1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

يك كافه زنانه

روشنك زنگنه۱۳۸۳ آبان ۱۵, جمعه

حدود يك سال پيش كافه اى در مركز شهر تهران افتتاح شد. اين كافه كه ۷۸ نام دارد محلى است با محيط آرام و دلنشين كه ميتوان ساعتها در آن به مطالعه پرداخت. صاحب اين كافه زنى است كه تقريبا ۱۹ سال زندگى اش را در آمريكا بسر برده و مهروا آروين نام دارد.

https://p.dw.com/p/A6Oy
عکس: DW

يازده سال پيش خانم آروين به ايران بازگشت و مشغول بكارهاى مختلفى نظير روزنامه نگارى و عكاسى شد. او مدتى نيز در كميسر عالى پناهندگان سازمان ملل در رابطه با مسائل پناهندگان عراقى و افغانى كار ميكرد. تا اينكه خانم آروين همراه با يكى از دوستانش تصميم به گشايش اين كافه در يكى از خيابانهاى مركز شهر تهران گرفت. اما چرا در مركز شهر:

"بهرحال کمکی ست و شايد بتواند بخشی از تاريخی را که دارد، نگه دارد. در تهران بخصوص اين اتفاق افتاده که ما همه چيزمان را آهسته آهسته و به مرور نابود کرده ایم. چيز چندانی از آن دورانی که من کودکی ۱۳ـ ۱۲ ساله بودم، باقی نمانده است و همه چيز خراب شده است، يا تبديل به ساختمان شده و يا بانک و يا چيزهای ديگر."

بايد گفت كه در كافه ۷۸ سليقه زنانه خاصى در دكوراسيون و انتخاب غذاها و نوشيدنيها بكار رفته است كه نظر مشتريها را به خود جلب ميكند. درباغچه جلوى كافه در كنار خيابان بعضى از سبزيجاتى كاشته شده اند كه براى طعم غذاها يا نوشيدنىها بكارميروند. يكى ازويژگىهاى اين كافه نحوه انتخاب خانم آروين در مورد نوشيدنهاست:

"در زمينه ی نوشيدنی، من حتما می خواستم برگردم به اصلی که داشتيم و همه ی ما آن را از ياد برده ايم. ما در تابستان امسال پرفروش ترين چيزی که داشتيم سکنجبين و خيار بود. همه به اينجا می آيند و صحبت از عرقيات بهار نارنج، بيد مشک، چهل گياه ميكنند. ما دم نوش ها را معرفی کرديم. در نتيجه وقتی که اين ها را درست می کردم، فکر کردم که دلم می خواهد بهترين شرق و غرب باشد و ما بايد ياد بگيريم به چيزهای که در ايران داريم، افتخار کنيم. برای اينکه چيزهای خوبی داريم."

شايد با اين مسئله آشنايى داشته باشيد كه فرهنگ كار كردن در كافه و رستوران در ايران به صورت ديگرى ا ست تا در كشورهاى غربى. براى مثال در ايران معمول نيست كه دانشجو در كافه يا رستوران كار كند. يا به گفته ديگر، عرف اجتماعى اين اجازه را نميدهد. اما در اروپا، يكى از مناسب ترين كارها براى دانشجوها، اعم از پسر و دختر، در زمان تحصيل كار كردن در رستوران است. نكته جالب اينجاست كه كاركنان كافه ۷۸ همه دانشجو هستند، چه در آشپزخانه و چه در سرويس. البته بايد به اين نكته اشاره كرد كه طبق قانون اصناف دختران اجازه ندارند كه بعنوان گارسون از مشتريها پذيرايى كنند. خانم آروين در رابطه با اين مسئله ميگويد:

"برای همين مسئله ی سرويسی که برايتان توضيح دادم که حتما در جلو بايد آقايان باشند و به گونه ای همين مرا موظف می کرد که حتما کسی را که می خواهم در جلو کار کند، مدير مرد باشد، چون قوانين اينجا اين را حکم می کند.

من فکر می کنم هر جايی مشکلات خودش را دارد و شما بايد ببينيد، چگونه می توانيد با آن مشکلات کنار بياييد. چنانچه شما در آلمان هم کار کنید، محدوديت های قانونى بسيار زيادى داريد: از نظر اداره بهداشت، از نظر اداره پليس، يك سرى قوانين خيابانى و ساختمانى و هزاران مشكل ديگر هست. پس شما هم اگر بخواهيد در آنجا كارى را راه بندازيد، خيلى ساده نيست. من فكر ميكنم كه نگرش كلى مهم است كه چگونه به اين قضيه نگاه ميكنيم."

يكى ديگر از ويژگىهاى كافه ۷۸ تابلوهايى ست كه به ديوارها آويزان شده اند. دراين كافه هنرمندان، چه نقاش و چه عكاس ميتوانند بصورت ادوارى كارهاى خود را به نمايش بگذارند و اين امر خود تشويقى ست براى هنرمندان ايرانى.