پنجاهمين جلسه كميسيون حقوق زنان سازمان ملل
۱۳۸۴ اسفند ۱۰, چهارشنبهمنشور سازمان ملل متحد كه در سال ۱۹۴۵ ميلادى، يعنى ۶۱ سال پيش، تصويب شد، اولين سندى است كه برابرى حقوقى زنان و مردان را به رسميت شناخته است. كميسيون حقوق زنان سازمان ملل (CSW) به عنوان نهاد ويژه رسيدگى به مسائل زنان، در فوريه سال ۱۹۴۶، درست۶۰ سال پيش، در ابتدا به عنوان يكى از نهاد هاى وابسته به كميسيون حقوق بشر و چند ماه بعد از آن به عنوان يك كميسيون مستقل در سازمان ملل كار خود را آغاز كرد.
خانم بيرگيت دا، مسئول سياست زنان در وزارت خانواده آلمان كه در پنجاهمين جلسه كميسيون زنان سازمان ملل شركت دارد، درباره دستور كار اين كميسيون گفت:
”امسال در اين جلسه دو مسئله اساسى مطرح است. موضوع اول مشاركت زنان و در اختيار قرار دادن امكانات بيشتر براى رشد فرهنگى، آموزشى و بهداشتى آنان و همينطور موضوع دوم، تساوى در شركت زنان و مردان در تمام مراحل و روند تصميمگيرىها در سطح جهان است.“
پانزده روز تمام ۴۵ هيئت دولتى و سازمانهاى غيردولتى زنان از كشورهاى مختلف جهان نتايج كار خود را مورد ارزيابى قرار خواهند داد. از جمله زنان آلمانى ديگر شركت كننده در كنفرانس، خانم بيرگيت ددريشس باين است. او مىگويد:
”در درجه اول من مطمئنا درباره نتايج كنفرانس پكن صحبت خواهم كرد كه به دنبال آن تقريبا ۱۸۰ كشور قرارداد مبارزه با تبعيض جنسى و برابرى حقوقى زنان را امضاء كردند. قراردادى كه بر اجراى برابرى حقوقى زنان نظارت كند. در كشورهاى درحال توسعه، زنان امكان داشتن دارايى مستقل و ملك را براى خود ندارند. من در اين مورد تلاش مىكنم كه زنان در اين زمينه به حق اوليه خود دست يابند.“
مسائل زيادى از يازده سال پيش، از زمان تشكيل كنفرانس پكن تا به امروز در مورد زنان در جهان تغيير كرده، اما موضوعات زيادى نيز تغيير نكردهاند. همانند گذشته شركت زنان در دولت و پارلمانهاى كشورها كم است. بطور متوسط زنان ٣/١٦ درصد از مجموعه سياستمداران جهان را تشكيل مىدهند. مانند گذشته امكانات آموزشى براى زنان در بسيارى از كشورها بدتر از شرايط مردان است و مانند قبل فقر در جهان چهرهاى زنان دارد.
در كنار تمام محدوديتهايى كه بدون ترديد براى زنان وجود دارند، خانم بيرگيت ددريشس، موقعيت كميسيون زنان را در سازمان ملل ضعيف مىبيند. او مىگويد:
”مسئله را بايد منفى ارزيابى كرد. اينكه موقعيت كميسيون زنان در سيستم و تركيب سازمان ملل، موقعيت محكمى نيست. تا به امروز مشاهده من بر اين امر گواهى مىدهد كه مجموعه تصميمات گرفته شده در كنفرانس جهانى زنان در پكن در سال ۱۹۹۵ ميلادى، به اجرا در نيامده است.“
تأثيرات پديده جهانى شدن اقتصاد و آزادى بازار و استفاده از حربه خشونت در حل اختلافات جهانى، موقعيت زنان را در بسياری از كشورهاى جهان دشوارتر كرده است. بايد منتظر نتايج كنفرانس دو هفتهاى كميسيون حقوق زنان در سازمان ملل متحد بود و اينكه آيا اينبار شركت نمايندگان زنان از دولتهاى مختلف جهان و همينطور نمايندگان سازمانهاى غير دولتى زنان، ان جى او ها، از كشورهاى گوناگون چه تأثيرى در نتايج اين جلسه خواهد داشت.