پنتاگون دستخوش نسيم يا توفان؟
۱۳۸۵ آبان ۱۹, جمعه
يد، اينكه آيا پنتاگون در پى اين تعويض دستخوش نسيم و يا توفانى پاييزى شده است را بايد به روزهای آينده واگذاشت.
رابرت گيتس كه در زمان جرج بوش پدر مدتى رياست سازمان مركزى اطلاعات آمريكا ـ سيا را بر عهده داشت، بار ديگر براى تصدى اين مقام معرفى شد. بدين ترتيب او مى‌رود تا پس از كسب تأييد سنا، جايگزين دونالد رامسفلد وزير دفاع كنونى شود. گيتس تصدى وزارتى را بر عهده خواهد گرفت كه وظيفه‌ى سنگين به پيروزى رساندن اهداف آمريكا در عراق را بر عهده دارد.
سياستمداران آمريكا وجه افتراق گيتس با رامسفلد را گوش شنوايش مى‌دانند، مى‌گويند، بخوبى گوش مى‌دهد و در ميان نظاميان خوشنام است. معروف است كه او در لحن قاطع و در عمل انعطاف‌پذيراست. بسيارى گيتس را به عنوان فردى كمتر مسلك‌گرا و بيشتر واقع‌گرا مى‌شناسند. جان مك‌لافلين رييس سابق سازمان سيا نيز اين مطلب را تأييد مى‌كند و مى‌گويد: از او در ارتش به خوبى ياد مى‌كنند. به گمان من، ارتش از وزير جديد به گرمى استقبال مى‌كند.
گذشته از اينها گفته مى‌شود كه گيتس مورد قبول دمكرات‌هاى كنگره نيز هست. جك ريد سناتور دمكرات و از اعضاى ارشد كميته‌ى نيروهاى مسلح مى‌گويد: برداشتى كه من از او در سال‌هاى اخير داشته‌ام اين است كه گيتس واقع‌بين است و حاضر است به مسائل، بخصوص در حوزه‌ى نظامى گوش فرا دهد. اين وجه تمايز او با رامسفلد است.
در سياست خارجى نيز گيتس راهكارهاى دگرگونه‌اى از خود نشان داده است. برخى معتقدند كه او در ماجراى ايران ـ كونترا دست داشته است. ماجراى ايران ـ كونترا در سال‌هاى دهه‌ى هشتاد رخ داد. در آن زمان كه گيتس رياست سازمان سيا را بر عهده داشت، به تأييد دولت آمريكا طى قراردادى پنهانى قرار شد به ايران سلاح تحويل داده شود و سود حاصل از اين معامله به نفع ضد انقلابيون نيكاراگوئه معروف به كونتراها استفاده گردد.
گيتس به تازگى در شورای روابط خارجى آمريكا خواسته بود تا با ايران روابطى از نوع ”محدود“ برقرار شود. در رابطه با سوريه نيز او خواستار ايجاد چنين مناسباتى است. چرا كه به عقيده‌ى رييس آينده‌ى پنتاگون براى حل مشكلات عراق بايد با اين دو كشور رابطه‌اى معقول برقرار كرد و از كمكشان بهره‌مند شد. با وجود اين بايد راهكارها در عراق را تغيير داد. از جمله شايد سياست تقويت نظاميان آمريكايى در عراق را بايد از اين پس كنار گذاشت.
با اين همه گيتس چندان نيز نمى‌تواند راهش را از جرج دبليو بوش رييس‌جمهور جدا سازد. رييس‌جمهور آمريكا گفته كه حاضر به ايجاد تغييراتى در سياست واشنگتن ـ عراق است ولى مردم آمريكا به چيزى كمتر از پيروزى در عراق راضى نخواهند شد و حضور در عراق تا رسيدن به اين پيروزى ادامه خواهد يافت.