گزارش روزنامهی نيويورک تايمز دربارهی اهداف هستهای ايران
۱۳۸۴ آبان ۲۴, سهشنبهمقامات امنيتی آمريکا اعتقاد دارند اين کلاهک به نحوی طراحی شده که بتوان آنرا در يک موشک شهاب تعبيه کرد. بُرد موشکهای شهاب به اسراييل و ساير کشورهای خاورميانه میرسد. در اين اسناد توصيفِ دقيقِ يک انفجار در آسمان به فاصلهی دوهزارپايی از زمين آمده که فاصلهای است متناسب با يک انفجار اتمی؛ چنين فاصلهای برای انفجارِ بمبهای عادی يا شيميايی يا بيولوژيک مناسب نيست . مقامات امنيتی آمريکا آشکار نکردهاند که اين کامپيوترِ دستی را چگونه به دست آوردهاند و رابط شان در ايران چه کسانی بودهاند. آنها تنها اشاره میکنند که منابع شان هيچکدام از سازمانهای اپوزيسيون و مقاومت نبوده بلکه فرد يا افرادی بوده اندکه يا در خود تسهيلات اتمی کار میکردهاند يا کامپيوتر را از آنجا دزديده اند. به گفتهی مقامات دولت آمريکا، دانشمندانِ آزمايشگاههای نظامی آمريکا اين اسناد را به دقت وارسی کردهاند تا مطمئن شوند آنها جعلی نيستند. اين دانشمندان به اين نتيجه رسيدهاند که اسناد مربوط به کلاهکِ جنگی، که به فارسی نوشته شده و همراه با دياگرامهای دقيق است، چنان حاوی جزييات فنی و دقت تکنيکی است که بايد آنها را واقعی دانست. اين مدارک پيشرفت پروژه را از سال ٢٠٠١ تا ٢٠٠٤ به خوبی نشان میدهد.
روزنامهی نيويورک تايمز دو عکس ماهوارهای از تأسيساتِ مرکز تحقيقات نظامی دفاع اتمی واقع در لويزان به چاپ رسانده: عکس اول در تاريخ يازده اوت ۲۰۰۳ گرفته شده و تمام ساختمانِ اين تأسيسات را از بالا نشان میدهد. اين همان سالی است که برای اولين بار فاش شد ايران سالها مخفيانه در تلاش برای کسب سلاح اتمی بوده است. عکسِ ماهوارهای دوم، از همان محل و از همان زاويه در تاريخ دهم ماه مه ٢٠٠٤ گرفته شده، که نشان میدهد تمامی محل توسط بولدوز صاف شده است. خراب کردن تأسيسات لويزان، بنا به گزارش نيويورک تايمز، زمانی روی داد که سازمان بينالمللی انرژی اتمی در خواست کرده بود از اين ساختمانها بازرسی به عمل بياورد. قبل از آن، در تاريخ فوريه ۲۰۰۳، اين سازمان موفق به کشف دو کارخانهی مخفی در نطنز و اراک شد که قرار بود چرخههای هستهای و نيز اورانيوم و پلوتونيومِ فشرده توليد کنند که در سوخت سلاحهای اتمی به کار میروند. در اراک کارخانه و رآکتور آب سنگين ساخته شده بود که به توليد پلوتونيوم بپردازد. کمی بعدتر فاش شد که ايران از شبکهی بازار سياه عبدلقادر خان، مهندسِ فيزيک اتمی پاکستانی، بعضی وسايل و تسهيلات اتمی خريداری کرده است. ايران اين خريدها را تاييد کرد اما جزييات آن را هيچگاه برملا نکرد.
مقامات امنيتی آمريکا اضافه میکنند که حتا اگر اين اسناد صحت کامل داشته باشند، هنوز ايران برای ساختن سلاح اتمی به چند سال ديگر وقت احتياج دارد. آقای رابرت جوزف معاونِ وزيرِ امورِ خارجهی آمريکا که اين اطلاعات و مدارک را در جلسهای با مقاماتِ سازمان بين المللی انرژی اتمی در ميان گذاشته، به خبرنگاران گفت اين اسناد يک نمونه از تلاشهای ايران را برای ساختن کلاهکِ اتمی به اثبات میرساند. آقای علی لاريجانی دبير شورای عالی امنيت ملی ايران در مصاحبهای در تهران، در مورد اسنادِ مورد بحث اظهار بی اطلاعی کرد. بيست و چهارم اين ماه سازمان بين المللی انرژی اتمی در جلسهی ويژهای برای بار دوم مسألهی ارجاع ايران به شورای امنيت را به رأی خواهد گذاشت.
عبدی کلانتری - نيويورک