يك سال از قتل كارگردان هلندى به دست يك افراط گراى مسلمان گذشت
۱۳۸۴ آبان ۱۱, چهارشنبه
او را دستگير كردند و به خاطر اين قتل وحشيانه به حبس ابد محكوم كردند. بعد از اين قتل تا به امروز صدها حمله به مساجد و مراكز مسلمانان و مسيحيان هلند سازماندهى شده و به نظر مى‌رسيد كه تصوير زندگى مسالمت آميز گروه هاى قومی گوناگون در هلند، كه نمونه‌اى در كشورهاى اروپايى به شمار مى‌رفت، به شدت مخدوش گشته است. بعضى كارشناسان بر اين نظرند كه ديگر در هلند شرايط صلح آميز زندگى خلق‌ها در كنار هم، رويايى بيش نيست و دوران صلح و صفا ديگر سپرى شده است.
اما تاثيرات قتل تئو وان گوگ، كارگردان هلندی، فقط به هلند محدود نشد، در آلمان بحث بر سر امكان زندگى مسالمت آميز گروه‌هاى قومى در كنار هم دوباره به بحث كشيده شد. بسيارى بر اين نظرند كه با قتل وان گوگ، روياى زندگى گروه‌هاى قومى مختلف در اروپا و بخصوص در آلمان به پايان رسيده است. در انگلستان نيز با ترور در ايستگاه قطار شهر لندن ديگر مشخص شد كه طرح مبارزه با تروريسم بايد در خود اين كشور انجام گيرد و نه در افغانستان در ميان كوه‌هاى هندوكش و يا در عراق. در فرانسه نيز اين روزها ناآرامى و برخوردهاى خونين ميان خارجيان و پليس فرانسه و كشته شدن چند خارجى در اثر تعقيب پليس، همين مسئله را بار ديگر به بحث محافل عمومى كشور تبديل كرده است.
آنچه مشخص است اين است كه زندگى گروه‌ها و اقوام در كنار هم در كشورهاى اروپايى مدت‌هاست كه نهادينه شده و كسانى كه سعى در بر هم زدن چنين نظمى مى‌كنند فقط خود را منزوى مى‌سازند. مدارا ، بخشى از زندگى قوم‌ها در اروپا گشته و اين اقوام ديگر مجبورند يكديگر را تحمل كنند و سياست همزيستى مسالمت آميز را برگزينند. در اين راستا هر گروه بايد ديگرى را بپذيرد و سعى در شناخت گروه هاى ديگر كند و از پيش داورى بپرهيزد. شهروندان كشورهاى اروپايى بايد بكوشند تا آشنايى مهاجران با فرهنگ اروپايى هر چه سريع تر انجام گيرد و اين گروه ها فقط در ميان خود و در انزوا زندگى نكنند و به تدريج جزئى از جامعه شوند. نبايد سد سازى كرد و راه خود را از راه مردمانى كه در كنار ما زندگى مى كنند و مذهبى ديگر، زبانى ديگر و يا رنگ پوستى ديگر دارند، جدا ساخت. اين اقدام اما فقط به شهروندان كشورهاى اروپايى محدود نمى‌شود. مهاجران به اين كشورها نيز بايد بدانند كه وقتى تصميم مى‌گيرند در كشورى ديگر براى مدتى طولانى زندگى كنند، بايد ساختار آن كشورها را بشناسند، سعى در يادگيرى تاريخ و فرهنگ اين كشورها كنند تا همزيستى امكان پذير گردد. اما در روند مداراگرايى بايد به يك نكته‌ى پر اهميت اشاره كرد و آن اين كه تسامح، همزيستى و همبستگى به معنى ذوب شدن در جامعه ديگر و فراموشى بى‌رويه همه‌ى اعتقادات و افكار خود نيست و حق اعتقادات مذهبى و انجام مناسك دينى و فرهنگى براى هر گروهى بايد از طريق قوانين كشورى شناخته شود.