يك حزب اعتراضى جديد؟ پيرامون شكلگيرى يك اتحاد چپ در آلمان براى “كار و عدالت اجتماعى”

� انتخابات فدرال در آلمان در سال ۲۰۰۶ به رقابت با حزب سوسيال دمكرات آلمان برخواهد خواست. هانس يورگن ماير، مفسر صداى آلمان در تفسير خود به اهميت اين مسئله براى حزب سوسيال دمكرات بحران زده آلمان مى پردازد.

بايد گفت كه تشكيل احزابى در جناح چپ سوسيال دمكراسى در گذشته امكان نداشته است. ولى در آلمان متحد اين قضيه مى تواند براى يك “تشكل انتخاباتى براى كار و عدالت اجتماعى” فرصتى را فراهم كند، آنهم اگر در پاييز آينده اين جريان به يك حزب سياسى بدل گردد. ولى اين اتحاد كوشندگان سنديكاهاى كارگرى مى تواند در انتخابات ايالتى سال ۲۰۰۵ ميلادى در ايالت هايى كه سوسيال دمكرات ها رأى بالايى دارند، براى اين حزب دردسرآفرين باشد. در ايالتى چون ايالت «نوردراين وستفالن» كه در واقع پايگاه سوسيال دمكرات هاست، مى تواند از آراى آنها بشدت بكاهد. ولى كاهش محبوبيت حزب سوسيال دمكرات مدت هاست كه مشخص شده و اين را نتايج انتخاباتى ايالتى و شهرى و انتخابات مجلس اروپا و نظرسنجى ها مشخص كرده اند، زيرا كه توده هاى رأى دهنده به حزب سوسيال دمكرات سرخورده شده و از رفتن به پاى صندوق هاى رأى دورى مى كنند.

حذف يك رشته خدمات اجتماعى و فشار بر ارتش ميليونى بيكاران در عمل به شكاف ميان “سياستمداران واقعگرا” از يكسو و بخش بزرگى از توده رأى دهنده سوسيال دمكرات و بخش هاى عمده فعالان سنديكايى از سوى ديگر انجاميده است. اين رأى دهندگان سال ها پرچمدار حزبى بودند كه ديگر از نظر آنها هويت خود را از دست داده است. از نظر ايشان، آنچه كه گرهارد شرودر بعنوان «اصلاحات» به آنان عرضه مى كند، چيزى نيست جز بازگشت به دوران پيش از «اقتصاد اجتماعى بازار». اين اصلاحات از نظر ايشان به معناى تسليم در برابر فرامين نهادهاى اقتصادى است كه از اين وضعيت بسود خود بى مهابا سوءاستفاده مى كنند.

بايد اذعان داشت كه موج اعتراض ها عليه برنامه اصلاحى دولت تحت عنوان Agenda 2010 و عليه راهبرد و استراتژى دولت كه چنين وانمود مى شود كه مسئله نه بر سر مبارزه با بيكارى، بلكه بر سر مبارزه با بيكاران است، پيامدهاى سنگينى براى تمامى طيف سياسى و اجتماعى آلمان داشته است. از هم اكنون بخش بزرگى از مردم آلمان اميد خود را از يك طبقه سياسى آلمان بريده است. خود اين امر گوياست كه بزرگترين حزب دولت آلمان كه حزب سوسيال دمكراسى است، به حزب خانه نشينانى بدل شده كه به پاى صندوق هاى رأى نمى روند. رأى بالاى حزب سوسياليست دمكرات آلمان PDS در ايالت هاى شرقى بدان معنا نيست كه رأى دهندگان به چرخش اجتماعى اين حزب باور آورده اند، بلكه اين امر اعتراضى است به آن “ديگران” كه در واقع همان احزاب پرسابقه سياسى اند. حال اين اتحاد جديد چپ نيز مى تواند نيروهاى اعتراضى را جذب كند. اين اتحاد چپ نيز همانند حزب سوسياليست دمكرات و نيز چپ هايى كه داخل حزب سوسيال دمكراسى مانده اند، توك حمله شان متوجه روند اصلاحات دولت است كه در اثر اين اصلاحات از يكسو جنبه اجتماعى تضعيف شده و از سوى ديگر اقشار با درآمدهاى بالا از اين اصلاحات جان بدر برده اند.