پایان یک دیکتاتور• چهارمین سالگرد سقوط صدام

عراق در سال ۱۹۹۰ میلادی، ۱۷ سال پیش:

خزانه دولت صدام بعد از جنگ با ایران خالی شده بود. او در تاریخ دوم اگوست سال ۱۹۹۰ نیروهای خود را وارد کویت کرد.

یک روز بعد از ورود نیروهای عراق به خاک کویت، شورای امنیت سازمان ملل متحد تحریم اقتصادی عراق را به تصویب رساند.

دیکتاتور عراق مجبور شد که مواد غذایی مردم را جیره بندی کند. در تاریخ هفدهم ژانویه جرج بوش رئیس جمهور وقت آمریکا و پدر رئیس جمهور فعلی در نطق خود به آمریکاییان گفت: ”نیروهای ائتلافی با حملات هوایی هدف های نظامی در عراق و کویت را مورد حمله قرار دادند. درحالی که من این نطق را ایراد می کنم، حملات هوایی ادامه دارند. تا به حال ما نیروهای پیاده را وارد میدان نکرده ایم. عراق جنگ با کویت را پنج ماه پیش آغاز کرده و ما امروز به او اعلام جنگ می کنیم.“

یازده روز بعد این جنگ خاتمه یافت. اما تحریم اقتصادی سازمان ملل علیه عراق به قوت خود باقی ماند. سازمان ملل قطعنامه ۶۸۷ را به تصویب رساند که مورد قبول عراق واقع شد. در این قطعنامه امده بود: عراق از این به بعد حق دارا بودن یا خرید سلاح های کشتار جمعی و موشک های با برد ۱۵۰ کیلومتر را ندارد. بازرسان سازمان ملل می باید بر امر نابودی سلاح های عراق نظارت کنند. موضوعی که بعدها صدام بارها از ان جلوگیری به عمل آورد. در ۱۹۹۸ سازمان ملل بازرسان خود را به بازگشت از عراق فراخواند. دور جدید مذاکرات با برنامه سیستماتیک صدام حسین مختل شد. در سال ۲۰۰۱ لحن سخنان غرب نسبت به عراق تغییر کرد. جرج دبلیو بوش به ریاست جمهوری آمریکا برگزیده شد. و اعلام کرد که صدام حسین مواد قطعنامه سازمان ملل را زیر پا گذاشته و می باید مجازات شود.

حملات تروریستی یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی رخ دادند. واکنش آمریکا شدیدتر شد. بوش مدعی شد که مدارکی را در دست دارد مبنی بر اینکه عراق سلاح کشتار جمعی در اختیار دارد و با شبکه تروریستی بین المللی در ارتباط است. در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۲ جرج دبلیو بوش در سازمان ملل گفت: «اگر رژیم عراق خواهان صلح است می باید بدون قید و شرط همه سلاح های کشتار جمعی و موشک های دوربرد خود را نابود کند. اگر دولت عراق خواهان صلح است باید سریعا دست از حمایت تروریسم بین المللی بردارد و با آن مبارزه کند. درست مانند دولت های دیگر که به قطعنامه های سازمان ملل پایبندند.»

یک هفته بعد از آن صدام اجازه داد که بازرسان سازمان ملل وارد خاک عراق شوند. در نوامبر همین سال بازرسان اجازه یافتند کاخ صدام را هم بازرسی کنند. در دسامبر ۲۰۰۲ با نظر جرج دبلیو بوش، کالین پاول وزیر خارجه وقت آمریکا فشار را بر سازمان ملل افزایش می دهد. این سخنان آن هنگام اوست: «همکاران محترم، حال زمان آن رسیده که شورای امنیت سازمان ملل پیام روشن خود را به گوش صدام حسین برساند. هیچ کس خواهان جنگ نیست اما ما می بینیم که پیشرفت بسیار کندی در جریان امور حاصل می شود. ملت ما آماده است که جان زنان و مردان جوان خود را به خطر اندازد تا جهان را از این تهدید بزرگ برهاند.»

در ۱۶ مارس ۲۰۰۳ رؤسای کشورهای آمریکا و انگستان در این باره به مذاکره می نشینند و برای صدام مهلت ۲۴ ساعته ای را تعیین می‌کنند تا از مقام خود کناره گیری کند وبه تبعید برود. صدام این موضوع را رد می کند. چهار روز بعد آمریکا جنگ علیه عراق را با حملات هوایی آغاز کرد. دولت آلمان نگرانی خود را از این بابت ابراز می کند.

در ۹ آوریل ۲۰۰۳ نیروهای آمریکایی وارد مرکز شهر عراق شدند. حکومت ۲۴ ساله صدام حسین به پایان رسید.