چهارمين توليدكننده بزرگ نفت ماههاست كه وزير نفت ندارد
۱۳۸۴ آذر ۲, چهارشنبهرد وزير پيشنهادى در واقع تعجب برانگيز است، چرا كه احمدىنژاد میتواند به اكثريتى محافظهكار در مجلس شوراى اسلامى تكيه كند و به همين خاطر نيز گمان اين میرفت كه بتواند بدون مقاومتى درخور توجه از سوى مجلس، حكومت خود را پيش برد. نخستين اقدامات وى نيز نمايانگر صحت اين حدس و گمانهزنیها بود. احمدى نژاد فرمانداران و رؤساى بانكها را عوض كرد و چهل تن از ديپلماتهاى ايرانى را به كشور فراخواند كه شمارى از آنها چهرههايى كاركشته و باتجربه بودند. در ميان آنان میتوان از سفيران ايران در برلين، لندن و سازمان ملل در ژنو نام برد كه همگى آنها در جريان مذاكرات جمهورى اسلامى با اتحاديه اروپا بر سر برنامه اتمى ايران قرار داشتند.
اما آن زمان كه احمدىنژاد افراطگرا بطور علنى خواستار حذف اسراييل از نقشه جهان شد، نخستين مقاومت كم سر و صدا عيله وى شكل گرفت. البته مخالفتى صريح با نفس اين قضيه ابراز نشد، اما گفتن چنين سخنانى، بسيار ناهوشيارانه و غيرديپلماتيك ارزيابى گرديد. جمهورى اسلامى ناگهان خود را با موج گسترده مخالفتها روبرو ديد، موجى كه در آن كشورهايى نيز حضور داشتند كه در جريان مناقشهاى اتمى، موضع ايران را قابل درك میدانستند.
و حال وقوع اين ماجراى تازه: احمدى نژاد، شهردار پيشين تهران، نخست كوشيد كه معاون پيشين خود در شهردارى را در صدر وزارت نفت قرار دهد. مجلس شوراى اسلامى وزير پيشنهادى وى را رد كرد. دومين وزير پيشنهادى احمدىنژاد نيز در زمينه نفت تجربه لازم را نداشت و در لحظات آخر، نامزدى خود را پس گرفت. سومين وزير پيشنهادى رييس جمهور ايران دست كم تجربه لازم را دارد و در عرصه پتروشيمى فعال است، اما وى متهم به اين است كه با جناح اصلاحطلب و حتى آمريكا ارتباطاتى دارد.
خلاصه كلام اينكه وى نيز از سوى مجلس شوراى اسلامى رد شده و حاصل اينكه چهارمين توليدكننده بزرگ نفت در جهان، ماههاست كه وزير نفت ندارد. اين هم سبب بروز بحران بورس و خدشهدار شدن وجههی رييس جمهور شده است.
اگر از اين روند نتيجه بگيريم كه احمدىنژاد شكست خورده است، شايد نتيجهگيرى جسورانه و حتى شايد اشتباهى كرده باشيم. وى همچنان از پشتيبانى آيتالله خامنهاى رهبر مذهبى ايران برخوردار است، اگر چه آزادى عمل احمدىنژاد روز به روز كمتر میشود. يكى از مخالفان سرسخت او، هاشمى رفسنجانى رييس جمهور پيشين ايران است كه در انتخابات رياست جمهورى اخير شكست خورده بود، اما در نهايت از او هم كارى برنمیآيد.
براى خلاص شدن از دست احمدىنژاد بايد هنوز اتفاقات زيادى بيافتد و محافظهكاران نيز بخوبى میدانند كه چگونه جلوى اين اتفاقات را بگيرند. براى نخستين بار پس از سالها، محافظهكاران در تمامى هيأتها و شوراهاى تصميمگيرنده، اكثريت را در دست دارند و اجازه نخواهند داد كه اين موقعيت از دستشان گرفته شود، حتى با بودن رييس جمهورى ناشى.