پيام رييس‌جمهور آلمان به ربايندگان دو آلمانى در عراق
۱۳۸۵ اسفند ۲۴, پنجشنبه
له.
”هيچ هدف سياسى وجود ندارد كه بتواند ربودن يا كشتن انسان‌هاى بى‌گناه را توجيه كند. هيچ مذهبى چنين رفتارى را روا نمى‌داند.“ اين سخنان را رييس‌جمهور آلمان هورست كوهلر مستقيما خطاب به ربايندگان دو آلمانى در عراق اظهار داشت. در اوايل ماه فوريه ماريانه كراوزه‌ى آلمانى و پسرش در عراق بدست يك گروه ناشناس اسلام‌گرا ربوده شدند. شنبه‌ى همين هفته ربايندگان تهديد كردند، در صورت عدم عقب‌نشينى سربازان آلمانى از افغانستان، اين دو را خواهند كشت.
در صورتى كه اظهارات رييس‌جمهور آلمان بر ربايندگان تأثيرى نگذارد، دو انسان بى‌گناه قربانى خواهند شد، دو انسانى كه قربانى شدنشان حاصلى نيز به بار نخواهد آورد. ربايندگان بايد بدانند، فرهنگ دمكراتيك اروپا اصولى مشترك دارد. اگر آلمان به خواست ربايندگان عمل كرده و نظاميانش را از افغانستان بيرون بكشد، به اين اصول خيانت كرده است. اصولى كه مبناى آن احترام به انسان‌هاست. نيروهاى آلمانى به منظور كمك به بازسازى افغانستان وارد اين كشور شدند، علت اتخاذ چنين تصميمى تنها تهديد شبكه‌ى تروريستى القاعده نبود. علت اساسى نقض فاحش همين اصول توسط طالبان بود. به احترام همين اصول است كه آلمان تحت تأثير تهديدها قرار نگرفته و دولت افغانستان و افغان‌ها را تنها نخواهد گذاشت.
اين عمليات تروريستى يازدهم سپتامبر آمريكا نبود كه خشم آلمان را برانگيخت و انگيزه‌‌‌اى شد تا وارد افغانستان شود. بلكه مدت‌ها پيش از آن نقض فاحش حقوق نيمى از مردم افغانستان يعنى زنان، خشم اين كشور را موجب گشته بود. دختران اجازه‌ى آموزش و تحصيل نداشتند و حق اينكه قابليت‌هاى ذهنى خود را توسعه بخشند، از آنان سلب شده بود. زنان حتى از كسب خدمات پزشكى هم محروم بودند. به بيانى ديگر حقوق انسانى‌شان تنها بدين دليل كه زن بودند از آنها سلب مى‌شد. وقتى مجسمه‌هاى بودا در ولايت باميان توسط طالبان منفجر شد، اين امر تنها توهين به بوديست‌ها تلقى نشد، بلكه اصول بنيادين دمكراتيك آلمان كه احترام به اديان ديگر جزئى از آن است، مورد اهانت واقع گشت.
مجموعه‌اى از اين عوامل باعث شد كه آلمان بعد از حملات يازدهم سپتامبر از آمريكا در حمله به افغانستان حمايت كند و بنا بر همين دلايل است كه آلمان خود را موظف ديد، در بازسازى اين كشور و براى رسيدن به افغانستانى بهتر وارد عمل شود. به همين خاطر است كه امدادگران آلمانى، آموزش‌دهندگان پليس افغان و همچنين سربازان آلمانى همه‌ى خطرها را به جان مى‌خرند و به خدمتشان در افغانستان ادامه مى‌دهند. آنها اين اقدامات را تنها به اين دليل انجام نمى‌دهند كه زمينه‌ى حكومت سياستمداران تشنه‌ى قدرت در افغانستان بوجود بيايد يا اينكه بازارى براى كنسرن‌‌هاى طمع‌كار ايجاد شود. آنها همچنين نمى‌خواهند، سيستم سياسى خود را به افغان‌ها كه از سنتى متفاوت برخوردارند، تحميل كنند. قصد آنها اين است كه مردم افغانستان از حقوق حقه‌ى خود برخوردار شوند، صرفنظر از اينكه مرد باشند يا زن.
ربايندگان بايد اين حقايق را بدانند، قبل از اينكه به عملى دست بزنند كه قابل جبران نيست. آنها همچنين بايد بدانند، درخواست رييس‌جمهور آلمان از آنان حيله‌اى بى‌ارزش نيست. هورست كوهلر يك مسيحى معتقد است. او به همان خداى واحد كه اسلام‌گرايان تندرو به آنان اعتقاد دارند، ايمان دارد، حتى اگر برداشت آنها از اين خدا چيز ديگرى باشد. با وجود اين رييس‌جمهور آلمان به اميد اينكه ربايندگان، انسان‌هايى باشند كه بتوان با آنها وارد گفتگو شد، اين پيام را فرستاد. او پيام داد به اميد اين كه ربايندگان قابليت ايجاد رابطه‌ى انسانى را داشته باشند.