پاى صحبت حسين بهروزى نيا، نوازنده سرشناس بربط

مصاحبه گر: شهرام ميريان

دويچه وله: آقاى حسين بهروزى نيا، شما يكى از هنرمندانى هستيد كه در گروه دستان عضويت داريد. شما پيش از اين ساكن ايران بوده ايد و پنج سالى ست كه در كانادا زندگى مى كنيد. در كانادا به چه كارى مشغوليد؟

حسين بهروزى نيا: به كار موسيقى مشغول هستم و تدريس مى كنم و گاهى هم كنسرتهايى در آمريكا و كانادا دارم.

دويچه وله: چه سازهايى مى زنيد؟

حسين بهروزى نيا: سازهاى مضرابى، بربط، تار و سه تار را تدريس مى كنم و براى كنسرت فقط از بربط استفاده مى كنم.

دويچه وله: آقاى بهروزى نيا طى اين مدتى كه در كانادا هستيد، آيا كارى هم ارائه كرده ايد؟ كارى كه فقط خودتان در آن نقش داشته باشيد؟

حسين بهروزى نيا: در واقع يكسال بعد از مهاجرت به كانادا، با دوست عزيزم پژمان حدادى سى. دى اى را ضبط كرديم كه به صورت بداهه نوازى بود و به نام Midnight Sun كه يك شركت امريكايى آن را منتشر كرد و اخيرا هم در ايران به نام «وجد» به بازار ارائه شده است.

دويچه وله: در واقع ساز تخصصى شما عود هست و تنبك، كه در اين سى. دى آمده است؟

حسين بهروزى نيا: بله. البته من دوست دارم كه به جاى كلمه عود از بربط استفاده بشود. به خاطر اينكه اسم اين ساز در واقع بربط است و به معناى سينه مرغابى و ساز قديمى ايران است، كه بعدها اعراب اين ساز را از ايران گرفتند و به كشورهاى خودشان بردند. و از آنجا كه همه ى اين ساز از چوب تشكيل شده بوده است، اسم عود را روى اين ساز گذاشتند و وقتى هم كه اين ساز به ايران برگشت، همان نام عود را با خودش آورد و ايرانى ها هم اين ساز را بيشتر با اين نام مى شناسند. ولى من دوست دارم از نام قديمى آن كه بربط بوده است، استفاده بشود.

دويچه وله: چرا از ساز بربط بيشتر در حجم دادن به موسيقى استفاده مى شود؟

حسين بهروزى نيا: در واقع در موسيقى ايران نقش آن به اين صورت بوده است، كه از زمانى كه اين ساز دوباره به ايران برمى گردد، چون متاسفانه نوازنده هايى قوى براى اين ساز نداشتيم و بيشتر اعراب بودند كه با اين ساز كار كرده اند، نقش پايه اى در گروه براى آن در نظر گرفتند. نوازنده سنتور و تار كه از تكنيك بالايى برخوردار بوده اند مى توانستند ملودى تند و تيزى را بسيار سريع ارائه بكنند و نوازنده ى ساز عود چو تخصصى در اين ساز نداشته است، ضعيف عمل مى كرده است. زمانى كه اين ساز به ايران برمى گردد هم اسم و هم شكل ظاهرى آن نيز تغيير پيدا كرده بوده است. بنابراين اگر چند نت پشت سر هم اجرا مى شده است، نوازنده ى عود فقط از عهده ى يك يا دو نت برمى آمده است كه اجرا كند و چون صداى بمى هم داشته، نقش هماهنگى در گروه ارائه مى كرده است. من سعى كرده ام كه تكنيك اين ساز را تا آنجا كه مى توانم بالاتر ببرم و قطعاتى را كه آن سازهاى ديگر ايرانى مانند سنتور و تار ارائه مى كنند و مى توانند به اجرا درآورند، نوازنده ى اين ساز هم بتواند آن را اجرا كند.