پول هنگفت برای پروژه‌ی فلسطین
۱۳۸۶ آذر ۲۷, سه‌شنبه
کشورها و نهادهای بین‌المللی حاضر در کنفرانس پاریس توافق کردند که ظرف سه سال آینده بیش از ۷ میلیارد دلار برای بازسازی فلسطین بپردازند. این، بیش از رقمی است که محمود عباس طلب کرده بود. پتر فیلیپ، مفسر دویچه‌وله معتقد است که کمک‌ها برای دستیابی به صلح به جز پول همکاری طرف‌های درگیر هم شرط ضرور است:
بهای صلح در خاورمیانه چقدر است؟ نرخ یک کشور مستقل فلسطینی و امنیت و آرامش مردم اسرائيل و فلسطین چیست؟ ظاهرا این بها نمی‌تواند زیاد باشد. در غیر این صورت، کنفرانس پاریس بیشتر از آنچه از آن درخواست شده بود، تامین نمی کرد.
نمایندگان ۶۸ کشور و سازمان بین‌المللی، پرداخت بیش از ۷ میلیارد دلار را برای سه سال آینده متعهد شدند. تقریبا یک سوم بیش از ۵ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلاری که محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین آرزو کرده بود.
از زمان قرارداد اسلو در ۱۴ سال پیش، جامعه بین‌المللی ۱۰ میلیارد دلار برای "پروژه فلسطین" پرداخته است. اما بعدا مجبور شده با درماندگی شاهد بازگشت خشونت و ویرانی بسیاری از چیزهائی باشد که به وسیله این پول ساخته شده است.
در زندگی معمولی، می شد مدت‌ها پیش گفت: "بسیار خوب، حالا که خودتان نمی‌خواهید..." و روی برگرداند. اما تنش خاورمیانه با این زندگی معمولی کمتر سروکار دارد و به این دلیل است که همواره بار دیگر کمک می شود. زیرا مردم رنج‌دیده هر دو سو را نمی‌توان به سادگی تنها گذاشت.
طبعا جهان مدت‌ها است دریافته که بر ویرانی‌های ناشی از این تنش نمی‌توان چشم پوشید. امواج آوارگان، تروریسم یا همچنین بنیادگرائی مذهبی، همه ریشه‌ها، یا دست کم در تنش اسرائيل و فلسطین توضیحات جمعیت شناسانه خود را دارند. اگر جهان می‌خواهد در آینده از این‌ها مصون بماند، دست کم باید برای حل بحران خاورمیانه تلاش کند.
در عین‌حال برای همه روشن است که ته این بشکه نمی‌تواند همچنان سوراخ بماند. کمک‌ها می بایست سرانجام اثر بگذارد و به هدف نهائی برسد: در خدمت صلح بودن. به نظر می‌رسد که همه شرکت‌کنندگان این را فهمیده باشند. به این دلیل است که حالا دیگر از "کمک‌های اضطراری" سخن در میان نیست.
۷۰ درصد کمک‌ها باید صرف بازسازی ساختارهای زیربنائی، ادارات رسمی و رهبری درست تشکیلات خودگردان شود. تنها توفیق در این زمینه‌ها است که می‌تواند سرمایه گذاران خصوصی را تشویق به فعالیت در فلسطین کند.
کمک بین‌المللی به تنهائی نمی‌تواند به صلح بیانجامد. همه طرف‌ها می‌بایست سهم خود را در این زمینه ایفا کنند. فلسطینی‌ها باید اختلافات و نبرد قدرت داخلی خود را کنار بگذارند و با اعتقاد برای صلح تلاش‌کنند. اما حماس، حاکم بر باریکه غزه، هنوز از این واقعیت بسیار دور است. اسرائیل نیز، باید تحریک روزانه و تحریم علیه فلسطینی‌ها را واقعا رها و انجام تعهدات خودش را آغاز کند: خودداری از ادامه ایجاد شهرک‌های مهاجرنشین در مناطق اشغالی.