«پرزيدنت بوش هنوز هم مخالفت صدراعظم آلمان با جنگ عراق را نبخشوده است»

روزنامه ايتاليايى La Repubblica منتشره در رم يكى از تفاسير امروز خود را به ادامه مشاجرات بر سر انجام اصلاحات ساختارى در سازمان ملل و تلاش آلمان براى عضويت دايم در شوراى امنيت سازمان ملل اختصاص داده و از جمله مينويسد: «اصلاحات در شوراى امنيت سازمان ملل و پيوستن كشورهاى آلمان، ژاپن، برزيل و هند به جمع اعضاى ثابت اين شورا تحقق نخواهد يافت. دست كم اين سخنى است كه از پكن به گوش ميرسد. چين با تمامى نيرو و نفوذ سياسى خود و با توجه به برخورداريش از حق وتو به عنوان عضو دايمى شوراى امنيت، وارد ميدان شده و هدف نيز طبيعتا آن است كه از به نتيجه رسيدن تلاشهاى ژاپن در اين راستا جلوگيرى شود. »

روزنامه Corriere della Sera ديگر روزنامه ايتاليايى كه در رم انتشار ميابد نيز در تفسيرى در اينباره به تلاشهاى آلمان در اين راه ميپردازد و از جمله خاطرنشان ميسازد: «در حال حاضر ايالات متحده مخالف آن است كه آلمان به عضويت دايمى شوراى امنيت سازمان ملل درآيد. اين امر را ميتوان با توجه به انتخابات در پيش سراسرى آلمان، شكستى براى گرهارد شرودر صدراعظم و يوشكا فيشر وزير خارجه آلمان تلقى كرد. منتقدان دولت آمريكا بر اين باورند كه جرج دبليو بوش رييس جمهور اين كشور عليرغم تمامى اظهارات دوستانه و صميمانه، هنوز هم مخالفت شرودر با جنگ عراق را بر وى نبخشوده است. با وجود اين، مقامات كاخ سفيد بر اين نكته تاكيد ميورزند كه پرزيدنت بوش تصميم نهايى خود را نگرفته و شور و مشورت با همپيمانان آمريكا هنوز در جريان است. البته در اينجا اين پرسش مطرح ميگردد كه آيا آمريكا در صورت ناكامى گرهارد شرودر در انتخابات در پيش سراسرى در آلمان، موضع خود را در قبال پيوستن آلمان به شوراى امنيت تغيير خواهد داد يا نه؟»

روزنامه لهستانيRzeczpospolita منتشره در ورشو، در يكى از تفاسير امروز خود به روند اوضاع در عراق اشاره ميكند و از جمله مينويسد: «هر روز تروريستها در عراق دست به چندين سوقصد ميزنند و توجه افكار عمومى به اخبار و گزارشهايى كه درباره قتل دهها نفر منتشر ميشود، روز به روز كمتر ميشود. كشورهايى هم كه نيروهاى خود را در عراق مستقر كرده اند، معمولا به سرنوشت سربازان خودى بيشتر توجه دارند تا به آينده عراق. بايد اذعان داشت كه عراق اكنون چند ماهيست كه دولتى مستقل دارد، اما با اين دولت، مانند دولت يك كشور عادى رفتار نميشد. شكى نيست كه دولت عراق تحت شرايطى عادى كار نميكند و در اين نكته نيز ترديدى نيست كه تا عادى شدن اوضاع راهى دشوار در پيش است.»

و در پايان نگاهى مياندازيم به تفسير روزنامه Magyer Nemzet چاپ بوداپست كه در يكى از تفاسير امروز خود، به سخنان پرزيدنت بوش و تونى بلر نخست وزير بريتانيا درباره بخشودن قروض كشورهاى فقير آفريقايى ميپردازد و در اينباره متذكر ميشود: «انگيزه هاى اصلى چگونگى برخورد با مسئله آفريقا را بايد در دنياى ژئوپليتيك جست، چرا كه صادرات مخفيانه تسليحات به كشورهاى آفريقايى فقير و متخاصم يكديگر و همچنين كشف حوزه هاى نفتى جديد، تصورات و تخيلات ابرقدرتها را احيا كرده است. اين مسئله در مورد جرج دبليو بوش و تونى بلر نيز صادق است. با وجود اين ممكن است كه ابتكار عمل آنان، باعث بروز نقطه ى عطفى در اوضاع آفريقا شود، چرا كه بخشودن قروض را ميتوان نخستين گام در راه خلاصى كشورهاى آفريقاى از اوضاع ناخوشايند كنونيشان دانست. در عين حال جاى شك نيست كه جهان توسعه يافته كمكهاى ديرهنگام خود به فقيرترين منطقه جهان را بدون چشمداشت انجام نميدهد بلكه در اين راستا به منافع و مصالح خود نيز ميانديشد.»