چرا امنيت افغانستان سير نزولى دارد؟
۱۳۸۵ تیر ۲۹, پنجشنبه
ردن افغانستان با شكست مواجه شود.
بر در مسجدى در افغانستان نامه‌اى چسبانده شده بود. در نامه، دخترانى كه جرأت به مدرسه رفتن را دارند، تهديد شده بودند. موجى از هراس و احتياط مردم افغانستان را فرا گرفته است. طالبان، مدارس، معلم‌ها و دانش‌آموزان دختر را هدف قرار مى‌دهند و از كشتن آنان باكى ندارند. سام ظريفى مدير بخش آسيايى ديده‌بان حقوق بشر مى‌گويد: معلم‌ها گردن زده و دبستان‌ها بمباران مى‌شوند، آينده‌ى كشور اينگونه خراب مى‌شود. بيم آن مى‌رود كه نسلى ديگر در افغانستان، تباه شود.
پيامدهاى هدف قرار دادن تحصيل و محصل در افغانستان فلاكت‌بار است، چرا كه كشور براى پيشرفت و تحول به افراد تحصيل كرده نياز دارد و مديران و سياستمداران برجسته و قابل، بدون وجود مدارس و دانشگاه‌ها موجوديت نمى‌يابند و اين همان هدفى است كه طالبان مى‌خواهند به آن برسند. تام كونيگز فرستاده‌ى ويژه‌ى سازمان ملل متحد در افغانستان مى‌گويد: مدارس، سمبل پيشرفت‌هاى دولت كنونى و يا جامعه‌ى بين‌الملل محسوب مى‌شوند. به همين سبب، طبيعى است كه هدف حملات قرار گيرند.
از بين رفتن ثبات جنوب افغانستان به نفع طالبان است. اگر جنوب بى‌ثبات شود، هواداران اين گروه مى‌توانند، براحتى از طريق مرز پاكستان بداخل كشور نفوذ كنند. تام كونيگز دلايل ديگرى همچون اختلاف‌هاى قومى، افزايش نااميدى جوانان و گسترش موج افراط گرايى در ميان نوجوانان مدارس مذهبى را از جمله اين دلايل مى‌داند.
بسيارى از منتقدان، كم‌كارى‌هاى موجود جامعه‌ى بين‌الملل در عرصه‌ى بازسازى افغانستان را مسبب بازگشت افغانستان به دوران ناامن گذشته برمى‌شمارند.
فرستاده‌ى ويژه‌ى ملل متحد در افغانستان در ادامه، ارزيابى‌هاى ابتدايى غرب از توانايى‌ها طالبان را نادرست مى‌داند و مى‌گويد كه آنها قابليت اين گروه را دست كم گرفته بودند.
دليل ديگر، ميزان اندك كمك‌هاى مالى غرب به اين كشور است. بطور مثال كمكى كه افغانستان از جامعه‌ى بين‌الملل دريافت مى‌كند، يك‌دهم كمكى است كه كوزوو از آنان دريافت مى‌دارد. كونيگز متذكر مى‌شود: شايد آنها تصور مى‌كردند كه مشكلات افغانستان ارزان‌تر از جاهاى ديگر برطرف مى‌شود، اما اين تصور اشتباه بود.
گذشته از اينها گسترش فساد و نبودن جايگزين ديگرى بجاى امرار و معاش از طريق كشت خشخاش از مشكلات ديگر مردم افغانستان است.
به گفته‌ى كونيگز، تمامى نقصان‌هاى موجود به نفع طالبان تمام مى‌شود، او مى‌گويد كه بدون برطرف كردن اين مشكلات نمى‌توان ريشه‌هاى افراط گرايى در افغانستان را از بين برد. از زبان كونيگز مى‌شنويم: نبايد بگذاريم تا افغانستان باز هم سرزمين آزاد آموزش و تمرين تروريست‌ها شود، چرا كه در اين صورت خودمان لطمه مى‌بينيم، همه‌مان در هر كجا كه باشيم، در بن، برلين، لندن، مادريد، بمبئى و يا بنگلادش.