پیادهشدگان از "قطار انقلاب" به روایت تصویر
در جریان انقلاب سال ۵۷، افراد متفاوتی نقش داشتند. به مرور زمان برخی از آنها به خواست خود از "قطار انقلاب" پیاده شدند. برخی نیز با زور از "قطار انقلاب" به بیرون پرتاب شدند. تصاویر شماری از آنها را در این گزارش ببینید.
عباس امیرانتظام (سمت راست)
با وقوع انقلاب اسلامی در سال ۵۷، عباس امیرانتظام به عنوان سخنگوی دولت موقت منصوب شد. وقتی "دانشجویان خط امام" سفارت آمریکا در تهران را اشغال کردند، او از منصب خود استعفا داد و به عنوان سفیر ایران به سوئد رفت. پس از مدتی به ایران فرا خوانده شد و از سوی دادستان کل کشور با اتهاماتی چون "همکاری با سازمان جاسوسی سیا" به اعدام محکوم شد. اندکی بعد این حکم به حبس ابد تقلیل یافت.
محمد موسوی خوئینیها
بسیاری از "دانشجویان خط امام" که در جریان اشغال سفارت آمریکا نقش اساسی داشتند به مرور زمان از قطار انقلاب به بیرون پرتاب شدند. محمد موسوی خوئینیها (سمت چپ) در کنار ابراهیم اصغرزاده از "دانشجویان خط امام" در جریان گروگانگیری و اشغال سفارت آمریکا. پس از انتخابات ۸۸ محمد موسوی خوئینیها از سوی اعضای حزب موتلفه به "مدیریت کودتای مخملی" متهم شد.
سعید حجاریان
سعید حجاریان را یکی از پایهگذاران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی معرفی میکنند. او از جمله فعالان سیاسی ایرانی بود که پس از انتخابات سال ۸۸ مدتی روانه زندان شد.
بهزاد نبوی
با وقوع انقلاب اسلامی بهزاد نبوی (نفر دوم از سمت چپ) عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران بود. او در دورههای مختلف، معاون نخستوزیر، وزیر و نایب رئیس مجلس بوده است. پس از انتخابات سال ۸۸ او به ۵ سال زندان محکوم شد.
کریم سنجابی
با تشکیل دولت موقت، کریم سنجابی (نفر سمت راست) به عنوان وزیر امور خارجه ایران منصوب شد. او در اعتراض به اشغال سفارت آمریکا از این سمت استعفا کرد. او جزو اعضای کمیته مرکزی جبهه ملی بود. در دهه شصت روحالله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی جبهه ملی را "مرتد" خواند. دستگیری اعضای جبهه ملی آغاز شد. کریم سنجابی پس از چند ماه زندگی مخفیانه از ایران فرار کرد. او سال ۱۳۷۴ در آمریکا درگذشت.
داریوش فروهر (نفر سوم از سمت چپ)
با وقوع انقلاب سال ۵۷، داریوش فروهر به عنوان وزیر کار دولت مهدی بازرگان منصوب شد. او دبیر کل حزب ملت ایران بود. داریوش فروهر همچنین کاندید اولین دوره انتخابات ریاستجمهوری پس از انقلاب سال ۵۷ بود. در سال ۷۷ او و همسرش پروانه اسکندری در جریان "قتلهای زنجیرهای" ترور شدند.
مهدی بازرگان، نخستوزیر مستعفی
مهدی بازرگان اولین نخست وزیر ایران پس از انقلاب ۵۷ بود. با اشغال سفارت آمریکا دولت بازرگان در اعتراض به این اقدام استعفا کرد. بازرگان پس از ثبت نام در انتخابات ریاستجمهوری سال ۶۴ از سوی حاکمیت "ردصلاحیت" شد. او یکی از بنیادگذاران نهضت آزادی و نماینده مجلس اول بود. بازرگان در ۳۰ دی ۱۳۷۳ در سوئیس درگذشت. وی برای درمان به ژنو رفته بود. پیکر او به ایران بازگردانده شد.
