چين در مخالفت با تحريم ايران
۱۳۸۴ مرداد ۲۰, پنجشنبه
در صورت ارجاع موضوع اتمى ايران به شوراى امنيت، چين با تحريم ايران موافقت نخواهد كرد. در حاليكه آمريكا و ديگر كشورهاى غربى در طول ماه‌هاى گذشته بارها تهديد به اين اقدام كرده‌اند، چين بارها مخالفت خود را با اين تهديد ابراز كرده است.
در پى بالا گرفتن مشاجرات بر سر برنامه اتمى ايران وانگ گوانگيا، سفير چين در سازمان ملل متحد، از آژانس بين‌المللى انرژى اتمى خواست تا مشكل را از راه سياسى حل و فصل كند. وى همچنين اظهار داشت كه تنها از طريق ادامه مذاكرات با ايران است كه امكان رفع اين مشكل بوجود مى‌آيد.
تجربه سال‌هاى اخير نشان داده كه سياست خارجى چين همواره بر پايه نياز اين كشور به انرژى و مواد خام استوار بوده است. پيشنهاد آمريكا مبنى بر تحريم اقتصادى سودان با مخالفت چين روبرو شد و حتى چين تهديد كرد كه اين طرح را وتو مى‌كند. كارشناسان اين موضع چين را اينگونه ارزيابى مى‌كنند كه چون سودان يكى از صادركننده‌هاى نفت به چين است، تحريم اين كشور به نفع چين نخواهد بود.
چين و هند از جمله كشورهاى منطقه‌اند كه پايه‌ريزى سياست خارجى آنها بر اساس نياز مبرم به منابع خام و انرژى بسيار بارز است. سفر هوجين تائو، رييس جمهور چين، در ماه ژوئيه به روسيه و قزاقستان و توجه چين به آسياى مركزى نيز با همين دليل توجيه مى‌شود.
با اين حال چين رسما وجود ديپلماسى تعريف شده بر پايه نياز به انرژى را در اين كشور نفى مى‌كند. يكى از كارشناسان چين از مركز تحقيقاتى ”شين هوا“ مىگويد: ”هدف سياست خارجى ما صلح، پيشرفت و همكارى است. اينكه ما براى رفع نيازهايمان به منابع انرژى توجه داريم، موضوعى منحصر به چين نيست بلكه سياست همه كشورهاى جهان همين است. ما سعى مى‌كنيم نيازهايمان را در اين رابطه از منابع داخلى تامين كنيم و درصورت لزوم به بازارهاى خارجى متوسل مى‌شويم. چين بخشى از اقتصاد جهانى است، در نتيجه مشكل نياز نفتى ما نيز يك مشكل بين‌المللى است“.
اين در حاليست كه آهنگ رشد اقتصادى سريع چين در طول سال‌هاى اخير نياز اين كشور را به انرژى روزافزون كرده است. چين پس از آمريكا دومين كشور بزرگ وارد كننده نفت مى‌باشد و تاكنون عمدتا نياز‌هاى نفتى خود را از طريق كشورهاى آسياى ميانه يعنى عربستان سعودى، ايران و عمان رفع كرده است. چين اخيرا براى كاهش وابستگى خود به كشورهاى يادشده تلاش كرده تا به منابع كشورهاى آسياى مركزى دست يابد و با اين اوصاف بسيار طبيعى است كه سياست خارجى چين بر پايه نياز به انرژى بنا شود.