پايان نشست دوروزه شوراى همكارى خليج در كويت

اين نخستين نشست شوراى همكارى خليج پس از سرنگونى صدام حسين بود و كارشناسان و ناظران اعتقاد داشتند كه نشست شش عضو اين شورا اينبار به آغازى نو در تاريخ ۲۲ساله آن بدل خواهد شد. در هر حال، در طى ماه هاى آينده روشن خواهد شد كه حاصل نشست مزبور تا چه اندازه به مثابه آغاز و جنبشى نو بوده است. اعضاى شوراى همكارى خليج در گردهمائى خود تصميمات گوناگونى را در باره مبارزه با تروريسم بين الملل و همچنين همكاريهاى اقتصادى به تصويب رساند، اما بايد اذعان داشت كه كشورهاى عضو تا كنون تصميمات مشابه زيادى اتخاذ كرده اند، اما در اجراى آن كند عمل كرده اند.

شش عضو شوراى همكارى خليج، يعنى عربستان سعودى، كويت، عمان، قطر، بحرين و امارات متحده عربى در نشست خود بار ديگر تروريسم، به ويژه سوقصدهاى خونين اخير در عربستان را كه منجر به كشته شدن ۵۰ نفر شده بود، محكوم كردند.

شوراى مزبور همچنين قصد دارد كه در كنار همكاريهاى لوجيستيكى و تشكيلاتى در امور پليسى و امنيتى، اصلاحات گسترده اى در زمينه هاى آموزش و پرورش به اجرا رساند كه هدف آن جلوگيرى از پيدايش گرايشهاى بنيادگرايانه و افراطگرايانه اسلامى در ذهن كودكان و نوجوانان است.

دومين مسئله مهم كه در نشست اين شورا در كويت مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت، بازسازى و آينده عراق بود. البته در بيانيه پايانى اين نشست، اشاره چندانى به بازداشت اخير صدام حسين و همچنين درخواست شوراى حكومتى عراق درمورد پيوستن به شوراى همكارى خليج نشده است. ۶ عضو اين شورا از تصميم آمريكا در مورد انتقال هر چه سريعتر قدرت سياسى به عراقيها استقبال كرده و آنرا گامى در جهتى درست خواندند.

كشورهاى مزبور حس دوستى و همبستگى خود را با مردم عراق ابراز داشته و همچنين متذكر شدند كه رهبران و مسئولان رژيم سابق عراق بايد به عنوان عاملان جنايات جنگى محاكمه شوند. در بيانيه پايانى همچنين آمده است كه هيچ كشورى حق دخالت در امور داخلى عراق را نداشته و اين سازمان ملل است كه بايد نقشى كليدى در عراق برعهده بگيرد.

يكى ديگر از موضوعات مورد بحث در اين نشست، تهيه فهرستى از اقدامات لازم در جهت تسريع و بهبود همكاريهاى اقتصادى و تجارى از جمله وحدت ارزى و گمركى بود. البته بايد يادآور شد كه در زمينه وحدت گمركى، تصميماتى به تصويب رسيده اما هنوز به اجرا گذارده نشده است.

بسيارى از منتقدان، شوراى همكارى خليج را مورد انتقاد قرار داده و بر اين عقيده اند كه شوراى مزبور بدليل ترس و وحشتش از خطرات بيرونى يعنى صدام حسين و همچنين ايران، از انجام اصلاحات واقعى در زمينه هاى سياسى و اقتصادى خوددارى كرده است. همچنين از وابستگى بيش از حد شوراى مزبور از ايالات متحده انتقاد ميشود.

ناگفته نماند كه گروه هاى بنيادگراى اسلامى نيز به موازات گردهمائى شوراى همكارى خليج، نشستى برگزار كرده و از شش كشور عضو خواسته اند كه تسليم فشارهاى غرب نشده و به ارزشهاى سنتى خود پايبند باشند.