میرحسین موسوی
در اوایل انقلاب میرحسین موسوی به حزب "جمهوری اسلامی" پیوست. از سال ۱۳۶۰ تا سال ۱۳۶۸ او نخستوزیر ایران بود. او یکی از نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری سال ۸۸ بود. پس از انتخابات سال ۸۸ او بدون هیچ محاکمهای تا کنون در حصر خانگی به سر میبرد.
زهرا رهنورد
زهرا رهنورد همسر میرحسین موسوی سالها ریاست دانشگاه "الزهرا" را بر عهده داشت. با وقوع حوادث پس از انتخابات سال ۸۸، او نیز همچون همسر خود تا کنون بدون محاکمه در حصر خانگی به سر میبرد.
مهدی کروبی
با وقوع انقلاب اسلامی مهدی کروبی به فرمان روحالله خمینی "بنیاد شهید انقلاب اسلامی" و "کمیته امداد" را تاسیس کرد. او در دورههای محتلف مجلس شورای اسلامی نماینده، نایب رئیس و رئیس مجلس شورای اسلامی بوده است. او نیز نامزد انتخابات ریاستجمهوری سال ۸۸ بود. با وقوع حوادث پس از آن انتخابات او نیز تا کنون بدون محاکمه در حصر خانگی به سر میبرد.
محمد خاتمی
محمد خاتمی در سال ۱۳۶۰ به فرمان روحالله خمینی سرپرست موسسه مطبوعاتی کیهان شد. در کابینه میرحسین موسوی و همچنین دولت هاشمی رفسنجانی وزیر "فرهنگ و ارشاد اسلامی" بود. سال ۱۳۷۶ به عنوان رئیس جمهور ایران انتخاب شد. با وقوع حوادث پس از انتخابات ریاستجمهوری سال ۸۸ او از سوی مقامات امنیتی "ممنوع الخروج" و "ممنوعالتصویر" شده است.
ابوالحسن بنیصدر
ابوالحسن بنیصدر اولین رئیس جمهوری در دوران جمهوری اسلامی بود. او سمتهایی همچون "فرماندهی کل قوا" و "ریاست شورای انقلاب" را داشت. در سال ۱۳۶۰ مجلس شورای اسلامی "عدم کفایت" بنی صدر در پست ریاست جمهوری را اعلام کرد که به امضای روحالله خمینی هم رسید. به این ترتیب دوران ریاستجمهوری او ناتمام ماند و از ایران خارج شد. او به فرانسه رفت و از آن زمان جزو مخالفان جمهوری اسلامی محسوب میشود.
صادق قطبزاده
صادق قطبزاده ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به ایران بازگشت. او در پی پیروزی انقلاب به ریاست سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران منصوب شد. او در سال ۱۳۶۱ به اتهام "مشارکت در کودتا و توطئه برای قتل روحالله خمینی" در دادگاه ارتش به ریاست محمد محمدی ریشهری محاکمه و در ۲۵ شهریور ۶۱ اعدام شد.
عزت الله سحابی
عزت الله سحابی رهبر شورای فعالان ملی مذهبی ایران، عضو شورای انقلاب، عضو شورای ملی صلح، نماینده مردم تهران در اولین مجلس خبرگان قانون اساسی و نماینده تهران در دوره اول مجلس و نیز رئیس سازمان برنامه و بودجه در دولت مهدی بازرگان بود. او بیش از ۳ سال را در زندان جمهوری اسلامی سپری کرد. عزت الله سحابی ۱۰ خرداد ۹۰ در تهران درگذشت.
حسینعلی منتظری
حسینعلی منتظری مرجع تقلید شیعه، در سال ۱۳۶۴ به عنوان قائم مقام رهبر جمهوری اسلامی منصوب شد. او که به دلیل "کشتار زندانیان سیاسی" در سال ۱۳۶۷ با روح الله خمینی اختلاف نظر داشت در سال ۱۳۶۸ از مقام قائم مقامی رهبر جمهوری اسلامی کنار گذاشته شد. آیتالله منتظری سال ۷۶، پس از آنکه بر «محدود بودن قدرت رهبری طبق قانون اساسی» تاکید کرد، به مدت بیش از ۵ سال در حصر خانگی قرار گرفت. او سال ۱۳۸۸ درگذشت.