كنيم. گفتم كه اين مطالب رو از اين لحاظ كه بتونم اونها رو چاپ و منتشر كنم توى وبلاگم بذارم، با توجه به اينكه توى روزنامه بعضى مواقع كار می‌شه و بعضى مواقع هم اين كار صورت نمى‌گيره. بيشتر به اين دليل كه يك سرى مطالب رو من خودم شخصا می‌خواهم كار كنم و توى روزنامه نمی‌شه كار كرد و علاقه شخصى خودم هم هست، خواستم كه وبلاگى داشته باشم كه بتونم مطالبم رو اون تو بگذارم. فكر كنم پارسال بود تقريبا زمستان هشتادوسه.

چرا اسم "ايران پاپاراتسى" رو براى خودتون انتخاب كرديد. می‌تونيد براى شنوندگان توضيح بديد پاپاراتسى يعنى چه؟

آرش غفورى: پاپاراتسى، فتو ژورناليستى است كه دنبال خبر می‌گرده، البته در مورد من خيلى مصداق نداره، اما بهر حال به خاطر اينكه اساسا به اين واژه علاقه داشتم و به ژورناليسم خيلى علاقه دارم اين واژه رو انتخاب كردم ولى در مورد من خيلى به معناى اصلى اش مصداق نداره.

وبلاگ‌هاى الپر و دبش نيز هركدام با كسب شانزده و سيزده درصد از آرا بترتيب دوم و سوم شدند.